پایگاه خبری تئاتر: در حالی که بسیاری از فیلمسازان یا چهره‌های مشهور با شیوع کووید ۱۹ در کشورهای دیگری گیر افتاده‌اند، میشل گوندری کارگردان فرانسوی سعی کرد از این موقعیت برای ساخت یک فیلم کوتاه انیمیشن استفاده کند.
گوندری که ۲ ماه پیش ساخت یک انیمیشن را به پایان برده بود، با سبک منحصر به فرد خودش مسیری خاص را انتخاب می‌کند. وی که ۲ سال اخیر را صرف ساخت یک انیمیشن برای دخترش کرد، در آغاز شروع قرنطینه اعلام کرده بود وقتش را صرف ساخت یک انیمیشن با موضوعی خواهد کرد که شاید خیلی‌ها تصورش را هم نکنند.
این کارگردان و نویسنده که در لس‌آنجلس در قرنطینه به سر می‌برد تصمیم گرفت تا با نقاشی‌های دستی انیمیشنی درباره اشتیاقش برای بازگشت به فرانسه بسازد، حتی اگر جهان بیرون مانع او شود.
این فیلم کوتاه با عنوان «دیداری کوچک از کالجم» تلاش گوندری برای خروج از لس‌آنجلس و بازگشت به فرانسه را تصویر کرده است. در طی این مسیر او با همه جور گرفتاری مواجه می‌شود و با این حال سعی دارد تا سفرش را به انجام برساند؛ داستانی که به نوعی یادآور مشکلات همه‌گیری بیماری کرونا در حال حاضر است.
در نهایت این خلاقیت و تلاش گوندری است که با چاشنی طنز می‌تواند برای مردم سراسر جهان الهام‌بخش باشد. با وجود اینکه فیلم عنوانی فرانسوی دارد، اما ماهیت سکوت‌آمیز آن به تماشاگر اجازه می‌دهد تا پیام آن را در سراسر جهان درک کند و نه تنها دانشجویان در کلاس‌های فرانسه بلکه دیگر مردم جهان نیز با آن ارتباط برقرار کنند.
او برای ساخت آثارش نیازی به گروهی عظیم مانند پیکسار ندارد و سال ۲۰۱۳ فیلم «آیا این مرد همانی است که شاد است؟» مستندی انیمیشن درباره نوآم چامسکی ساخت که به طور تمام و کمال توسط خودش ساخته شده بود.
گوندری تنها فیلمسازی نیست که از قرنطینه برای ساخت چیزی جدید استفاده کرده و دیوید اف ساندبرگ نیز ادامه‌ای بر فیلم کوتاه «چراغ‌ها خاموش» را در قرنطینه و در خانه خودش ساخت. به تازگی کاترین هان و خانواده وی نیز سکانسی از «گلنگری گلن رأس» را با استفاده از عروسک‌های آمریکایی ساختند.
«درخشش ابدی یک ذهن بی‌آلایش» محصول ۲۰۰۴ در ژانر رمانتیک علمی-تخیلی با بازی جیم کری، کیت وینسلت، کرستن دانست و مارک روفالو به کارگردانی گوندری ساخته شد.
