خالق اپراهای عروسکی ˝لیلی و مجنون˝، ˝حافظ˝ و ˝مولوی˝ معتقد است؛ تئاتر ما باید به سمتی برود که بتوان آثار را به صورت رپرتوار دوباره روی صحنه آورد، چراکه در رپرتوار هنرمند به صورت تناوبی آثاری را تولید می‌کند که از دور خارج نمی‌شوند و در زمان‌های مختلف می‌توان به آنها رجوع کرد.

پایگاه خبری تئاتر: بی‌تردید در میان نمایشنامه‌نویسان، کارگردانان و فعالان عرصه نمایش نام بهروز غریب‌پور به واسطه فعالیت‌های منحصربه‌فردی که در این حوزه انجام داده، همیشه از جایگاه خاصی برخوردار بوده و به همین خاطر در طول سال‌ها فعالیت هنری، آثاری که با امضاء این هنرمند صاحب‌سبک و شناخته شده روی صحنه رفته و اجرا شده عموما با استقبال بسیار خوب مخاطبان تئاتر روبه‌رو شده است.

در کارنامه کاری غریب‌پور در طول سال‌ها فعالیت تئاتری‌اش، در کنار مسئولیت‌های اجرایی متعددی که برعهده داشته، نمایشنامه‌های متعددی را به رشته تحریر درآورده و نمایش‌های مانند؛ "هفت خوان رستم"، "بینوایان"، "قصه تلخ طلا"، "ایکارو"، "کلبه عمو تِم"و... را نیز در مقام کارگردان روی صحنه آورده است. اما بی‌تردید یکی از مهم‌ترین کارهای او در کارنامه هنری‌اش نگارش و کارگردانی اپراهای عروسکی "رستم و سهراب"، "عاشورا"، "مکبث"، "لیلی و مجنون"، "حافظ" و "مولوی" است.

بهروز غریب‌پور بعد از مدتی دوری از صحنه، از اردیبهشت‌ماه گذشته به همراه گروه تئاتر عروسکی آران، اپراهای "لیلی و مجنون"، "حافظ" و "مولوی" را به صورت رپرتوار در تالار فردوسی روی صحنه آورده است. این استاد نمایش‌های عروسکی درباره علت اجرای این سه اپرا در این مقطع زمانی آن‌هم به صورت رپرتوار، با بیان اینکه دلایل متعددی برای انجام این کار داشته، گفت: زمانی‌که می‌خواستم پروژه اپرای "رستم و سهراب" را کار کنم به وزیر وقت ارشاد که آقای مسجد جامعی بودند، گفتم که من حاضر نیستم برای یک ماه، یا دو ماه اجرا، روی پروژه‌ای دو سال زمان و انرژی بگذارم و بعد همه مانده‌های این اثر را در یک اتاق یا انبار به دست فنا بسپارم. به همین دلیل من یک مکان دائمی برای اجرا می‌خواهم تا با تولید آثار بعدی، یک حرکت جدیدی را در تئاتر ایران آغاز کنم که هم جنبه‌های اقتصادی دارد، هم جنبه مخاطب‌سازی و هم تربیت نیروی درونی گروه را به دنبال داشته باشد.

کارگردان اپرای "مولوی" با اشاره اینکه؛ برخلاف آنچه متاسفانه در تئاتر ما مرسوم است در دنیا هرگز اثری به این امید تولید نمی‌شود که 20 یا 30 اجرا داشته باشد و بعد به بایگانی تاریخ سپرده شود، افزود:. وقتی گروهی دست به تولید یک اثر هنری می‌زند، منهای نیروی انسانی که ماه‌ها برای آن کار زحمت می‌کشند، هزینه‌هایی نیز برای لباس، موسیقی و دکور و.... متحمل می‌شود که یک یا دو ماه اجرای آن کار به نوعی معدوم شدن نیروی هنری است.

