گنجه عنوان کرد: تئاتر دیجیتال به کارگیری زبان، پلت فرم‌ها و بسترهای دیجیتال برای شکل گیری زیبایی شناسی تئاتر است و با اجرای آنلاین متفاوت است.

پایگاه خبری تئاتر: برنامه " گفتگوی فرهنگی " در ارتباط تلفنی با آزاده گنجه، عضو هیئت علمی دانشگاه تهران با موضوع دیجیتالی شدن هنر در عصر پساکرونا روانه آنتن شد.

 گنجه در آغاز به فقدان مطالعات اجرا در دانشگاه‌های ایران اشاره کرد و گفت: نمی‌توان ادعا کرد در هیچ دانشگاه و کلاسی این مطالب ارائه نمی‌شود، تعدادی از اساتید با توجه به سویه هنری خود، دغدغه‌ها و نیازی که احساس می‌کنند به این مسائل می‌پردازند.

وی افزود: متاسفانه در دانشگاه‌ها و طی واحدهای درسی مصوب به هیچ وجه به هنر اجرا (performance ) پرداخته نشده است.

این استاد دانشگاه با اشاره به دیجیتالی شدن هنر و تئاتر گفت: در حال حاضر به جای واژه تئاتر دیجیتال باید از اجرای دیجیتال استفاده کرد تا شمول بیشتری داشته باشد. البته از آنجایی که خلا اولیه به نیزان زیادی وجود دارد، خلاهای ثانویه نیز در می‌خواهد داشت.

گنجه در بخش دیگری از مصاحبه تلفنی با رادیو گفت و گو، بر بازنگری و به روزرسانی واحدهای درسی دانشگاه تاکید کرد و گفت: تعیین و تغییر واحدهای درسی نباید سلیقه‌ای و منحصر به افراد باشد و باید بر اساس آنچه که نیاز است صورت بگیرد. دستور کار شورای علمی هنرهای نمایشی دانشگاه تهران هم در این راستا بوده است .

وی درباره قرارگیری هنرهای نمایشی بر بسترهای اینترنتی چون آپارات گفت: این که چه محتوا و نمایشی بر روی این نرم افزارها نمایش داده شوند به انتخاب ما نیست و قبل از ما یک نفر آنها را برگزیده است یعنی به گونه‌ای انحصار ایجاد شده است.

عضو هیئت علمی دانشگاه تهران ادامه داد: در جشنواره تئاتر برلین از 10اجرای هر شب 8 مورد بر روی یوتیوب پخش شد و بسیاری از دانشجویان که علاقه مند به این حوزه بودند برای تماشای این نمایش‌ها دچار مشکل جدی بودند.

گنجه در پاسخ به سوالی درباره علت پخش رایگان نمایش توسط برخی از شرکت‌ها گفت: پخش در کشورهای خارجی سازوکار پیچیده‌ای دارد . نخست این که آن شخص یا شرکت، سود مالی پخش نمایش را طی چندسال به دست آورده است و اگر به مدت کوتاهی به صورت رایگان نمایش می‌دهد از این موضوع مطمئن است که به دلیل قانون کپی رایت کسی نمی‌تواند از آن بهره برداری نادرست انجام دهد و هر شخص دیگری که بخواهد این نمایش را ببیند باید خودش مراجعه کند.

به عقیده وی باید تئاتر یا اجرای دیجیتال را از تئاتر یا اجرای آنلاین متمایز کرد. در واقع هر اجرایی که ابزارهای دیجیتال که عمدتا از پایه کامپیوتر هستند در آن استفاده شود، یک اجرای دیجیتال است که البته یک روش قدیمی است در حالی که امروزه اجرای دیجیتال، اجرایی است که از زبان، پلت فرم‌ها و بسترهای دیجیتال برای شکل گیری زیبایی شناسی بهره می‌گیرد.

این کارشناس هنرهای نمایشی خاطر نشان کرد: این روزها برخی از هنرمندان از ابزارهای دیجیتال به عنوان رکن اساسی در ساختار اجرا استفاده کرده‌اند و کارهای خوبی را ارائه داده‌اند
گنجه در خاتمه گفت : انواع مختلفی از اجرا وجود دارد که هیچ یک به معنای نفی دیگری نیست و تاریخچه تئاتر هم نشان می‌دهد که هیچ یک پس زده نمی‌شود و ر نوعی بر دوش دیگری شکل می‌گیرد. به عنوان مثال پست دراماتیک نیامد تا دراماتیک را از بین ببرد بلکه یک رویکرد تازه بود.

برای مشاهده دیگر اخبار تئاتر اینجا کلیک کنید