چارسو پرس: اول اینکه قرار نیست همه فیلم‌های متقاضی یک جشنواره به بخش مسابقه راه پیدا کنند، وگرنه اساسا بحث رقابت و جایزه معنا پیدا نمی‌کرد. همچنین واضح و مشخص است که هر جشنواره‌ای سازوکار و اولویت‌های خودش را برای پذیرش آثار دارد. بخش دیگری از ماجرای انتخاب آثار در هر فستیوالی هم به سلیقه و نظر شخصی هیات انتخاب و دبیر رویداد برمی‌گردد. با این مقدمه، معمولا انتخاب آثار هر جشنواره‌ای با حرف و حدیث‌هایی همراه است، این مساله بخصوص در جشنواره‌های معتبر ایران، حساسیت و حاشیه‌های بیشتری هم دارد.
با این همه غیبت برخی آثار در جشنواره‌ها، ایجاد پرسش می‌کند و می‌تواند فارغ از گلایه یا اعتراض گروه سازنده، با مطالبه جمعی و رسانه‌ای هم همراه باشد. به عنوان مثال راه پیدا نکردن مستند خوب «گیله پیرمرد» به کارگردانی علی رستگار به بخش مسابقه هجدهمین جشنواره بین‌المللی سینما حقیقت، از موارد عجیب این دوره است.
بیشتر بخوانید: مطالب بیشتر سینمای مستند
صرف‌نظر از برخی موارد فنی و تکنیکی، با پرتره‌ای بامزه و دلپذیر از اردشیر کاظمی بازیگر کهنسال و دوست داشتنی سینما و تلویزیون روبروییم که حضورش در بخش مسابقه، می‌توانست تنور رقابت را داغ کند و به ویژه مخاطبان و علاقمندان زیادی را راهی خانه جشنواره در پردیس چارسو کند. بخصوص اینکه حضور سینماگران معتبری چون مهران مدیری، علی مصفا، سروش صحت، کیانوش عیاری، علیرضا خمسه، همایون اسعدیان، امیرشهاب رضویان، کوروش افشارپناه، بهاره رهنما و شهلا اعتدالی، «گیله پیرمرد» را به یکی از پرستاره‌ترین مستندهای چند سال اخیر ایران تبدیل کرده است. جشنواره سینما حقیقت با رد این فیلم، نشان داد که علاقمند به حضور بعضی از چهره‌های محبوب جامعه آن هم در یک پکیج نیست و نسبت به آنها زاویه دارد و در این زمینه سیاست تلویزیون را دنبال می‌کند.
به جز این، شاید دلیل اصلی قربانی شدن چنین فیلمی و جلوگیری از آن برای حضور در بخش مسابقه، مستقل بودن آن باشد و در جشنواره‌ای که محل جولان انبوهی فیلم ارگانی و دولتی است و رایزنی و نفوذ از فاکتورهای مهم حضور محسوب می‌شود، نمی‌توان جایی برای تنفس فیلمی مثل «گیله پیرمرد» متصور شد، مضاف براینکه قهرمان قصه یعنی اردشیر کاظمی هم اساسا با آن پوشش اتوکشیده و کراوات و نقدهای صریح اجتماعی و تاخت و تاز همیشگی به هرگونه کژی و ناراستی، ابدا روی خط و ارزش‌های موردنظر نگاه رسمی و برگزارکنندگان جشنواره سینما حقیقت حرکت نمی‌کند و حرف‌های باب طبعشان را نمی‌زند.
جوابِ سوالی که در تیتر پرسیده‌ایم را گرفتید یا نه؟
