پایگاه خبری تئاتر: حبیب اسماعیلی، تهیه‌کننده سینما گفت: در این سال‌ها همیشه میزان دستمزد عوامل پشت و جلوی دوربین تغییر پیدا کرده و هیچوقت ثابت نبوده اما اگر بخواهیم بگوئیم این تغییرات بر چه اساس بوده، فرمول چندان مشخصی را نمی‌توان در آن پیدا کرد و همیشه بر اساس نیازی بوده که پروژه به افراد داشته است.
اسماعیلی در ادامه گفت: درباره بازیگران این موضوع بسیار متفاوت است، هر بازیگر اصطلاحاً مدتی محدود روی بورس است و در این مدت دستمزدها مدام در حال تغییر است و بر اساس معیار و ملاکی مشخص کم یا زیاد نمی‌شود اما میزان دستمزد بازیگران با عوامل پشت دوربین تفاوتی فاحش و بسیار زیاد دارد و معمولاً تیم بازیگران چند برابر تیم پشت صحنه دستمزد می‌گیرند. البته باید این مسأله را پذیرفت که یک بازیگر به اندازه فردی که در بین عوامل فنی است امکان حضور در چند پروژه در طول سال را ندارد و در سه یا چهار فیلم می‌تواند بازی کند اما یک نفر از عوامل فنی می‌تواند در دوره‌ای کوتاه در سه یا چهار پروژه حضور داشته باشد.
او افزود: دستمزدها در سینمای ایران بر اساس عرضه و تقاضا تعیین می‌شوند و معمولاً هر بار که قرار بر کنترل دستمزدها و تعیین ملاک و معیار بوده، هیچکس نتوانسته دستمزدها را کنترل یا منطقی کند. به نظر من تجربه این سال‌ها ثابت کرده که این کار در سینمای ایران امکانپذیر نیست و ما نمی‌توانیم مثل دیگر مشاغل انتظار داشته باشیم که دستمزدها در سینما نیز با درصد و ملاک مشخصی هر سال افزایش پیدا کند. من از سال 58 که در سینمای ایران کار می‌کنم هیچوقت ندیدم که یک برنامه‌ریزی نتیجه‌بخش در تعیین دستمزدها حاصل شود.
تهیه‌کننده فیلم سینمایی «سرکوب» تصریح کرد: خانه سینما در این سال‌ها خواسته با سخت‌گیری‌ها و وضع قوانین در دستمزد سینماگران یک ملاک و معیار ایجاد کند اما تقریباً هیچوقت موفق نبوده و هر بار که سخت‌گیری‌ها بیشتر شده زیرمیزی‌ها نیز بیشتر شده و قراردادها شکل و شمایل یک کار تشریفاتی گرفته و افراد بیشتر از آنچه که در قراردادها مطرح شده دریافت کرده‌اند. واقعاً امکان ایجاد یک شرایط مشخص برای تعیین دستمزدها در پروژه‌های سینمایی وجود ندارد و من به شخصه هیچ راهی برای رسیدن به این هدف نمی‌بینم.
منبع: خبرگزاری برنا
