تلخک‌های بی‌مزه تلویزیون و امیرحسین مدرس

چارسو پرس: موسیقی پاپ و شاد عالی است ؛ اما دریغ از یک قطعه موسیقی ملی و میهنی که نشان دهد این ملت چند هزار سال تاریخ و تمدن و فرهنگ دارد . اصولگرایان حاکم بر تلویزیون می‌خواهند شاد هم باشند مبتذل می‌شوند ؛ مانند گذار از محمد رضا شجریان به تتلو و امروز گذار به عباس قادری ... شجریان که رفت و برای حذف ربنای او اساسا ربنا را از ادعیه ماه رمضان حذف کردید ؛ چرا نمی‌توانید شهرام ناظری و علیرضا قربانی و همایون شجریان را به صدا و سیما دعوت کنید و اگر آنان دعوت شما را نمی‌پذیرند، چه ایرادی در شماست که این هنرمندان ملی دعوتتان را قبول نمیکنند؟ چرا باید شب عید مجری بی هنر و بی ادب و بی فرهنگتان تصنیف ملی " مرغ سحر " که خاطره ملی ماست را مسخره کند؟ چرا شب عید باید به یک چهره بدصدا که شهرتش را مدیون فضای مجازی است و نسب به برادر حاتم طایی می برد ، میکروفن( بلند گو ) بدهید که یک نمونه از هنر موسیقی ملی را به گند بکشد؟ آیا با حذف احسان علیخانی و مهران مدیری و رامبد جوان و عادل فردوسی پور و سروش صحت و ... به این رویش‌های جدید رسیده اید که مرغ سحر را بر وزن" اتل ،متل ، توتوله "و" گاو حسن چه جوره " تحلیل می‌کنند؟! چرا " شب ایران " را به هالووین بدل کرده اید ؟ امسال که دیگر خبری از منوتو نیست .آیا فرصتی برای آشتی فرهنگی نبود؟

دعوت از استاد ایرج کار خوبی بود اما قاب سیما بیشتر مجری را نشان می داد تا نوازنده چیره دست ویلن ...آیا اینکه پس از چهل و پنج سال ورزشکاران طراز اول این کشور در سیمای جمهوری اسلامی از معین و هایده یاد می‌کنند و استودیو شادی می‌کند ، نشان دهنده شکست سیاست‌های هنری شما نیست ؟

در این میان فقط یکی مثل امیرحسین مدرس آن قدر با فرهنگ است که در برنامه شبکه یک وقتی پس از دهها دلقک و ورزشکار و سلبریتی بی مایه چند نویسنده را به برنامه شب عید دعوت می‌کنند و یادی از ایران می‌شود ، او یادی از دکتر سید جواد طباطبایی و تفکر ایرانشهری می‌کند و این نام ممنوعه را در تلویزیون در شب نوروز بر زبان می آورد .
این متن را فقط به افتخار امیر حسین مدرس نوشتم که نیمه شب در پخش زنده فرصت شناسی کرد و یاد دکتر طباطبایی و تفکر ایرانشهری را از یاد نبرد ...