پایگاه خبری تئاتر: کریم لک‌زاده این روزها در مقام نویسنده سریال "شاه‌رگ" را آماده پخش دارد و فیلم سینمایی "شیرجه بزرگ" به کارگردانی او آخرین مراحل فنی خود را سپری می‌کند.
او درباره فعالیت‌های خود گفت: فیلم سینمایی "شیرجه بزرگ" را کارگردانی کردم که فیلمبرداری آن پیش از شیوع کرونا به اتمام رسید و مراحل فنی و پساتولید آن باقی ماند که بخش ساخت موسیقی آن به اتمام رسیده و وارد مرحله صداگذاری می‌شود. در روزهای قرنطینه نیز مشغول نگارش فیلمنامه سریال "نوار زرد 2" بودم که تا آخر تابستان نگارش آن را در 30 قسمت به اتمام می‌رسانم.
لک‌زاده درباره فصل دوم این سریال اظهار کرد: فصل دوم سریال"نوار زرد" به کارگردانی سروش محمدزاده ساخته می‌شود و شباهت‌هایی به فصل اول دارد و قصه با پرونده‌های جدید ادامه دارد. اما این که آیا همان گروه بازیگران در این فصل سریال حضور داشته باشند یا نه، اطلاعی ندارم.
کارگردان " قمارباز" در پاسخ به این سؤال که چرا عمدتاً ژانر پلیسی در سینما و تلویزیون ما تا این اندازه کمرنگ است و خروجی کار اغلب مورد توجه مخاطب قرار نمی‌گیرد، توضیح داد: ساخت فیلم پلیسی اغلب به دو شکل اتفاق می‌افتد. یا سفارش‌دهنده نیروی انتظامی است که در این شرایط کار امنیتی می‌شود و پلیس شما نمی‌تواند هر لباسی بپوشد، هر حرفی بزند، هر کاری انجام دهد، نمی‌تواند یکسری مسائل را بیان کند و حتی راهکار ارائه دهد و باید در چارچوب‌های آن‌ها قرار گیرد که به رؤیا نزدیک می‌شود و از واقعیت فاصله می‌گیرد. مردم وقتی فاصله را می‌بینند متوجه می‌شوند و در نتیجه این ترک‌خوردگی میان اثر و مخاطب به وجود می‌آید. یا خودجوش است که در این صورت پلیس نظارت می‌کند و آن‌قدر سخت می‌گیرد که شما ترجیح می‌دهید سراغ این ژانر نروید.
او همچنین درباره اکران آنلاین بیان کرد: با توجه به حجم فیلم‌هایی که به خاطر کرونا بخت نمایش بر پرده سینما را از دست دادند اکران اینترنتی فیلم "شیرجه بزرگ" کار سختی است. به‌هرحال اکران اینترنتی پدیده جدیدی است که وجوه مثبت و منفی بسیاری دارد. اما فیلم ما به‌تازگی مراحل فنی و پایانی خود را سپری می‌کند و تا زمانی که در جشنواره‌های خارجی آن را ارائه نکرده‌ایم به این شیوه اکران فکر نمی‌کنیم. ضمن این که فیلم‌های آنلاین به‌راحتی قاچاق می‌شوند و سایت‌های ارائه‌کننده نیز با وجود تمام صحبت‌هایی که درباره امنیت سایت بیان کرده‌اند، توان و قدرت مقابله ندارند و فیلمی که به این شیوه قاچاق شود از هرگونه حضور در جشنواره‌های خارجی بازمی‌ماند. بنابراین چشم‌بسته نمی‌توان برای اکران فیلم تصمیم گرفت. برای من اکران اینترنتی در برنامه‌های نزدیکم قرار ندارد و بعد از تلاش برای حضور در جشنواره‌های خارجی به آن فکر می‌کنم.
