پایگاه خبری تئاتر: محمدرضا لطفی منتقد و کارگردان سینما در یادداشتی به اعطای مجوز کارگردانی فیلم بلند به یک اینستاگرامر که با انتقادهای فراوان مواجه شده، پرداخته است.
متن یادداشت بدین شرح است: «فیلم نساختن بزرگان همچون بیضایی و تقوایی دارد دو دهه اش را پر می کند، در این بین از دیروز صبح تمام پیکان انتقادات به سمت محمدامین کریم پور نشانه رفته است که می‌خواهد فیلم سینمایی بسازد و سازمان سینمایی هم پروانه ساخت و مجوز کارگردانی‌اش را هم صادر کرده است. چهره ای که به اصطلاح شاخ اینستاگرام است.
درد دارد؟ بله قطعا… جای افسوس دارد؟ بی شک… اینکه این همه جوان با استعداد و زحمت کشیده نمی‌توانند فیلم بلند بسازند اما یک چهره ایستاگرامی حالا قصد ساخت فیلم سینمایی دارد، ناراحت کننده است؟ بی شک… اینکه این همه فیلمساز با استعداد فیلم کوتاه با کلی جوایز درخشان از جشنواره‌های داخلی و خارجی قادر به پیدا کردن سرمایه‌گذار نیستند اما یک شخصیت معروف فضای مجازی پروانه ساخت فیلم بلند سینمایی گرفته است مایوس کننده است؟ صد در صد….
اما نه به کریم پور بتازیم و نه به شورای پروانه ساخت چراکه بی شک اگر تک تک ما هم جای او بودیم و دوست داشتیم فیلمساز شویم و سرمایه‌مان هم آماده بود همین کار را می‌کردیم ضمن اینکه دیکته نانوشته هم غلط ندارد. او هنوز نه فیلمی ساخته است و نه کاری کرده است، چه بسا که حتی شاید فیلم او از خیلی از فیلم‌هایی که ساخته می‌شود بهتر باشد. در مورد شورای پروانه ساخت هم وقتی درخواستی داده می شود طبیعتا باید بررسی شود و مگر تمام مجوزهایی در تمام این بیست سال برای فیلمسازان اول داده‌اند درست و بی نقص بوده که حالا یقه این را چسبیده‌ایم؟
نه! به کریم پور نتازیم به سیستمی بتازیم که خیلی از تهیه‌کنندگان را دلال کرده است، به سیستمی بتازیم که تعریف سالم یک صنعت را، یعنی توازن عرضه و تقاضا را بهم زده‌اند و عملا سود را از اکران به تولید برده‌اند، به سیستمی بتازیم که ملاک شما را برای فیلم ساختن نه استعداد و نه فیلم خوب ساختن که میزان آورده سرمایه شما کرده است، به سیستمی بتازیم که راز بقای فیلمساز را ارتباطاتش با سرمایه‌داران کرده است نه کیفیت فیلمی که می سازد.
به ریشه ماجرا انتقاد کنیم، نه به شاخه آن که هرکدام از ما هم اگر جای کریم پور بودیم همین کار را می‌کردیم.
یک سوال: فیلمساز الف با کلی جایزه داخلی و خارجی با کلی سواد و تجربه با فیلمنامه‌ای عالی نزد تهیه‌کننده محترم می‌رود. فیلمساز ب بدون هیچ تجربه و سواد و عمقی بدون داشتن کارنامه‌ای مشخص یا مثلا تعدادی فیلم بد و فیلمنامه‌ای ضعیف به نزد همان تهیه کننده محترم می‌رود. فیلمساز الف سرمایه و سرمایه گذار ندارد. فیلمساز ب سرمایه خوبی برای ساخت فیلمش فراهم کرده، تهیه‌کننده محترمان کدام پروژه را برای ساخت انتخاب می کند؟ پاسخ کاملا روشن است.»
