هیچ وقت درباره داوری اظهار نظر نمی کنم. وقتی وارد یک مسابقه می شوی، سلیقه، نظر یا دیدگاه داور، هرچه باشد را باید قبول کنی. حتی اگر جایزه ای دریافت نکنم، هیچ گاه اعتراضی نمی کنم؛ چرا که داوری نه یک امر قطعی، بلکه نسبی است و چه بسا اگر داوران دیگری به اصفهان می آمدند، اتفاقات دیگری می افتاد.

پایگاه خبری تئاتر:  احسان فاضلی کارگردان یکی از دو اثری بود که توانست به مرحله بعدی جشنواره تئاتر منطقه ای فجر راه پیدا کند. "خیال بی خیال" در طول جشنواره و پس از آن مورد اعتراضاتی پیرامون کپی بودن و تقلید واقع شد. با احسان فاضلی کارگردان این اثر دراین باره و درمورد جشنواره، صحبت کوتاهی کرده ایم.

کیفیت جشنواره امسال را نسبت به سال های گذشته چطور دیدید؟

به لحاظ کیفی که تغییر چشمگیری در جشنواره ایجاد نشده بود، اما نکته امیدوار کننده افزایش تعداد آثار در مرحله بازبینی بود .

و درباره داوری صورت گرفته چه نظری دارید؟

هیچ وقت درباره داوری اظهار نظر نمی کنم. وقتی وارد یک مسابقه می شوی، سلیقه، نظر یا دیدگاه داور، هرچه باشد را باید قبول کنی. حتی اگر جایزه ای دریافت نکنم، هیچ گاه اعتراضی نمی کنم؛ چرا که داوری نه یک امر قطعی، بلکه نسبی است و چه بسا اگر داوران دیگری به اصفهان می آمدند، اتفاقات دیگری می افتاد.

قطعا صحبت هایی که درباره کپی بودن اثر شما مطرح شده را شنیده اید.

بله، متأسفانه برخی از دوستان چنین صحبت هایی را مطرح کردند که موجب ناراحتی ما شد. شباهت های موجود در طراحی صحنه را قبول دارم؛ اما اثر اجرایی قبلی رئالیستی است و من از احجام هندسی استفاده کرده ام تا شخصیت امید در این احجام دیده شود.

تحلیل من از متن، کارگردانی، و بازی ها کاملا متفاوت است. خوشبختانه از 3 داور، 2 نفر اثر اجرا شده در تهران را دیده بودند و متوجه تحلیل متفاوت من شدند؛ و نسبتی هم با من ندارند که بدون جهت نتیجه را این چنین رقم بزنند. دوستانی که این صحبت ها را بیان کرده اند، به جای تخریب، باید به تقویت خود بپردازند.

آیا برای ایجاد تفاوت در طراحی صحنه در مرحله بعد تمهیدی اندیشیده اید؟

بله، تغییراتی در اثر ایجاد می کنیم تا متوجه تحلیل متفاوت آن بشوند.

آیا پیش از این، اثر مقدم اجرا شده را دیده بودید؟

خیر، اگر دیده بودم که تغییر ایجاد می کردم تا این حرف ها پشت سرم نباشد. طبیعتا هیچ کس علاقه ای ندارد که اثرش شبیه اثر دیگری باشد. همیشه سعی می کنم از متن های دست نویس و چاپ نشده استفاده کنم تا رزومه کارگردانی ام تحت الشعاع آن باشد. سال گذشته اثری داشتم که بازیگر در 90 % زمان نمایش روی صندلی نشسته بود و در صحنه حرکت نداشت؛ متاسفانه در آن زمان هم دوستانی که تصور می کنند میزانسن یعنی حرکت، این ایراد را بر من گرفتند که اثرم میزانسن ندارد.

دلیل شباهت موجود در دو اثر چیست؟

قرار نیست فضای عجیب و غریبی خلق شود؛ در دکوراسیون یک خانه هم همیشه عناصر ثابت و مشابهی وجود دارد. عناصری مثل گلدان و بوم نقاشی، دو رکن اساسی نمایش ما هستند و باید جلوی دید تماشاگر قرار بگیرند. ایراد به وجود آمده این بود که ما هم مثل گروه تهرانی، به متن وفادار بودیم و از عناصر موجود در آن استفاده کردیم.

چرا بلک باکس را برای نمایش انتخاب کردید؟

حس درونی جاری در این نمایش، زندگی بود و نمی خواستم نمایش را با صدای بلند اجرا کنم. تماشاگر در چنین نمایش هایی احتیاج دارد با بازیگر همذات پنداری کند.

اما بلک باکس تالار هنر ظرفیت زیادی برای تماشاچی نداشت و امکان دارد این اتفاق دوباره تکرار شود

بله، متأسفانه ظرفیت کم این سالن، باعث شد تا خیلی ها نتوانند نمایش را ببینند. اما هنوز نمی دانیم در مرحله بعدی چه شهری خواهیم بود و باید خود را با امکانات آنجا تطابق دهیم.

و حرف آخر؟

از گروهم تشکر می کنم و از بچه های تئاتر اصفهان تقاضا دارم پشتیبان یکدیگر باشند و نمایندگان استان خود را حمایت کنند.  زمانی که دانشجو بودم اتفاقت خوبی در تئاتر اصفهان می افتاد، و امیدوارم با تغییر دید تئاتری های اصفهان، اتفاقات خوب تکرار شود.