انجمن صنفی کارگردانان تئاتر درباره‌ حذف ردیف بودجه‌ حمایت از خانه‌ تئاتر در بودجه‌ سال ۱۴۰۱ شهرداری تهران واکنش نشان داد.

پایگاه خبری تئاتر: انجمن صنفی کارگردانان تئاتر، درباره حذف ردیف بودجه حمایت از خانه تئاتر در بودجه سال ۱۴۰۱ شهرداری تهران که به تازگی اعلام شده است، واکنش نشان داد و خواستار بازنگری در این زمینه شد.

در بیانیه انجمن صنفی کارگردانان تئاتر آمده است:

«با اندوهی بسیار و تأسفی عمیق، در این واپسین روزهای سال - و با امید به آن‌که پایان این سال و این قرن، پایان همیشگی اخبار بد و ناگوار باشد - لازم است به اطلاع هنرمندان تئاتر و دوستداران فرهنگ ایران برسانیم که متاسفانه با تصمیم شورای شهر تهران، ردیف و کدُ بودجه حمایت از خانه تئاتر، در بودجه سال ۱۴۰۱ شهرداری تهران، حذف شده است.

ردیف بودجه‌ای ۱.۵ میلیاردی، که با زحمات و پی‌گیری‌های طاقت‌فرسای فراوان محقق شده بود و انتظار می‌رفت به‌جای حذف، هر سال با رشدی فزاینده روبه‌رو باشد و سرمشق و الگویی برای دیگر شهرداری‌های ایران قرار گیرد.

تأسف‌آورتر آن‌که این تصمیم خطا همان‌قدر که به شورای شهر تهران بازمی‌گردد، به نگاه نادرست در مدیریت کلان خانه تئاتر و عدم پیگیری‌های لازم هم مربوط است، موضوعی که انجمن کارگردانان تئاتر، از طریق «طرح کارزار جامعه تئاتر ایران» تلاش کرد نسبت به آن هشدار دهد و البته قطعاً تا حصول به نتایج لازم، پی‌گیر آن خواهد بود.

رفتارهای خام‌دستانه‌ای که منجر به تصمیم‌گیری‌های نادرست هیات مدیره‌ای شد که شش عضو از ده عضو آن، ناگزیر کناره‌گیری کرده بودند و بی‌توجه به عواقب رفتارها و تصمیمات خود، هم نتوانستند نیمی از بودجه یک و نیم میلیاردی حمایتی اختصاص یافته در سال ۱۴۰۰ در نیمه دوم سال را پی‌گیری و محقق و دریافت کنند و هم یکی از دست‌آوردهای بنیادین خانه تئاتر را از دست دادند.

انجمن کارگردانان تئاتر ایران قاطعانه و موکداً از اعضای محترم شورای شهر و شهردار محترم تهران می‌خواهد در این تصمیم نادرست، بازنگری کرده و در زمانی‌که در تمامی بزرگ‌ترین شهرهای جهان، شهرداری‌ها مهم‌ترین حامی فرهنگ، هنر و تئاتر و فعالیت‌های تئاتری هستند، نه‌تنها این حداقل حمایت‌ها را از جامعه‌ی تئاتر دریغ نکنند، که بر میزان حمایت از این هنر شریف، که ضرورت و نتایج حاصل از رونق آن در مدیریت شهری، موجب حمایت بی‌تردید شهرداری‌ها در سراسر جهان است، بیافزایند.

از سوی دیگر آرزو می‌کنیم جامعه تئاتر بتواند وحدت و انسجام لازم را به دست آورد و با هم‌افزایی تمامی هنرمندان تئاتر با هر گرایش و تمایلی، در نظامی مردم‌سالارانه و متکی بر خرد جمعی و چرخش نخبگانی، از این‌گونه آسیب‌ها مصون بماند و به‌جای مواجه کردن هنرمندان تئاتر با بحران‌ها و کسادی‌ها و وضعیت‌های قهقرایی، شاهد رونق روزافزون تئاتر، به‌عنوان عاملی بسیار مهم و اساسی، در توسعه اجتماعی پایدار شهر و جامعه و کشور باشیم.»