پایگاه خبری تئاتر: برای نخستین مرتبه نیست که دکور نمایش این گروه به دلیل عدم احساس مسئولیت مدیران مجموعه در حفظ و نگهداری امانت دچار آسیب دیدگی و ضرر مالی می‌شود. در نمونه‌های گذشته دکور نمایش «آگاممنون» و «ددالوس و ایکاروس» نیز ناپدید شده بود که پس از جدل‌های رسانه‌ای با مرکزهنرهای نمایشی وقت، گروه نمایش مونگو هیچ‌گاه نتوانست هزینه خسارت وراده به خود را دریافت کند.
ماجرا اما همین‌جا به پایان نرسید و پس از مدتی به دلیل کمبود سالن و برای اجرای نمایش «ددالوس و ایکاروس» این گروه با راهنمایی ریاست سابق مجموعه تئاترشهر تصمیم به ساخت سازه‌ای بر بام مجموعه تئاترشهر گرفت که با واکنش رسانه‌ها و سازمان میراث فرهنگی مواجه شد و احداث آن نیمه کاره ماند. نتیجه این مشاوره غیرکارشناسی نیز تحمیل خسارت دیگر به گروه بود که هرگز به طور کامل جبران نشد.
بعد از جمع‌آوری سازه ساخته شده بر بام مجموعه تئاترشهر این مرتبه نوبت به نمایش «آنتیگونه» رسید که قرار بود با همکاری هنرمندان کشور استونی در تماشاخانه ایرانشهر روی صحنه اجرا شود اما به دلیل برخورد غیرمسئولانه و شیوه ناصحیح مدیریت توسط رئیس اداره نظارت و ارزشیابی خسارت دیگری متوجه گروه نمایش شد. چراکه گروه بازبینی نمایش در خلف وعده‌ای که بیشتر به لجبازی شباهت داشت پانزده روز پس از زمان مقرر برای تماشای اثر و صدور مجوزها اقدام کرد و در نهایت تنها پنج روز به اثر اجازه اجرا داد. همین عامل موجب شد گروه تئاتر "مونگو" علاوه بر پرداخت هزینه اقامت هنرمندان دعوت شده به کشور، امکان تامین هزینه‌های صرف شده برای تولید نمایش موردنظر را پیدا نکند و فروش چهل میلیون تومانی پنج روز اجرای این اثر نشان می‌دهد در صورت ادامه اجرا طبق زمان تعیین شده می‌توانست به فروش صدوبیست میلیون تومانی و چه بسا بیشتر دست پیدا کند.
این مرتبه اما نوبت به دکور نمایش «آنتیگونه» رسید تا در روزهای ابتدایی آغاز به فعالیت معاون هنری وزارت ارشاد در دولت یازدهم مسئولان تالار حافظ که از مدیران باقی مانده دوره قبل محسوب می‌شوند ادامه روند گذشته را در دستور کار قرار داده و در اقدامی عجیب بدون اطلاع رسانی به گروه، دکور نمایش را بار خاور کرده و از محل خارج کرده‌اند. این درحالی است که طراحی و ساخت این دکور چیزی حدود 25میلیون تومان هزینه دربرداشته و اگر قرار باشد به این شیوه معدوم شود گروه نیازی به صرف هزینه انتقال از ایرانشهر به تالار حافظ را متحمل نمی‌شد. سوال اینجاست که تفاوت محوطه یک محل فرهنگی با کنار خیابان در چیست؟ این در حالی است که در نظر بگیریم دکورها مانند موارد گذشته به فروش نرفته و به زباله‌دان ریخته شده باشد!
گروه نمایش "مونگو" مدتی است با ارسال نامه‌هایی درخواست رسیدگی مرکزهنرهای نمایشی به خسارت‌های وارد شده (به ویژه بابت دیرکرد پانزده روزه گروه بازبینی) را پی‌گیری می‌کند اما گذشته از اینکه مشخص نیست مرکزهنرهای نمایشی در نهایت زیر بار پرداخت خسارت‌های وارد شده به این گروه می‌رود یا خیر، مجموعه مسائل به وجود آمده ضرورت ایجاد محلی برای حفظ و نگهداری دکور و لباس‌های آثار نمایشی را بیش از پیش پر رنگ می‌کند. نکته‌ای که طی سالیان سپری شده بارها توسط خبرنگاران حوزه تئاتر پی‌گیری شد اما تا هنگام تغییرات کلان سیاسی در کشور به نتیجه نرسیده و خسارت‌هایی این چنین را به گروه‌های نمایشی تحمیل می‌کند.
