پایگاه خبری تئاتر: بهزاد فراهانی بازیگر و کارگردان تئاتر و رییس هیئت مدیره و مسئول آموزش صنفی خانه تئاتر درباره ضرورت تعریف و ثبت مشاغل هنری به عنوان یک شغل گفت: هر انسانی به منظور گذران زندگی باید کار کند، مگر اینکه قصد داشته باشد، هزینه معاش خود را از جیب دیگران تامین کند و خوشبختانه ما بازیگران و هنرمندان از این دسته نیستیم و دستمزد خود را خرج زندگی میکنیم. بیش از 40 سال است که شغلمان به رسمیت شناخته نمیشود و هر بار که کوششی به این منظور میشود با قول و قرارهای واهی سرمان را گرم میکنند.
او در ادامه افزود: چندی پیش اعلام شد طرح امنیت شغلی هنرمندان به مجلس رفت و تصویب و قرار شد وزارت ارشاد آییننامه اجراییاش را تدوین کند، اما زمانیکه هنرمندان به وزارت کار مراجعه میکنند به اشکال مختلف از این موضوع شانه خالی میکنند.
این بازیگر تئاتر و سینما همچنین اضافه کرد: واقعیت این است که نظام و دولت باید تمام آحاد مملکت را به رسمیت بشناسد و ما نیز جزئی از این مردم هستیم، بنابراین باید حرفهمان نیز به رسمیت شناخته شود. دولت به جماعت هنری توجه ندارد و هنرمندان تنها در زمان نیاز و خواستهها به عنوان وسیله محسوب میشوند.
نویسنده و کارگردان نمایش "گل و قداره" درباره ضرورت افزایش اعتبار و بودجه هنری توسط دولت و مجلس یادآور شد: به اعتقاد من دولت و مجلس یا شناختی از هنر ندارند و یا اینکه هنر برایشان اهمیتی ندارد و آن را نمیخواهند و هنر را وسیله رشد ذهن و روانشناسی اجتماعی نمیدانند و وقعی برای آن قائل نیستند.
او در ادامه افزود: در گذشته یکی از وزرای دولتی معتقد بود که چون پول پرداخت میکنیم پس هنرمند نباید نقد کند در صورتیکه نقد اجتماعی از وظایف هنر است. بنابراین زمانیکه نقد برتابیده نمیشود پس بودجهای هم به آن تعلق نمیگیرد.
بازیگر نمایش "ترور" درباره نبود تناسب میان رشد کمی نیروی انسانی در عرصه هنر با فضاهای فعالیت و کسب درآمد هنری عنوان کرد: مسئولان و مدیران دانشگاهی پس از دهه هفتاد باید پاسخگوی این مسئله باشند. دانشگاههای متفاوتی برای هنر بازگشایی شد و هزینههای هنگفتی نیز از دانشجویان در هر طبقه اجتماعی به منظور تحصیل در رشتههای هنری اخذ شد و همین دانشگاهها ارتشی از بیکاران هنر را به جامعه هدیه کردند.
او همچنین اضافه کرد: نسبت فارغالتحصیل دانشگاهها با شرایط موجود هنر همخوانی ندارد. از میان 2000 عضو انجمن بازیگران خانه تئاتر 800 نفر اعضای پیوسته هستند و 80 درصد آنها سالهاست که بیکارند. برخی از آنها از پیشکسوتان و با مدارک دانشگاهی هستند که میشود آنها را با بهترین بازیگران جهان مقایسه کرد اما ما آنها را از دست دادهایم، چراکه مسئولان احترامی برایشان قائل نیستند. بعضی از آنها در بستر بیماری هستند اما کسی به فریادشان نمیرسد.
بهزاد فراهانی در پایان صحبتهایش گفت: سوال این است هدف از ایجاد ارتش بیکاران هنر چیست؟ طی سال حدود 1500 فارغالتحصیل دانشگاه به جامعه تحویل داده میشود اما در سال شاهد چه تعداد اثر خوب بر صحنه هستیم؟ باز هم تکرار میکنم این عوامل ناشی از این است که برای هنر وقعی قائل نمیشوند. اکثر هنرمندان بیکار و شرایط معیشتی سخت و دشواری دارند و مسئولان تنها وعدههایی برای دلمشغولی اهالی هنر میدهند.
منبع: هنرآنلاین