پایگاه خبری تئاتر: خیلی‌ها ناصر شهریاری را با سریال «وضعیت سفید» حمید نعمت‌الله که در سال‌های اخیر بارها بازپخش شده است بیشتر به یاد می‌آورند، اما او کارش را در سینما از سال ۱۳۷۲ با نوشتن فیلمنامه و نقد آغاز کرد و بعدها با توجه به شرایط جسمی خاص و اینکه همیشه روی ویلچیر بود، نقش‌هایی را در فیلم‌ها و سریال‌های مختلف از جمله «هزاران چشم» کیانوش عیاری، تله فیلم «راه شب» به کارگردانی داریوش فرهنگ، «فرزند افیون» به کارگردانی مجید جوانمرد، «فریدون مهربان است» به کارگردانی حمید نعمت الله، «چترسفید» جابر قاسمعلی، «مرخصی» مسعود آب‌پرور و «سرباز» هادی مقدم‌دوست بازی کرد.
او همچنین در سال ۱۳۹۰ بعد از چند سال تلاش یک فیلم کوتاه با نام «۲۴ ساعت مرخصی» ساخت که در ۲۵ دقیقه تصویربرداری شد. شهریاری درباره نخستین فیلمش ابراز امیدواری کرده بود که این اولین و آخرین کارش نباشد بویژه آنکه در سینمای ایران و جهان فیلم‌های زیادی درباره انواع معلولیت ساخته شده ولی فیلم او اثری از یک کارگردان معلول است و هدف آن صرفا به تصویر کشیدن سختی‌های معلولین نیست. فیلم او درباره جوان معلولی بود که به مدت ۲۴ ساعت سالم می‌شود.
اما حالا این بازیگر متولد دهه ۵۰ که علاقه زیادی هم به سینما دارد، از اینکه با او نامهربانی می‌شود و حتی دستمزد بازی‌اش در بعضی پروژه‌ها را نگرفته انتقاد می‌کند و در تماسی با ایسنا می‌گوید، با توجه به شرایط کرونایی دو سال قبل که نتوانسته چندان کار کند، شرایط سختی داشته و دارد. آخرین فیلم سینمایی او «شادروان» بوده که نوروز امسال اکران شد و شهریاری گله‌مند است که برخی پروژه‌ها با او تسویه حساب نکرده‌اند و الان که به یک ویلچیر برقی نیاز دارد که امکان خرید آن را ندارد.
او با طرح این ادعا که سه سال است عضویتش در انجمن فیلم کوتاه لغو شده، می‌گوید: خیلی از کسانی که در این سال‌ها به سینما آمدند سواد سینمایی ندارند و از شغل‌های دیگری با پول وارد این حرفه شدند در حالی که من سینما را بلدم ولی آنقدر اذیت شده‌ام که می‌خواهم از سینما خداحافظی کنم و حتی دیگر توان دیدن فیلم در سینما را ندارم.
