چارسو پرس: جلسه نقد و بررسی فیلم «کت چرمی» شامگاه یکشنبه ۱۸ تیرماه با حضور کوروش جاهد -منتقد سینما-، زهرا اردکانی‌فر -کارشناس و پژوهشگر مسائل زنان-، حسین میرزامحمدی -کارگردان فیلم-، سارا حاتمی -بازیگر- و مسعود هاشمی‌نژاد -نویسنده - در فرهنگسرای ارسباران برگزار شد.
کوروش جاهد در ابتدا درباره فضای فیلم صحبت کرد و با اشاره به قواعد ژانر در سینما عنوان کرد: در تاریخ سینما شاهد این ژانر بودیم که مأموری خارج از وظایف سازمانی و اداری خود به مساله‌ای ورود و گاه از ماموریت‌های خود سرکشی می‌کند. در این فیلم هم این فرمول وجود دارد و به بهانه این سوژه مساله مبتلابه جامعه را می‌بینیم.
جاهد در ادامه با اشاره به یک فیلم فرانسوی بیان کرد: اخیرا فیلم «شب دوازدهم» را دیدم که دختری را آتش می‌زنند و در تمام طول فیلم دو مامور پلیس به دنبال این هستند که کار چه کسی بوده است. این ماموران هم با همان دغدغه‌های شخصی به یافتن مساله به پرونده ورود می‌کنند. کار برای این دو مامور جنبه وظیفه را از دست می‌دهد بلکه جنبه شخصی پیدا می‌کند. در این فیلم هم همینطور شد و مامور بیشتر جنبه انسانی و شخصی برای کمک به دختر دارد.
مسعود هاشمی‌نژاد نویسنده فیلمنامه هم درباره سینمای اجتماعی اظهار کرد: سینمای اجتماعی نه گونه و نه ژانر است و اصطلاحی است که به خیلی از فیلم‌ها اطلاق می شود. قصه ما تلاش یک مامور بهزیستی برای حل مساله است و به سینمای نوار و نئونوار نزدیک بود و از ابتدا می‌دانستیم قرار است با قواعد ژانر جلو رویم.
همچنین حسین میرزامحمدی کارگردان فیلم درباره دغدغه شخصی و اجتماعی خود نسبت به ساخت این فیلم بیان کرد: بخشی به دغدغه شخصی‌ام برمی‌گردد که در سینمای کوتاه هم مهم‌ترین مساله‌ام همین دغدغه‌ها بود. من با مقوله‌های جشنواره‌ای کاری نداشتم اما خدا را شکر اتفاقات جشنواره‌ای خوبی هم برای فیلم کوتاهم رخ داده است.
کارگردان «کت چرمی» درباره زمان شروع قصه و فیلمنامه «کت چرمی» گفت: از سال ۹۹ نگارش فیلمنامه شروع شد و این قابل توجه کسانی باشد که «کت چرمی» را با «مرد بازنده» مقایسه می‌کنند. بعد از آن در آبان ۱۴۰۰ با آقای حجازی صحبت کردیم تا فیلم ساخته شود. آقای مهدویان مشاور بود که در پروسه فیلمبرداری چند جلسه همراهی کرد و در پیش تولید و پست پروداکشن نیز ما را کمک کرد.
میرزامحمدی درباره مجوز فیلم گفت: ما برای گرفتن مجوز شش ماه به مشکل خوردیم. نسخه اولیه فیلمنامه چهار ساعت بود و بعد از اینکه وارد بازنویسی شدیم، ۲۴ بار فیلمنامه را بازنویسی کردیم که بخش اعظم آن به‌خاطر پروانه ساخت و بخش دیگر برای کوتاه شدن و فضای درام بود.
او اضافه کرد: قهرمان فیلم هدفی دارد و برای آن دست به کارهایی می‌زند. ما در ابتدای فیلم نشان داده‌ایم قهرمانی داریم که سرخود و یاغی است و بعد از آن توضیح بیشتری نمی‌دهیم.
///.
