چارسو پرس: به نقل از روابط عمومی خانه هنرمندان ایران، کیوان کثیریان (مدیر روابط عمومی و مدیر سینماتک خانه هنرمندان ایران) در ابتدای این برنامه به حاضران در مراسم افتتاح اولین برنامه «سینما بدیل» خوشآمد گفت و اضافه کرد: «سینما بدیل» رویدادی است برای اکران فیلمهای مستقل، تجربی و آثاری که در فضای امروز اکران سینماها جایی ندارند.
او در ادامه بیانیهای را که برای این «سینمابدیل» نوشته شده و در روزهای اخیر منتشر شده بود را برای حاضرین خواند.
متن این بیانیه به این شرح است:
««سینمابدیل» پیشنهادی است برای استقرار نیافتن، ساکن نشدن، رسوب نکردن و بیجایی اجباری را به ایده بدلکردن. «سینمابدیل» تلاشی است برای ساخت فضایی نو برای همهی آنها که بیجا شدهاند.
این پیشنهاد اما خود برساختهی دوران طاقتفرسایی است که سینمای ایران، اکنون و امروز، سپری میکند.
دشواریهای نفسگیرِ فیلمسازی و البته مصائب کشندهی اکران فیلم، گریبان سینما را گرفته است. این مصائب، بیتردید برای فیلمها و فیلمسازان مستقل، اندیشهورز و تجربهگرا، مضاعف بوده و خواهد بود؛ آنها که بدون وابستگیهای رسمی -چه مادی و چه فکری- قصد ندارند به مناسبات و معادلات پیچیده و اغلب ناعادلانهی تولید و اکران، تن دهند، میخواهند مقاومت کنند و به هر سختی و مشقتی که شده، فیلمِ خودشان را بسازند.
«سینمابدیل» شیوهای نو برای اکران عمومیِ فیلمهایی است که روش معمول و مرسوم و حالا دیگر به تمامی بازاری و تجاری شدهی فعلی، آنها را از چرخهی عرضه و اکران، بیرون رانده است. «سینمابدیل» تلاشی است برای ایجاد گسست در نظم تحمیلیای که اصالت سرمایه، پیشاپیش امکانهای بالقوهی سوژهگی را از فیلمساز و فیلم سلب کرده است.
در میانهی چنین وضعیتی خانهی هنرمندان ایران قصد دارد تا امکانات خود را به نمایش عمومی این فیلمها اختصاص دهد و به حمایت از این بخش مهم از سینما برخیزد با این امید که علاقهمندان سینمای مستقل و متفاوت، فیلمهای مورد پسندشان را اینجا بیابند.
خانهی هنرمندان ایران میکوشد به فضایی نو بدل شود برای عرضهی فیلمهایی که در مناسباتِ فعلی اکران جایی ندارند و کوچک شمرده میشوند اما با جان و دل ساخته شدهاند و حرفهای زیادی برای گفتن دارند.
خانه هنرمندان ایران امیدوار است که «سینمابدیل» در تداوم، برسازندهی آینده و فردایی باشد که برای هر اثری جایی مناسب و زمانی کافی برای نمایش و عرضه، وجود داشته باشد.»
مدیر روابط عمومی و امور بینالملل خانه هنرمندان ایران در ادامه بیان کرد: امیدوارم به واقع این اتفاق رخ دهد. در اینجا حتما باید از محمد مهدی عسگرپور (مدیرعامل خانه هنرمندان ایران) تشکر کنم که تمام قد پشت این ایده ایستادند و از آن حمایت کردند. امیدوارم بدون مشکل پیش برویم و فیلمهای متنوع و متفاوتی که در معادلات اکران سینماهای امروز جایی ندارند را در این سالن اکران کنیم و به تماشا بنشینیم.
علی حدادی کارگردان فیلم «اتاق مهمان» در صحبتهایی گفت: این سالن برایم یادآور نویسنده و فیلمساز عزیزی است که اکنون دیگر در میان ما نیست؛ اصغر عبداللهی. آخرین بار در این سالن فیلم «یک قناری، یک کلاغ» ساختهی اصغر عبداللهی را دیدم و باهم صحبت کردیم. به من گفت: «اگر قرار است تو هم مثل من اینقدر طول بکشد تا فیلم اول خودت را بسازی؛ اصلا جالب نیست؛ هرچه سریعتر یک کاری بکن.» بعد از آن هم با همان محبت همیشگی و بیدریغی که نسبت به همه داشت؛ مرتب از من سراغ فیلم را میگرفت. متاسفانه ایشان امروز در بین ما نیست اما اگر بود با عشق او را دعوت میکردم و او حتما اکنون اینجا بود. خواستم پیش از هر چیزی یادی از اصغر عبداللهی عزیز کنم.
