پایگاه خبری تئاتر: درختان بلوط هر سال طعمه نادانی افرادی میشوند که ناآگاهانه این سرمایههای عظیم طبیعی را که هدیهای خداوندی است و نزد ما به امانت گذاشته شده، این چنین نابود میکنند.
اما در این میان هستند افرادی دلسوز که خودخواسته و نه به سفارش هیچ نهاد و ارگانی، آبی بر این آتشهای نابودگر میریزند و از این درختان ارزشمند مراقبت میکنند تا این تراژدی غمبار هر ساله قدری کمرنگ شود.
خانواده "آقای باپیریان" هم از جمله همین افراد دلسوز هستند که قدر و حرمت این درختان را میدانند و با تلاشهای خود از آنها محافظت میکنند. هر چند که همین اقدامات آنان هم گاه دردسرهایی برایشان به همراه دارد.
و حالا محسن سخا، هنرمند مستندساز که مانند هر ایرانی میهندوستی از این فجایع تلخ طبیعی اندوهگین است، بهتر دیده به جای هر کار دیگری، دوربینش را روشن کند و دست به کار ساخت فیلمی در این زمینه بشود.
او با ساخت فیلم «فریاد بلوط» هم بابت هدر رفتن این سرمایههای ارزشمند ملی و طبیعی هشدار میدهد و هم کوششهای این خانواده زحمتکش و دغدغهمند را به تصویر میکشد. این فیلم مستند این روزها در بخش فیلمهای کوتاه جشنواره سینما حقیقت در حال اکران است.
سخا درباره ساخت این اثر مستند توضیح میدهد:« چند سال پیش در حین فیلمبرداری فیلم مستند «فرزندان زمین» متوجه آتش سوزی بزرگی در جنگلهای بلوط در منطقه آهوران کرمانشاه شدیم. وقتی علت را پرس و جو کردیم، متوجه شدیم که این آتشسوزی عمدی بوده. از همان جا ایده تولید فیلمی با این موضوع به ذهنم رسید.»
اما ماجرا ابعاد دیگری هم پیدا کرد چراکه این مستندساز دو سال پیش باخبر شد که در اطراف گیلانغرب و در روستایی فردی زندگی میکند که خود و خانوادهاش سالهاست در خاموش کردن آتش سوزیهای جنگلهای بلوط و حفظ و نگهداری این گونه با ارزش در آن منطقه و جاهای دیگر مشغول هستند.
سخا به روستای "قلی قلی" محل زندگی آن خانواده در منطقه "گواور گیلانغرب" رفت و دست به کار پژوهشی شد که نتیجه آن ساخت «فریاد بلوط» است.
او دلمشغولی خود را بابت از دست رفتن این سرمایههای ارزشمند چنین بیان میکند:«جنگلهای بلوط در غرب کشور متاسفانه هر سال شاهد آتشسوزیهای فراوانی است که علت بسیاری از آنها عمدی بودن و آگاهانه آتش زدن است که باز هم با کمال تاسف این موضوع از ناآگاهی و نبود اطلاعات درست درباره نقش حیاتی درخت بلوط در منطقه و کشور ناشی میشود.»
سخا در ادامه از ضرر و زیان اقتصادی این وضعیت هم صحبت میکند: «ارزش اکولوژیک یک درخت بلوط با عمر حدود 50 سال چیزی نزدیک به دویست هزار دلار است که با یک محاسبه سرانگشتی متوجه میشویم سالانه چه ذخایر حیاتی مهمی را به علت ناآگاهی و ضعف در فرهنگسازی از دست میدهیم.»
او با تقدیر از تلاشهای افراد دغدغهمند در زمینه توجه و مراقبت از این ذخایر ارزشمند ادامه میدهد:« البته در این بین افراد دلسوزی همچون آقای باپیریان و خانوده محترمشان در این راه با مشکلات فراوان، به طبیعت و محیط زیست خدمات بزرگی را انجام دادهاند.»
این مستندساز با ابراز تاسف از فجایعی که در چند سال اخیر برای محیط زیستمان رخ داده، اضافه میکند:« در چند سال اخیر متاسفانه وضعیت مناسبی در حیطه محیط زیست کشور شاهد نبودیم که به نظر میرسد علاوه بر مشکلات مدیریتی در بحث آموزش در این زمینه هم، نتوانستیم خوب عمل کنیم. تا وقتی نتوانیم ارزش محیط زیست و طبیعت را برای جوامع بومی و محلی روشنگری کنیم، واقعا چه انتظاری واقعا از آنها داریم.»
او میافزاید: «متاسفانه بسیاری از آتش سوزیهای ذخایر مهم بلوط ما به صورت عمدی بوده و این از نا آگاهی نسبت به نقش درخت بلوط در چرخه زیستی کشور است و اگر حرکتی توسط مردم در جهت حمایت از محیط زیست انجام میشود به نظر خود جوش و در واقع دغدغههای فردی است.»
سخا ابراز امیدواری می کند که این دغدغههای فردی شکل گستردهتری به خود بگیرد و یک عزم ملی را در این مورد حیاتی شاهد باشیم.
او تاکید دارد که این جنگلها میراث با ارزشی است که از گذشتگان به ما رسیده و ابراز امیدواری میکند نسل ما با حفظ و نگهداری از آنها شرمنده نسلهای بعد از خود نباشد.
این فیلمساز که فیلمش در بخش فیلمهای کوتاه جشنواره سینما حقیقت اکران دارد، درباره برگزاری جشنواره چهاردهم به شکل آنلاین میگوید: «به نظر من چرخه ارتباط بین مستندساز با بیننده نباید قطع شود و در شرایط کنونی که کشور درگیر کروناست، بهترین راه برگزاری جشنواره به صورت آنلاین است. البته باید زیرساختهای این ماجرا هم وجود داشته باشد.»
او ادامه میدهد:« در روز اول جشنواره مشکلاتی وجود داشت. امیدوارم در ادامه مسیر، مشکلات حل شوند و از این ماجرا بتوانیم بهترین استفاده را داشته باشیم. به هر حال آنلاین برگزار شدن جشنواره باعث رشد تعداد بینندگان فیلمها خواهد بود که اتفاق مبارکی است. مخصوصا برای عزیزانی که از مرکز دور هستند و میتوانند از طریق برخط و آنلاین فیلمها را تماشا کنند.»
گروه سازنده این فیلم به شرح زیر هستند: پژوهشگر و کارگردان: محسن سخا، تصویر و تدوین:علیرضا بهبهانی، صداگذار و طراحی صدا:گیسو آزادروش، طراح پوستر: طاها ذاکر، اصلاح رنگ و نور: کیوان رغیب مطلق، ترجمه به فارسی: زارا امجدیان، تهیه کننده: محسن سخا،تهیه شده در شبکه مستند سیما.
برای مشاهده دیگر اخبار سینما اینجا کلیک کنید
منبع: خبرگزاری ایسنا