لک‌زاده در ادامه اظهار کرد: بحث اکران آنلاین، بحث جالبی است، اما این شیوه اکران را به دو دلیل می‌توان مورد بررسی قرار داد. یک این که اکران آنلاین باید در شرایط بحران باشد و یا به لحاظ زیبایی‌شناسی؛ سینما یعنی سالن سینما وقتی صدای پنج به یک سینمایی در نظر گرفته می‌شود یا میزانسن‌ها سینمایی هستند دیگر نمی‌توان به شیوه آنلاین فیلم را نگاه کرد. من و دوستانم در دوران کرونا یک فیلم چهار قسمتی با نام "شیطنت‌های جدی" ساختیم که در حد و اندازه موبایل و تبلت بود، اما این کار صرفاً برای همان حد و اندازه موبایل بود، در غیر این صورت به فیلم لطمه زده می‌شود. مگر این که به سفارش خود سایت فیلمی ساخته شود.
او که تجربه ساخت سریال "هزار و ده شب" را برای فضای مجازی و سایت در کارنامه خود دارد، درباره این تجربه گفت: تجربه جالبی بود، اما حقیقتی را برای من روشن کرد که وقتی درباره بازار صحبت می‌کنیم و وقتی سفارش می‌دهند و می‌دانند که من فیلمساز در چه ژانری کار می‌کنم به آنچه صحبت شده و متعهد شده‌اند وفادار نیستند. من علاقه‌مند به ساخت اثر تجاری نیستم و آثارم اغلب در بخش هنری جای می‌گیرند، از من دعوت کردند و درنهایت باعث شدند تا خروجی کار به سمت آثار تجاری پیش برود که مورد دلخواه من نیست و از ابتدا این‌گونه طی نشده بود. اگر فلان شبکه خارجی یک فیلم تجاری کار می‌کند در کنار آن یک انیمیشن هنری نیز خلق می‌کند و کارها متفاوت از هم هستند؛ قرار نیست همه کارها تجاری باشند یا همه کارها هنری.
به نظرم این تجربه در عین حال که برای من جالب و جذاب بود، در کنارش آزاردهنده نیز بود چون هنوز سفارش‌دهندگان به آن بلوغ فکری نرسیده‌اند. متأسفانه این همانند اتفاقی است که برای گروه هنر و تجربه روی داد. این گروه از ابتدا برای نمایش آثار هنری شکل گرفت، اما کم‌کم به سمت نمایش آثار تجاری نیز روی آورد، چون از اینکه مخاطب کمی داشت ناراحت بود و هدف اصلی از تشکیل این گروه را به خاطر نمی‌آورد. مخاطب گروه هنر و تجربه اغلب افرادی فرهیخته و اهل فکر هستند که در گروه کلی قرار نمی‌گیرند، باید بدانند آثار هنر و تجربه برای مخاطب عام نیستند. اما همین الان به رقابت و فروش در هنر و تجربه می‌پردازیم و این امر برایمان اهمیت دارد و به این فکر می‌کنیم که کدام فیلم فروش بیشتری داشت و کدام کمتر، در حالی که باید ارزش به کمیت ارجحیت داشته باشد.
کارگردان "کله سرخ" همچنین در ادامه درباره تولید محتوا در این پلتفرم‌ها نیز توضیح داد: مشکل ما ریشه‌ای است. وقتی به ساختار نتفلیکس نگاه می‌کنید متوجه می‌شوید که با یک درک سینمایی بزرگ پیش می‌رود. همان‌قدر که آثاری تجاری می‌سازد آثار هنری نیز تولید می‌کند که حتی جشنواره‌ای مانند کن در مقابل آن زانو می‌زند. ما از این اتفاق تنها پوسته را داریم. ادعا داریم، اما زیرساخت‌هایمان فراهم نیست و به آن‌ها نمی‌پردازیم، ضمن این که برای کاری که انجام می‌دهیم ارزشی قائل نیستیم. من دو فیلم بلند و سه فیلم کوتاه در فیلیمو دارم که قرار بود از ابتدا و طی آنچه در قرارداد ذکر شده است ماهانه مبلغی برای من واریز کنند، اما متأسفانه این اتفاق رخ نداد و تنها یک قسط سه میلیون تومانی برای من پرداخت کردند و حالا از آنچه حق من است دوری می‌کنند. تفاوت ما با شبکه‌ای مانند نتفلیکس در این است که او وقتی من را می‌شناسد طبق قرارداد به من پول می‌دهد، اما اینجا بعد از دو سال یک قسط پرداخت می‌شود.
منبع: هنرآنلاین
