پایگاه خبری تئاتر: قطب الدین صادقی معتقد است: صحنه نباید این تصور را به تماشاچی بدهد که زندگی قطع شده است و این مهم با شکل سازی در هنر رخ می دهد. یک شکل منحصر به فرد هنر چیزی نیست مگر خلق شکل و این تصویر‌سازی برگرفته از هنر کارگردان در ایجاد بخش های نمایش می شود .
وی افزود: هنر خلق شکل است و برای هر صحنه یک شکل باید ارائه شود. این شکل دکور و نقاشی صحنه نیست این شکل ارتباط بازیگران با یکدیگر است و دردل هر شکل یک معناست. تئاتر هر لحظه‌اش معنا دارد و یک کارگردان باید هنر مندانه این معانی را پیدا کند.
صادقی گفت: اولین اصل که باید برای خلق شکل حل شود رابطه فضایی بین بازیگران است. منطق نمایش منطق حرکت است؛ حرکت در صحنه باید پویا باشد و دائماً دگرگونی بپذیرد؛ بنابر این هر نوع ارتباط فضایی دارای یک معنا است.
این کارگردان پیشکسوت بیان کرد: انسان از آغاز خلقت به هنر تلخیص دست پیدا کرده با دیدن خورشید دایره را تصور کرد و تنوع شکلی پدیدار شد اگر کارگردان هم در صحنه نمایش تخلیص را مورد توجه قرار ده تماشاگر در حیناجرا خسته نمی شود.
وی در پایان تاکید کرد: قاب صحنه ازلی نیست و نباید همیشه این شکل باشد. گاهی این قالب باید شکسته شود. فضای صحنه را با خلاقیت در حرکت بشکنید. قاب معمول صحنه را بشکنید، و ذهن را انعطاف‌پذیرتر کنید.
زاویه دید کارگردان باید متفاوت باشد و تا دگرگونی را در کار نداشته باشید هنر آغاز نشده است. با نگاه جدید تماشاگر را غافلگیر کنید. روی تکرار تصاویر همیشگی حرکت نکنید؛ نوع شروع صحنه و پایان آن باید متفاوت باشد
