چارسو پرس: برخی فیلمها در زمان اکران اولیه مورد بیمهری قرار میگیرند اما با گذر زمان ارزش واقعیشان آشکار میشود؛ پروژههایی که در ابتدا بحثبرانگیز یا نامفهوم بودند، بعدها به آثار ماندگار سینما تبدیل شدند. آل پاچینو، یکی از اسطورههای نسل نوی هالیوود، بارها در چنین پروژههایی حضور پیدا کرد، هرچند که همیشه مورد حمایت کارگردانان پیشین خود قرار نگرفت.
به گزارش چارسو پرس، پاچینو که با نقشآفرینی در فیلمهایی چون «Heat»، «Dog Day Afternoon» و «The Godfather» به یکی از چهرههای ماندگار دهه ۷۰ میلادی بدل شد، در طول دوران حرفهای خود با کارگردانان بزرگی همچون فرانسیس فورد کاپولا، برایان دی پالما، مایکل مان، سیدنی لومت و جری شاتزبرگ همکاری داشت.
با این حال، درخشش او در فیلم Scarface (صورت زخمی) به کارگردانی برایان دی پالما، انتقاد تندی از سوی یکی از کارگردانان پیشین او به همراه داشت.
اختلاف نظر بر سر «صورت زخمی»
«Scarface» در سال ۱۹۸۳ اکران شد و داستان صعود و سقوط خونین «تونی مونتانا»، قاچاقچی بیرحم اهل کوبا در میامی را روایت میکند. این فیلم صحنههای ماندگاری چون دیالوگ مشهور «به دوست کوچکم سلام کن!» و حضور نمادین میشل فایفر را به فرهنگ عامه هدیه داد.
بیشتر بخوانید: اخبار و مطالب سینمای جهان
هرچند «صورت زخمی» امروز از جایگاه ویژهای نزد طرفداران سینمای اکشن برخوردار است، اما سیدنی لومت، کارگردان برجسته و سازنده آثاری چون «12 Angry Men» و «Network»، نظر دیگری داشت. پاچینو در اینباره میگوید:
«لومت، کارگردان محبوبم، گفت: 'آل، چطور رفتی و این آشغال رو بازی کردی؟' او واقعاً عصبانی بود. اما من این احساس رو نداشتم. من عاشق شور و شوق اونها بودم.»
وقتی اشتیاق بر قضاوتها غلبه میکند
با وجود انتقادها، پاچینو با عشق و باور به شخصیت تونی مونتانا به این پروژه وفادار ماند و نشان داد که گاهی تنها چیزی که یک بازیگر یا هنرمند نیاز دارد، اشتیاق و تعهد بیچون و چرا به یک داستان است، حتی اگر اطرافیان متقاعد نشده باشند.
منبع: faroutmagazine
نویسنده: نسرین پورمند