او افزود: از خانه هنرمندان ایران که این فرصت را در اختیار ما قرار دادند تشکر میکنم و قدردان بیانیهای هستم که آقای کثیریان برای افتتاح «سینمابدیل» خواندند و به نویسنده آن دست مریزاد میگویم. همه چیز به روشنی گفته شد؛ بدیل یک وضعیتی بودن؛ طبیعتا با نه گفتن به وضعیت مستقر اتفاق میافتد. امیدوارم فیلم ما، حداقل دو-سه نه کوچک به وضعیتی که در فضای فیلمسازی وجود دارد در خود داشته باشد. تلاش کردیم که این اتفاق بیفتد.
حدادی در ادامه بیان کرد: ما چهار سال پیش این فیلم را ساختیم. طبیعتا آن زمان همهچیز متفاوت بود. چهار سال خیلی سخت را از سر گذراندیم و احتمالا روزهای خیلی سختتری هم در پیش داریم. امیدوارم آن بیجایی که در بیانیه بسیار خوب و محکم «سینمابدیل» به آن اشاره شد؛ برای ما تبدیل به نوعی استقرار شود. واقعیت این است که اکنون در فضای فرهنگی و هنری ایران، من به غیر از خانه هنرمندان ایران، جایی را نمیشناسم که بتوان با خیال راحت گفت، اینجا فضای ماست. اگر ما فیلم خود را اینجا اکران میکنیم؛ به این خاطر است که فکر میکنیم، اینجا شبیه ما است.
این کارگردان سینما در بخش پایانی صحبتهایش از همه عوامل فیلم «اتاق مهمان» تشکر کرد و گفت: امیدوارم فیلم را دوست داشته باشید و باعث ملال شما نشود تا وقتی تمام شد بتوانیم به خودمان بگوییم فیلمی ساختیم که به وضعیتی که هر روز آن را تجربه میکنیم، مرتبط است. این بزرگترین امیدی است که دارم و امیدوارم که در نهایت ناامید نشوم.
ابراهیم شیبانی، تهیهکننده فیلم سینمایی «اتاق مهمان» در ادامه این برنامه گفت: خیلی خوشحالم که به همت آقای کثیریان و خانم مزینانی و لطف بزرگ آقای عسگرپور این فضا برای ما فراهم شد. ما به معنای واقعی، مستقل فیلم ساختیم. البته من خودم را به تیم آقای حدادی میچسبانم که تمام زحمت فیلم را به دوش کشیدند. تیم ما به معنای واقعی حرفهای بودند و در طی دو سال این فیلم را ساختند. بخشی از کار با دوران کرونا برخورد داشت و ما نتوانستیم ادامه دهیم. اما بقیه فیلم را مابین شرایط کرونایی ساختیم.
او ادامه داد: از همه بزرگانی که با حضور خود در این مراسم از فیلم «اتاق مهمان» حمایت کردند، تشکر میکنم. از حاضران تشکر میکنم؛ زیرا در این روزهایی که همگی با دشواریهایی مواجهیم، برای دیدن یک فیلم مستقل با حضور بازیگرانی که همگی برای ما عزیز هستند اما شهرت ندارند، به اینجا آمدند. به زودی زود بازیگران این فیلم از بهترین بازیگران سینما خواهند بود.
کیوان کثیریان در ادامه مراسم از حاضران خواست به پاس حضور اکبر زنجانپور هنرمند برجسته تئاتر و سینما، او را مورد تشویق قرار دهند.
کثیریان در بخش پایانی صحبتهایش گفت: امیدوارم همگی فیلم را دوست داشته باشید و به بقیه توصیه کنید اما حتی اگر آن را دوست هم نداشتید، به دیگران پیشنهاد کنید. چون این سینما و این جنس فیلمها باید زنده بماند اما همیشه مغفول واقع میشود. اکنون فیلمهای به ظاهر کمدی و پرفروش حتی در بین مدیران سینمایی ما هم ارزش زیادی پیدا کردهاند. متاسفانه مدیران هم فراموش کردهاند که سینمای مستقل و متفکر همیشه آبروی مجموعه سینمای ایران را حفظ کرده و میکند. امیدوارم حتما این سالن در روزهای آینده هم مثل امشب پر باشد. یادآوری میکنم که از جمعه (۱۰ شهریور) اکران رسمی فیلم شروع میشود. سهشنبه، پنجشنبه و جمعه آینده و سهشنبه و پنجشنبه هفته بعد از آن نیز فیلم در ساعت ۲۰ در همین سالن به نمایش گذاشته میشود. اگر استقبال به حد کافی باشد، حتما مدت اکران فیلم تمدید میشود.
محمدمهدی عسگرپور، اکبر زنجانپور، محمدعلی نجفی، خسرو معصومی، محمد آلادپوش، نازنین مفخم، کامیار محسنین، افشین هاشمی، محمد حمزهای و محمد حدادی از جمله چهرههای حاضر در این مراسم بودند.