به گزارش سایت خبری تئاتر/ محمود دولت آبادی: مطلب مفصّلى نوشتم درباره ى نمايش" رام كردن زن سركش" كه متأسفانه به سبب جهل من نسبت به پيچ و خم هاى كامپيوتر گم شد و از دست رفت؛ در آن نوشته شيفتگى خود را ابراز كرده بودم از تماشاى نمايشى بسيار هنر مندانه، شيرين و شاد و به جزييات آن تآتر خوشايند و هنرمندانِ دلباخته ى آن پرداخته بودم؛ از آن جا كه نمى توانم آنچه را يك بار نوشته ام تكرار كنم،خلاصه مى كنم.
احساسات و دريافت خودم را از ديدن نمايش و آن خلاصه سخن درخودش نهفته دارد ستايش و تحسين مرا نسبت به همه ى هنرمندان و هنرورزان از خرد تا كلان،همراه دارد.
توانايىٍ فراهم آمدن آن جمع صميمى و دوست داشتنى بازيگران؛ چه دوستانِ متواضعى كه مى شناختم ازپيش، چه جوانانٍ نيروافزايى كه در صحنه جارى بودند و همه عزيز و دوست داشتنى در كار-اجراء .درك بايستگىِ تشكيل گروه نمايش نيز اززمره احساس خرسندى من است كه اميدوارم "گروه تآترمستقل" ادامه يابد و منحصر نماند به همين يك بازى، همچنين پديد آمدن گروه هاى مشخص ديگر در تأتر كشور ما حتّادرتآتردولتى؛ زيرا تأتر با گروه است كه تأتر مى تواند باشد و ادامه يابد، نه بى گروه.
خواهان توفيق همه ى هنرمندان تأتركشورهستم.
باقدرشناسى-محمود دولت آبادى،بيستم فروردين١٣٩٤خورشيدى-تهران
نمایش «رام کردن زن سرکش»
