سایت خبری تئاتر: متن بیانیه بدین شرح است: «بالاخره مدیریت ناکارآمد، غیر کارشناسانه و گمراه کننده فرهنگی در حوزه تئاتر و غفلت چند ساله خانه تئاتر در تعریف و ایجاد جایگاه واقعی هنر تئاتر و ضرورت های واقعی آن پرده از روی این خلاء دهشتناک کنار زد و فاجعه ای به بار نشست که نامش عاشقانه های ناآرام است.
از زمانی که سهم و حق تئاتر از حمایت های فرهنگی دولت از دفترحساب و کتاب دستگاه عریض و طویل وزارتخانه ها و نهادهای مرتبط پاک شد، تالارهای دولتی و نیمه دولتی و متعلق به سازمان های شهری بنابر ادعای مدیرانشان مجبور شدند مخارج سنگین اداره خود را از برنامه های اجرایی درآورند و بار این مخارج را که حتی حقوق کارمندانشان را نیز شامل می شود به اجبار بر دوش نحیف تئاتر بگذارند. امری که چند نتیجه پیش بینی شده و فاجعه بار خواهد داشت:
نخست اینکه، تئاتر برای تامین هزینه های خود و نیز کشیدن بار هزینه های سالن، به کشاندن هرچه بیشتر تماشاگران به سالن رو خواهد کرد و گیشه و فروش هر چه بیشتر آن اصل حیات تئاتر قرار خواهد گرفت. امری که آسیب های آن بیشمارند و در نهایت از هنر تئاتر چیزی جز یک فعالیت اجرایی پرزرق و برق و درآمدزا باقی نخواهد گذاشت.
نگاهی به قیمت عجیب و باورنکردنی یکصدهزارتومانی بلیت همین نمایش «عاشقانه های ناآرام» به خوبی بیانگر این پیش بینی فاجعه آمیز است.
دومین نتیجه فاجعه بار حمل اجباری بار هزینه های سالن توسط هنرمندان تئاتر، کشیده شدن پای افرادی به تئاتر است که جز پول و سرمایه هیچ چیز دیگری ندارند. سابقه، تجربه و حسن شهرت هنری افراد در حوزه تئاتر که زمانی مهمترین عامل و متقاعدکننده ترین مجوز برای اجرای تئاتر شمرده می شد اکنون به طور کامل نادیده گرفته شده و این علاوه بر ضعف و ناکارآمدی مدیریت فرهنگی به غفلت خانه تئاتر نسبت به وضع قوانین ارزشیابی کسانی که متقاضی اجرای نمایش اند و پیدا کردن ساز و کار اجرایی شدن این قوانین برمی گردد. ضعفی که کانون کارگردانان خانه تئاتر اکنون بیشتر از همیشه به آن وقوف یافته و نسبت به برطرف کردن آن خواهد کوشید.
اما سومین نتیجه فاجعه بار درآمدزا کردن تئاتر، تخریب و به اضمحلال کشاندن نفس هنر تئاتر و زدودن هویت اندیشمندانه این هنر شریف است که تاکنون از دستبرد تجارت مآبی و شهرت طلبی شهرت طلبان و سرمایه داران در امان مانده بود.
فضای تئاتر حداقل در چند سال گذشته فضای امنی تلقی می شد برای طرح واقع بینانه مسائل اجتماعی و فرهنگی و تاریخی که تماشاگر کمتر در مدیوم های دیگر شاهد آن بود. این امری است که در همه جای دنیا وجود دارد و تئاتر، متمایز از دیگر هنرهای نمایشی هنری است که خواست عالی مخاطب را برآورده می کند نه صرفا خواسته ای سطحی و سرگرمی خواه او را.
متاسفانه در حال حاضر شرایط به گونه ای رقم می خورد که تئاتر نه تنها از هنری اندیشه ورز و فرهیخته گرا به هنری پست و سطحی و سرگرم کننده گراییده که آینده این هنر نیز با سیاست گذاری ها و تصمیمات اشتباه و ضد فرهنگی و تجارت مآبانه مدیریت فرهنگی که مدیریت ناکارآمد بنیاد رودکی یکی از نمونه های درخشان آن است، هدف تخریب قرار گرفته است.
فاجعه، دیگر در راه نیست بلکه اتفاق افتاده است. فاجعه ای به نام عاشقانه های ناآرام که آنچه را از تئاتر می گیرد عشق و آرامش است.
کانون کارگردانان خانه تئاتر»
مسائل خبرنگاری تئاتر می‌شود
نغمه ثمینی کارناوال «اعتراف» را در مکتب تهران برگزار می‌کند
برگزاری سومین دوره کارگاه‌های آموزشی در خانه عروسک
اجرای دو نمایش جدید در تماشاخانه استاد جمشید مشایخی
یک منتقد سینما بازیگر تئاتر شد
خوانش «هملت دبستانی» در مکتب تهران
اجرای نمایش«روایتی تازه از قصه ای کهن» در اداره تئاتر
افتتاح نمایش «اولئانا» با حضور شیرین بزرگمهر
«خانه نمایش دا» افتتاح می‌شود
اجرای نمایش «اهانت به تماشاگر» در تماشاخانه دراما
اپرای «خیام» پروژه جدید بهروز غریب پور
مدیرعامل انجمن هنرهای نمایشی ایران انتخاب شد
چه نمایش‌هایی در تهران روی صحنه است؟
