نمایشنامه «مولودی» اثر تی. اس. الیوت منتشر شد

چارسو پرس: این نمایشنامه در ۱۳۶ صفحه با قیمت ۱۸۸ هزار تومان در نشر هرمس  راهی بازار کتاب شده است.

درباره این کتاب می‌خوانیم: تی‌. اس. الیوت (۱۹۶۵-۱۸۸۸) شاعر، نمایشنامه‌نویس، منتقد ادبی و ویراستار آمریکایی-بریتانیایی بود. الیوت نمایش منظوم مولودی [The Family Reunion] را در سال ۱۹۳۹ منتشر کرد؛ قبل از «محفل نوشینه» و بعد از «قتل در کلیسای جامع». موفقیت «قتل در کلیسای جامع» این توقع را به‌وجود آورده بود که الیوت در نمایش‌های آتی خود موضوعات تاریخی و مذهبی را دنبال کند. اما الیوت، که شهره بود از «تکرار خود» اکراه دارد، رو به فضای معاصر آورد ــــ احتمالاً به این سبب که توفیق و تأثیر هر نمایش معتبری را در طرح زندگی معاصر می‌‏دانست. در عین حال، الیوت بر آن بود که امکانات زبان منظوم صحنه‏‌ای را در زمینه‏‌ای تازه‌‏تر تجربه کند. اکنون می‌‏دانیم الیوت می‌‏خواسته شعر، روی صحنه، توسط شخصیت‌هایی بیان شود که همانند خودِ شنونده‌‏ها زندگی می‌‏کنند و به همان زبانی حرف می‌‏زنند که شنونده‌‏های آن‌ها در زندگی روزمره حرف می‌‏زنند. پس، نزدیک کردن زبان شعر به زبان روزمره، هدف غایی الیوت در نوشتن این‌ نمایشنامه بوده است. 

در برشی از متن آمده است:

مری: اما وقتی من بچه بودم همه چیزو مقرّر فرض می‌کردم،

از جمله حماقت بزرگترا ــــ

تو دنیای دیگه‌‏ئی سر میکردن، که ربطی بم نداشت.

امروزا، بسختی طاقتشونو میارم.

همیشه مسلّمه براشون باید خوش باشی

درست همون لحظه‌‏ئی که یکباره آگاهی

از وصله‌‏ی ناجور بودن، از زیادی بودن.

ولی چرا باید از مشکلاتِ پیشِ پاافتاده‌‏ی خودم حرف بزنم؟

به نظرت لابُد سخت مبتذل میان.

صرفاً نومیدی روزمره‌‏س.

هری: چیزی که نمیتونی بدونی:

انهدام یکباره‌‏ی همه انتخابها،

سقوطِ نامنتظرِ سدِ آهنی.

نمیدونی امید یعنی چی، تا از کفَش داده باشی.

فقط میدونی امید نداشتن یعنی چی:

نمیدونی یعنی چی امیدو ازت بگیرن،

یا که پرتش کنی دور، تا بپیوندی به سپاهِ نومیدا

بجا نیاورده توسط دیگران، گرچه گهگاه توسط همدیگه.