علیرضا داود نژاد کارگردان سینما ، در آستانه انتخابات ریاست جمهوری، نامه ای را با عنوان "با سانسور چگونه اید آقای رییس جمهور" خطاب به نامزدها منتشر کرده است.

پایگاه خبری تئاتر: کارگردان "نیاز"، "مصائب شیرین"، "فراری" در این متن که در اختیار ایسنا گذاشته آورده است: "اکنون که استقرار عدالت و مبارزه با دلال بازی و جریانات مافیایی در دستور کار ریاست جمهوری قرار گرفته است، شما برای رویکرد رسانه ای و هنری به این ماموریت چه جایگاهی قائل هستید و اساسا تا کجا با نظارت و ازادی منظومه رسانه ای هنری این سرزمین کنار می آیید؟


وقتی قرار است دولت با ریا کاری ، تظاهر ، دروغ ، زدوبند ، رشوه ، اختلاس ، باند بازی ، پول شویی ، نزول ، قاچاق ، تقلب ، دزدی و جنایت مبارزه کند و از ظلم و تبعیض و توهین و تحقیر و نفی و طرد و منزوی سازی ادمیان پروا داشته باشد و احترام به انسان و محبت به نوع بشر را بر خود فریضه ای لازم به حساب اورد؛ چرا باید از انعکاس وقایع جاری و بازنمایی موضوعات مبتلا به جامعه و افراد آن در قالب اثار رسانه ای و هنری واهمه داشته باشد؟

در شرایطی که دیوارها فرو می ریزند و ماهواره ها روند وقایع جاری را در همه جا رویت پذیر می کنند و اینترنت دسترسی به اقیانوس بی پایان اطلاعات را برای همگان حتی در گوشی های تلفن همراه ممکن کرده است ؛ جز نهضت تولید محتوای فراگیر و اثر گذار چه چاره دیگری برای صیانت از سرزمین وهویت و حیات ملی پیش رویمان می ماند ؟

سال هاست فضای دیداری شنیداری کشور اکنده از محصولات ترکی و اروپایی و امریکایی و کره ای و هندی شده است و در همین اوضاع دویست فیلم اماده اکران ایرانی پشت در بسته سالن های سینما زمین گیر شده اند و بازار نمایش خانگی، تیول بازار سیاه و مافیاست و قاچاق و سرقت و نمایش های غیر قانونی بیداد می کند؛ و در همه این احوال ده ها تهیه کننده کارگردان خوش قریحه و متخصص و خلاق ایرانی که قله های هنر سینما را در دنیا فتح کرده اند و مهمترین جوایز جهانی از قبیل اسکار و کن و ونیز و برلین و کارلو ویواری و مسکو و دیگر جشنواره های اسیایی و افریقایی را در کارنامه دارند و در داخل ایران مخاطبان میلیونی و فروش های میلیاردی داشته اند ؛ سر جمع با هم تا به امروز نتوانسته اند دارای یک پلتفرم نمایش خانگی بشوند و با معرفی ان در تلویزیون و محیط های شهری مخاطبان خود را فرا خوانی کنند و با «وی او دی »و«سینماانلاین » فیلم های خود را به انها عرضه کرده و متقابلا بهای ان را دریافت نمایند: چرا که واسطه های سیاسی و تجاری سالیان سال است فاصله بین فیلمسازان و مخاطبان را پر کرده اند و با تهدید این سو و تحمیق ان سوی دیگر سلطه وانحصار خود را برجریان گردش سرمایه و تعیین سفارش از دست نمی دهند.

بنیه دفاعی قوی و توان بازدارندگی موثر امروزی دستاورد از جان و مال گذشتن نسل های مختلف همین ملت است و اکنون وقت بازیافت و توزیع و تقسیم آن در بین فرزندان خود انهاست. نشانه دوستی دولت، توان بخشی او به ملت است.شکستن انحصار و نظارت پذیری و هنر پروری به فراگیری و اثر گذاری منظومه هنری رسانه ای منجر می شود و هواخواهان عدالت را تقویت می کند و به مبارزان با تبهکاری قوت قلب می دهد. فراموش نکنید که بنیان گذار جمهوری اسلامی وظیفه هنر را پرداختن به نقاط کور و مبهم معضلات سیاسی و اجتماعی و اقتصادی و فرهنگی و نظامی می دانست و دغدغه اصلی او پا برهنه های تازیانه خورده تاریخ شرم اور محرومیت ها بود.

اگر بهار عدالت در راه است پس لابد زمستان سانسور شکسته خواهد شد."