غریب‌پور با بیان اینکه؛ اقتصاد تئاتر سالیان سال است که مورد بی‌توجهی قرار گرفته، اظهار داشت: بر اساس محاسبه‌ای که من انجام دادم ما در طول یک سال حدود 800 میلیون تا یک میلیارد تومان را می‌سوزانیم چراکه با توجه به هزینه‌هایی که کردیم، نه آرشیوی برای نگهداری صحیح از آنها داریم و نه امکان بازتولید کارها مهیا است.

خالق اپرای عروسکی "لیلی و مجنون" اضافه کرد: تولیدات این‌گونه نمایشی با توجه به هزینه‌هایی ساخت عروسک‌ها، دکور، موسیقی‌ و... دارد، برای یک یا دو ماه اجرا نیست. در واقع من همه این آثار را برای سالیان متمادی تولید کردم بنابراین انتخاب موضوع و محتوای اثر باید به گونه‌ای باشد که در طول زمان‌های مختلف قابل اجرا باشد. باید توجه کرد که تئاتر وقتی ژورنالیستی می‌شود شکست می‌خورد، یعنی وقتی نمایشی ساخته می‌شود که اتفاقا با استقبال هم مواجه می‌شود اما بعد از گذشت شش ماه یا یکسال نمی‌توان دوباره به آن رجوع کرد، نشان دهنده ضعف گروه سازنده آن اثر است که کارش را بر اساس پشتوانه اقتصادی که داشته فقط برای همان مقطع مشخص ساخته است در حالی‌که رپرتوار شما را موظف می‌کند از لحظه انتخاب تا لحظه تولید و حتی پس از تولید به این موضوع فکر کنید که این اثر در زمان‌های متمادی قابل ارجاع باشد.

غریب‌پور ادامه داد: به نظر من اجرای اپراهایی که ما در طول این سال‌ها کار کردیم هیچ وقت کهنه نمی‌شود و استقبال تماشاگر و حتی بیشتر شدن تماشاگران کار نسبت به اجراهای قبل اثبات کننده این مسئله است که رپرتوار برای ساختار تئاتر حکم یک نجات‌دهنده را دارد و ما باید به این سمت برویم که آثاری نوشته و اجرا شود که بتواند به صورت رپرتوار دوباره روی صحنه بیاید چون در رپرتوار هنرمند به صورت تناوبی آثاری را تولید می‌کند که از دور خارج نمی‌شوند و در زمان‌های مختلف می‌توان به آنها رجوع کرد.

این نمایشنامه‌نویس و کارگردان تئاتر همچنین در پایان درباره احتمال اجرای این آثار در دیگر شهرهای کشور، گفت: من بر اساس یک فرمول کاری که داشتم حتی زمانی‌که در سنندج کار می‌کردم نمایش‌ها را به سراسر کردستان می‌بردم. در واقع دنبال تماشاگر بودم و می‌خواستم که مخاطبم را بیشتر کنم. بنابراین اگر در هر جای ایران امکاناتی وجود داشته باشد که ما و گروه‌مان بتوانیم کارها را در آنجا اجرا کنیم با کمال میل می‌روم.

گفتنی است، آهنگسازی اپرای عروسکی "لیلی و مجنون" را که به زبان آذری اجرا می‌شود عزیز حاجی بیگف، آهنگساز اهل آذربایجان برعهده داشته و زینب خانلر اوا، عارف بابایف و رشید بهبوداوف او را در این اثر همراهی کردند. آهنگسازی اپرای عروسکی "حافظ" را بهزاد عبدی برعهده داشته و علاوه بر صدای محمد معتمدی، محمد ذاکر حسین، در این اثر هاله سیفی‌زاده ، سحر محمدی و 17 خواننده برجسته ایرانی آنها را همراهی می‌کنند. همچنین اپرای عروسکی "مولوی" نیز با آهنگسازی بهزاد عبدی و با صدای محمد معتمدی، همایون شجریان و همراهی 15 خواننده ساخته شده است.