قطب الدین صادقی در ادامه برگزاری نخستین همایش تئاتر كاربردی با هنرجویان و علاقه مندان به سخن نشست و بر لزوم توجه به هنرهای مردمی همچون تئاتر كاربردی تاكید كرد.

پایگاه خبری تئاتر: قطب‌الدین صادقی در ادامه برگزاری نخستین همایش تئاتر كاربردی با هنرجویان و علاقه‌مندان به سخن نشست و بر لزوم توجه به هنرهای مردمی همچون تئاتر كاربردی تاكید كرد.

 قطب‌الدین صادقی نمایشنامه‌نویس و كارگردان با بیان این كه كسانی كه در عرصه هنر فعالیت می‌كنند معتقد و خوش‌بین به آینده هستند، اظهار كرد: كسانی كه برای هنر هزینه می‌كنند می‌دانند بازتاب این ذوق در صنعت كشور نیز آورده می‌شود.

وی ادامه داد: متاسفانه هنر را به شكل یك ضرورت برای ارتقاء سطح زندگی ندیده‌ایم و به همین دلیل جریان هنری نداریم. هنرهای نمایشی تنها برای پر كردن آنتن و ارائه فرهنگ شبه جهانی و سرگرمی نیست. در دوره‌های بزرگ تحولات اجتماعی، هنرهای كاربردی به طرز حیرت‌انگیزی مفید واقع شدند.

این نمایشنامه‌نویس و كارگردان تئاتر با تاكید بر این كه نقش هنر كاربردی در سالم‌سازی جامعه را فراموش كرده‌ایم، اظهار كرد: اغلب آثار نمایشی كه می‌بینیم تقلید نمایشنامه‌نویسان 50 سال قبل كشورهای دیگر است و اگر به دنبال مردمی‌كردن هنر هستیم باید از این شرایط خارج شویم.

صادقی اظهار داشت: در آماری كه از سایت‌ها مشاهده كردم در سبد كالای یك خانواده ایرانی برای كل محصولات فرهنگی و هنری تنها 3 و 2 دهم درصد بودجه قرار داده می‌شود در حالی كه برای دخانیات 3 و 7 دهم درصد بودجه تعیین می‌شود. یعنی  سیگار به تنهایی از كل محصولات فرهنگی و هنری برای خانواده ایرانی مهمتر است.

وی گفت: فرهنگ و هنر كشورمان تنها اجرای چند نمایش در تئاتر شهر و تماشاخانه‌های تهران نیست،  مردم از هنر رها شده‌اند و تنها چیزی كه آنها را به هیجان می‌آورد دیدن چند بازیگر در تلویزیون است و به همین دلیل هم از تعریف و راه‌اندازی تئاتر كاربردی در حوزه هنری خوشحالم  چرا كه معتقدم باید هنری را به كار بگیریم كه تاثیر مستقیم بر خانواده‌های ایرانی داشته باشد.

این محقق و پژوهشگر با اشاره به این كه هنرهای تعزیه، نقالی، روحوضی و عروسك‌گردانی به این دلیل زنده مانده‌اند كه با مردم بوده‌اند و همچنین این هنرها زبان و تكنیك بسیار قوی دارند.

وی خطاب به هنرجویان تئاتر كاربردی نیز گفت: برای تئاتر كاربردی تعریف دیگری وجود دارد و در آن مانند سینما و تلویزیون پول و شهرت وجود ندارد و نباید از این تئاتر نا امید شویم و اگر مردم به سراغ تئاتر نمی‌آیند ما باید تئاتر را به سراغ مردم ببریم.