پایگاه خبری تئاتر: از حدود دو هفته قبل که اولین اعتراض‌ها از سوی برخی کارگردان‌های تئاتر نسبت به پخش و فروش فیلم تئاترهایشان در سامانه‌های اینترنتی منتشر شد، همچنان هنرمندان در تماس‌هایی از این اتفاق گله‌مند و به دنبال راهی برای احقاق حق خود هستند.
براساس پیگیری‌های انجام شده، بعضی از این هنرمندان قراردادی با مرکز موسیقی بتهوون به عنوان ناشر نسخه DVD در اختیار دارند که در آن هیچ اشاره‌ای به توزیع آثارشان در VODها نشده است. حتی برخی مدعی هستند که برهمین اساس سامانه‌های اینترنتی هم بدون هیچ قرارداد رسمی و قانونی به پخش فیلم تئاترها اقدام کرده‌اند و این کار پیگیری حقوقی را ممکن می‌کند. یکی از دلایل این ادعا که پیش‌تر در ایسنا هم منتشر شد به فیلم تئاتر «بخاطر یک مشت روبل» حسن معجونی مربوط می‌شود که قرارداد پخش آن با مرکز بتهوون فقط دو سال بوده و بعد از آن هیچ تمدیدی برای توزیع DVD یا پخش در VOD وجود نداشته است.
از سوی دیگر پیگری‌ها نشان می‌دهد برای فیلم تئاترهایی که در تماشاخانه ایرانشهر اجرا شده بودند، ابهامی در ماجرای پخش این آثار و تسویه حساب‌های مالی وجود دارد. در واقع بجز موضوع قرارداد که در برخی به VOD اشاره شده و در برخی دیگر خیر، بحث‌های مالی هم در میان است. چرا که برخی کارگردان‌ها مدعی هستند هیچ پولی بابت توزیع یا پخش اینترنتی فیلم تئاترشان دریافت نکرده‌اند درحالی که شنیده‌هایی هم هست که مرکز بتهوون بعضی از این حساب‌های مالی را با طرف اصلی قرارداد یعنی تماشاخانه ایرانشهر تسویه کرده و این سوال مطرح می‌شود که آیا «ایرانشهر » این مبالغ دریافتی را به صاحبان اثر داده است؟ آیا گروه‌ها از تسویه کارهای خود توسط تهیه‌کننده یا مدیر تولید و مجری طرح کامل مطلع هستند؟
در این راستا حسین مسافر آستانه، مدیر تماشاخانه ایرانشهر درباره قراردادهای این مجموعه برای فیلم تئاتر توضیح داد: در گذشته (تا پیش از زمان گسترش VOD) قراردادی برای ضبط و پخش فیلم تئاترها در ایرانشهر وجود داشت که سال 95 تمام شد. بعدا قراردادی با مرکز موسیقی بتهوون بسته شده مبنی براینکه هر استفاده‌ای از DVDها منوط به اجازه از صاحبان اثر است و این‌ها همه در تماشاخانه ایرانشهر موجود است. در واقع بعد از سال 95 مقرر شد هر گروهی با هر تیمی که خودش می‌خواهد کارش را در سالن‌های ایرانشهر ضبط کند و سالن هم اگر خارج از ساعت اجرا در اختیار گروه باشد، مبلغی را به ازای آن دریافت می‌کند، ولی دیگر هیچ تعهدی در قبال چگونگی پخش متوجه سالن‌ها نبود.
او تاکید کرد: از ان زمان آقای چمن‌آرا (مدیر مرکز موسیقی بتهوون) متعهد می‌شود که در صورت هرگونه استفاده غیر از DVD از صاحب اثر اجازه داشته باشد.
وی با اشاره به اعتراض تعدادی از کارگردان‌ها در پاسخ به اینکه آیا اگر حقی ضایع شده مدیریت فعلی ایرانشهر می‌تواند پیگیری کند؟ گفت: این مسئله به یک زمان مدیریتی خاص محدود نمی‌شود و جایگاه حقوقی ایرانشهر در میان است، اما الان خود ما نمی‌توانیم ماجرا را پیگری کنیم مگر اینکه گروهی شاکی باشد. بعد ما هم براساس قرارداد مسئولیت را متوجه مرکز بتهوون می‌دانیم. قراردادهای قبلی همه سه جانبه (میان گروه نمایشی، ایرانشهر و مرکز بتهوون) و فقط برای پخش در فضای نمایش خانگی (DVD) بوده است.
مسافر آستانه افزود: متاسفانه خیلی از هنرمندان متوجه حقوق خود نیستند. من سابقه حضور در موسسه رسانه‌های تصویری را دارم و کاملا در جریان چگونگی تولید و تکثیر و پخش در نمایش خانگی هستم. اگر موقعیتی بود به دوستان می‌گفتم که قراردادشان را منوط به تیراژ نکنند، چون هیچ کس نمی‌تواند متوجه شود تیراژ چقدر بوده، چقدر فروخته شده و چقدر باقی‌مانده است و عکس آن هم را نمی‌توان ثابت کرد، به همین دلیل موضوع DVD به تنهایی یک دعوای بیهوده است. اما با این حال حتما باید قرارداد فیلم تئاترها تغییر کند. ما نباید بگذاریم درگیر یک مسئله شویم، بعد فکر چاره بیفتیم. کرونا چه وجود داشت و چه نداشت، بیکاری چه پیش می‌آمد و چه خیر، این قابل پیش‌بینی بود که فضای اینترنت، بازار جدید کسب و کار شده و واگذاری نسخه اثر بدون توجه، کاری عجیب بوده است.
او یادآور شد: من با خیلی از همین دوستان و همکاران صحبت می‌کردم ولی می‌گفتند حالا مگر چقدر فروخته می‌شود، متاسفانه توجه نکردند و حالا در این شرایط دچار مشکل شده‌اند. با این حال در اصل موضوع فرقی نمی‌کند چون حقوقی برای هنرمندان متصور است که قانونی است و این حقوق باید بازستانده شود.
