پایگاه خبری تئاتر: این هنرمند تئاتر در ارزیابی عملکرد دولت جدید در صد روز گذشته، توضیح داد: ما با امید این دولت را شروع کردیم و فکر کردیم از دوران بسیار پررنج هشت سال گذشته در حوزه فرهنگ، فاصله گرفته‌ایم که بی‌راه هم نبود اما نمی‌توانم مدعی شوم که پرده‌های تیره رنگی جلوی دیدگان ما در نوسان نیست.
نویسنده و کارگردان نمایش«نام همه مصلوبان عیسی است» ادامه داد: واقعیت این است که وقایع در ایام گذشته که چند ماه را دربر می‌گیرد، اصلا در حدود توقعات ما نیست. هیچ گشایش فرهنگی رخ نداده است. البته من از ابتدا چنین پیش‌بینی‌ایی را با تصدی وزیر فرهنگ و ارشاد می‌کردم اما عده زیادی به من امید دادند که می‌توان به ایشان بیش از تصور عامه‌ای که می‌تواند محصول توجه به اصل و نسب باشد، امید بست و شاید ما هم همین امید را بستیم.
آقاخانی با بیان اینکه در دولت اعتدال و امید صد روز زمان کافی برای گشایش فرهنگی نیست، متذکر شد: اما در هر صورت این کندی از طرف خانواده تئاتر می‌تواند نقد شود.
این مدرس دانشگاه با اشاره به دوره کوتاه مدیریت‌ها در ایران خاطرنشان کرد: یادمان باشد که این مدیریت‌های چهار ساله و 8 ساله با عمر نوح فاصله دارد و نمی‌دانم چرا مدیران متوجه ماه‌های سوخته نیستند، ماه‌های «فترت»، «احتیاط »، «دست روی دست گذاشتن تا ببینیم چه می‌شود» و چیزهای مختلفی که روند تحولات مثبت را بسیار کُند می‌کند. ما توقع گشایش داریم و در انتظار گشایش هستیم اما تصدی‌های جدید ونگاه‌های محافظه کارانه‌ای که از مقام وزارت شروع می‌شود و به مدیران پایین‌تر راه می‌یابد، ظاهرا تا امروز این امکان را از ما دریغ کرده است.
او در عین حال تصریح کرد: اصلا منظور من این نیست که توقع تغییرات مدیریتی دارم چون کوته بینانه‌ترین شکل مدیریت از نظر من این است که تا مدیر جدیدی می‌رسد، از آبدارچی تا مدیران فروتر هم را عوض می‌کند. این مدیریت نیست بلکه تظاهر به مدیریت است. به گمان من توجه به عملکردها و ارزیابی آنها و تصمیم برایم تداوم استفاده از کنار گذاشتن و دیگری را بر یک تصدی نشاندن درست‌تر است.
آقاخانی با انتقاد از کندی عملکرد معاون هنری در چند ماه گذشته، ادامه داد: قدر مسلم عملکرد لاک‌پشتی معاون محترم هنری وزیر اصلا نه در حدود توقعات ماست و نه امید بخش به نظر می‌رسد و امیدوارم ایشان بدانند که 4 الی 8 سال وقت دارند که این زمان در مناسبات اداری به اندازه یک چهارم ارزش واقعی کاربرد دارد.
وی در ادامه درباره پیشنهاداتش برای بهبود وضعیت تئاتر در دوره جدید به ایسنا گفت: حلقه مفقوده مدیریت فرهنگی هنری کنونی که در تعارض با خواسته‌های خانواده تئاتر قرار می‌گیرد، داشتن برنامه و جسارت در اجرای آن است. اصلی‌ترین خواسته ما بازگرداندن ریل‌های تعویض شده تئاتر سرجای خود است. این توقع با عوض کردن مدیر مرکز و مدیر تماشاخانه فلان و مدیر خدمات و کار پرداز تامین نمی‌شود یا نقاشی دفاتر مدیریت. ما از دست رفته‌های چند سال گذشته را پس می‌خواهیم؛ ضمانت نسبی اقتصادی تئاتر کجاست؟! گشایش در حوزه نظارت و ارزشیابی چه شد؟! تئاتر که در این سال‌ها به تنهایی تنفس حوزه دراماتیک را بدون کمک سینما برقرار نگه داشته، چرا نباید روان‌تر و زندگی بخش‌تر شود؟!
نویسنده و کارگردان نمایش«رویاهای رام نشده» با اشاره به دیگر معضلات تئاتر در چند سال گذشته افزود: فعالیت‌های عمرانی تئاتر، افزایش سالن، پروژه‌های آموزشی همه اینها با شعار عدالت از کف رفتند! از تئاتر شهرستان‌ها با پول دادن به گروه‌های شهرستانی که نمی‌دانستند با ین پول‌ها چه کنند، حمایت شد و بخش زیادی از بودجه با شعار تمرکز زدایی در برهوت ریخته شد. این ریل‌ها، قطار تئاتر را به ترکستان هدایت خواهد کرد.
وی اضافه کرد: برگرداندن ریل‌ها توقع شق‌القمر نیست که این همه احتیاط و ملاحظه و بررسی بخواهد و در توازی این خواسته‌های زیر بنایی ناگهان می‌بینید وزیر ارشاد درباره یک تئاتر اظهار نظر و عذرخواهی می‌کند! این شروع خوبی نیست. این جزییات به وزیر ربطی ندارد؟! آن هم وزیری که ما به عملکرد او امید بسته‌ایم. باید از سطح این موارد جزیی عبور کنند و به کلیات ترک خورده بپردازند. حوزه تئاتر حوزه حساسی است و مدیر بی‌جسارت یا وزیر بی جسارت به درد این حوزه نمی‌خورد.
ایوب آقاخانی در پایان صحبتش به ایسنا گفت: گرچه همه اینها را گفتم تا تنها اشاره کنم 100 روز گذشته برای من و عده زیادی مطلوب نبوده و گرنه ناامید نیستم و هنوز هم فکر می‌کنم می‌شود به این روند، بهبود قریب الوقوعی بخشید.
