پایگاه خبری تئاتر: ساختمان اداره برنامه‌های تئاتر همچنان به حال خود رها شده و با وجود اینکه ورودی ساختمان نیز با دستور مدیرکل هنرهای نمایشی مسدود شد تا از ورود معتادان و اراذل به داخل بنا جلوگیری شود اما مسدود شدن ورودی این ساختمان تخریب شده که زمانی به تمرین گروه‌های تئاتری اختصاص داشت، گویی نشانه بسته شدن پرونده بازسازی این مکان تئاتری بوده است.
چند سالی است که بارها و بارها از وضعیت نابسامان بازسازی ساختمان تخریب شده اداره تئاتر صحبت شده ولی هنوز هیچ اقدام عاجل و درستی از سوی مدیران و مسئولان تئاتری انجام نشده است. این روند باعث شده که کار برای گروه‌های تئاتری هر روز سخت‌تر شود زیرا ساختمان استیجاری و موقت اداره تئاتر که گویی تبدیل به مکان دائمی تمرین تئاتر در نگاه مدیران شده است، ظرفیت و گنجایش و فضای مناسب میزبانی گروه‌های متقاضی را ندارد.
علیرغم محیط نامناسب پیرامون این مکان استیجاری که فضای مناسبی برای رفت و آمد هنرمندان تئاتری ندارد، تعداد سالن‌های تمرین و ابعاد آن‌ها نیز برای تمرین آثار نمایشی توسط گروه‌های تئاتری مناسب نیست. در حال حاضر ساختمان استیجاری اداره برنامه‌های تئاتر دارای 8 سالن و اتاق برای تمرین است که از این بین 2 سالن با ابعادی 2 متر در 3 متر نه تنها برای تمرین بلکه برای روخوانی متون نمایشی هم قابل استفاده نیست.
از بین 6 سالن دیگر هم فقط 2 سالن ابعاد نسبتا مناسبی برای تمرین تئاتر دارند و 4 سالن دیگر هم برای تمرین تئاتر مناسب نیستند. با این حال 8 سالن تئاتر مدنظر که به همراه چند فضای دیگری که در کل ساختمان استیجاری اداره برنامه‌های تئاتر را شکل می‌دهند، علاوه بر هزینه‌ای حدودا بالغ بر 30 میلیون تومان که بابت اجاره‌بها و قبوض آب، برق، گاز و تلفن بر تئاتر ایران تحمیل می‌کنند، توانایی پذیرش گروه‌های متقاضی حضور در سی و سومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر را ندارند.
این روزها گروه‌های تئاتری در 43 روز باقیمانده به برگزاری بزرگترین رویداد تئاتری ایران با مشکل مکان تمرین مواجه هستند و ساختمان استیجاری اداره تئاتر نیز جوابگوی نیاز متقاضیان نیست. این امر باعث شده تا هنرمندان متقاضی حضور در جشنواره سی و سوم تئاتر فجر با دغدغه‌ای مهم در خصوص استفاده از فضایی برای تمرین آثار خود، مواجه باشند.
در این بین گویا بازسازی ساختمان تخریب شده اداره برنامه‌های تئاتر هم به دلایل و بهانه‌های مختلف به حال خود رها شده و این امر باعث شده تا اداره تئاتر تبدیل به سرابی برای هنرمندان هنرهای نمایشی ایران شود و این گونه برداشت شود که چنین مکانی هرگز نبوده و نخواهد بود.
