چارسو پرس: آنچه در پی میآید صحبتهای آیدا پناهنده است درباره چهارمین فیلم کارنامهاش «تی تی»، بازیهای بازیگرانش و البته دشواریهای ساخت فیلمی مانند «تی تی».
پناهنده میگوید که در «تی تی» در قیاس با فیلمهای اولش تغییر کرده و این فیلم را متفاوت از فیلمهایی چون «ناهید» و «اسرافیل» میداند. او در این زمینه میگوید: «من در دو فیلم اولم نگاه پررنگی به مسائل و مشکلات اجتماعی داشتم، ولی «تی تی» با آن دو فیلم فرق دارد و کمتر خود را درگیر مسائل اجتماعی کرده است. در واقع در این فیلم روابط انسانی به مراتب پررنگتر از مسائل اجتماعی است. خودم این فیلم را خیلی دوست دارم و حس میکنم در مسیر سینمای آیدا پناهنده گام متهورانهتری است.»
آیدا پناهنده داستان فیلم «تی تی» را به این شکل روایت میکند: «قصه فیلم درباره زن و مرد عجیبی است که به طور اتفاقی در مسیر زندگی همدیگر قرار گرفته و بر زندگی هم تاثیر میگذارند. یکیشان استاد فیزیک است و دیگری خدمتگزار بیمارستان که تصادفی در مسیر هم قرار میگیرند و رابطه عجیبی را آغاز میکنند.»
درباره «تی تی» یکی از مواردی که تاکنون بارها و بارها مورد اشاره منتقدان و کارشناسان قرار گرفته؛ ترکیب بازیگران این فیلم است. ترکیبی متشکل از الناز شاکردوست، پارسا پیروزفر و هوتن شکیبا که یکی از بهترین بازیگرگزینیهای سینمای ایران در سالهای اخیر را شکل دادهاند. آیدا پناهنده در این زمینه میگوید: «در مورد بازیگران «تی تی» من خوششانس بودم که وقتی فیلمنامه را به الناز شاکردوست دادم، خیلی زود، تنها بعد از دو، سه ساعت با من تماس گرفت و خوشحال بود که چنین فیلمنامهای نوشته شده است و به من هم قوت قلب و انرژی مثبت داد. در مورد پارسا پیروزفر هم باید بگویم که این بازیگر درست از همان لحظه که فیلمنامه تمام شد، برای نقش استاد فیزیک در ذهنم بود. ایشان به هر حال شمایلی دارد که او را تبدیل به تنها بازیگری میکرد که میتواند نقش استاد فیزیک ما را بازی کند و خوشبختانه ایشان هم فیلمنامه را دوست داشتند و برای همکاری جلو آمدند. این اتفاق درباره هوتن شکیبا هم پیش آمد و من باید درباره بازیگران «تی تی» بگویم که خیلی خوششانس بودم که توانستم در مورد بازیگران نقشهای مختلف به نتیجه برسم.»
اما اینکه آیدا پناهنده دوست دارد فیلمهایش با چه عکسالعملی روبهرو شوند؛ مانند بسیاری از سینماگران، چندان هم غیر قابل حدس و تصور نیست. او در این زمینه میگوید که «از اولین روزی که خواستم فیلم بلند بسازم، آرزو داشتم هم مردم فیلمهایم را دوست داشته باشند هم منتقدین. این یعنی سینمای ماندگار و هنوز هم یکی از مهمترین چالشهای زندگیام این است که چگونه بین این دو خط حرکت کنم.»
آیدا پناهنده درباره اتهاماتی مانند سیاهنمایی یا فیلم امیدوارانه ساختن میگوید که هیچگاه به دنبال چنین بحثهایی نبوده. او میگوید که «هیچگاه نخواستهام ایران را زشت یا زیبا نشان دهم. نه به مردم خودم و نه به تماشاگران خارجی. اینکه در فیلمهایم هست، نگاهی است که من به مردم و کشور خودم دارم. به مردم خودم، مکانهای خودمان، فضاهای خودمان؛ و هیچگاه هم فکر نکردهام باید چیزی را غیر واقعی یا آنگونه که نیست نشان دهم. در واقع آنچه در فیلمهایم نشان میدهم، جهان من است و نمیدانم که واقعی یا غیر واقعی است، بلکه تنها این را میدانم که این حقیقت چیزی است که من نشان میدهم.»
سازنده «تی تی» میگوید که این فیلم تولید بسیار دشواری داشته و بنابراین خواهان حمایت مردم از این فیلم شده است. پناهنده در این زمینه میگوید: «ما «تی تی» را در شرایط معمول فیلمهای دیگر نساختیم. بیپولی بود. تعداد محدود جلسات فیلمبرداری بود و البته این محدودیت که مجبور بودیم فیلم را در 35 جلسه فیلمبرداری تمام کنیم. آن هم در زمستان که تا از خواب بیدار میشدیم، میدیدیم که دیشب برف آمده و همه راکوردها را به هم ریخته. ما همه با یک عشقی این فیلم را کار کردیم، و شرایط بسیاری از فیلمهای دیگر را نداشتیم. خیلی دلم میخواهد این را بدانید که فیلم اگر تا به اینجا رسیده، در شرایط معمول و نرمال سینما نبوده و برای همین هم دلم میخواهد از این فیلم حمایت شود.»
منبع: روزنامه شهروند