به گزارش سایت خبری تئاتر: حمیدرضا صدر در یادداشتی درباره نمایش "نگاهمان می‌کنند" که به کارگردانی محمدرضا اصلی در تماشاخانه مسعودیه اجرا می‌شود نوشته است: " کارگردان نمایش با روی آوردن به صحنه آرایی بسیار ساده به عناصری که در زندگی روزمره با آن‌ها سرو کار داریم ترکیب معنی داری ورای کارکرد روزمره‌شان بخشیده. چنان که ابزار زندگی امروزی - موبایل، تلویزیون، سی دی و دوربین - بیش از آن که وسایل ارتباط جمعی باشند بدل به عناصر تهدید کننده ای شده‌اند"
ترکیب اولیه این نمایشنامه نغمه ثمینی، حقیقت "نمی‌توان از نگاه دزدکی دیگران گریخت" را به رخ می‌کشد. شخصیت‌های سه اپیزود نمایش نشان دهنده تیپ‌های مختلف شهری هستند که وجهی از پرسپکتیو "ترس دیده شدن" و "برباد رفتن حریم خصوصی" را شکل می‌دهند. زن جوان اپیزود اول (نازنین فراهانی) که بچه‌اش را از دست داده در آستانه جنون قرار گرفته و جان می‌کند به همسرش (کاظم سیاحی) بقبولاند چشمانی آن دو را زیر نظر گرفته‌اند. در اپیزود دوم بازیگر زن ناآرامی (فرشته صدرعرفایی) پا به آپارتمان دختر جوانی (شیوا خلیق) بگذارد تا شاهد خیانت همسرش در آپارتمان روبرویی باشد. در ایپزود سوم یک مرد سنتی (مسعود کرامتی) برابر یکی از آن جوان‌های خوش پوش تازه به دوران رسیده (سام قریبیان) قرار می‌گیرد و هر کدام نشان می‌دهد دیگری آنی نیست که می‌گوید. ترسیم این محیط آپارتمانی که با نوعی گره افکنی آغاز شده با گیجی و سردرگمی که در همه شخصیت‌ها جاری می‌شود ترکیب بزرگ تری به اثر می‌بخشد، این که در دنیای معاصر نمی‌توان در پیله خود پنهان ماند.
محمد رضا اصلی کارگردان نمایش با روی آوردن به صحنه آرایی بسیار ساده به عناصری که در زندگی روزمره با آن‌ها سرو کار داریم ترکیب معنی داری ورای کارکرد روزمره‌شان بخشیده. چنان که ابزار زندگی امروزی - موبایل، تلویزیون، سی دی و دوربین - بیش از آن که وسایل ارتباط جمعی باشند بدل به عناصر تهدید کننده ای شده‌اند و صدای آژیر اتومبیل به عنوان حاشیه صوتی هر سه اپیزود از یک سو همزمانی رخدادها در محیط ثابتی را نشان می‌دهد و از سوی دیگر بازتابنده تهدید می‌شود.
تماشاگران در سه ضلع صحنه را احاطه کرده‌اند و هر ضلع، نمایشگر پنجره ای به داخل این حریم‌های خصوصی بشمار می‌رود. این آدم‌ها با کشیدن پرده توری و پرده پارچه ای جان می‌کنند در پیله خود باقی بمانند ولی با هر بار کنار رفتن پرده‌ها با حقیقت اصلی تر زندگی روبرو می‌شویم: دروغ، دورویی، پنهانکاری، خیانت. ما این جا فقط تماشاگر نیستیم و طی نمایش بدل به شخصیتی می‌شویم که کنجکاوانه – و احتمالاً آمیخته به لذت - زندگی دیگران را زیر ذره بین می‌بریم. ولی خوب می دانیم ما هم یکی از آن پنهان کارها هستیم و وقتی شخصیت‌های گرد آمده "نگاهمان می‌کنند" در پایان خوش و بش ظاهری‌شان را سر داده‌اند، ترس برملا شدن رازها و دروغ‌های مان در ما جاری شده.
اخبار تئاتر:
94 نمایش در تهران روی صحنه می‌رود
4 نمایش جدید در ایرانشهر اجرا می‌شوند
تخفیف ویژه نمایش" ماز" برای دانشجویان
پیش فروش اینترنتی «سرگذشت دردناک شان پالمر» آغاز شد
بازار عاشقان میزبان "رئیس جمهور اصلاحات" شد
تنابنده با تئاتر «پایتخت» به آمریکا و کانادا می‌رود
بازیگران «تریو بدون هامونی» مشخص شد
گزارش تصویری نمایش «اکتبر 1942 پاریس» کارگردان :مسعود موسوی
آزمایش طرح "بلیت مردمی تئاتر" با تئاتر دختر شینا
به مهمانان خارجی جشنواره تئاتر دانشگاهی ویزا ندادند
تخفیف 50 درصدی «آرتیگوشه» برای دانشجویان
خوانش «صندوق» به کارگردانی داریوش مؤدبیان در خانه موزه انتظامی
«نگاهمان می کنند »دعوت به دیدزدن زندگی خصوصی دیگران است!
3 تئاتر از انگلستان در تالار مولوی اجرا می‌شود
محل نمایش «رومئو و ژولیت» پیدا شد
لوریس چکناواریان سرپرست یک گروه تئاتر شد
فراخوان تئاتر عروسکی کانون پرورش فکری منتشر شد
دریافت هزینه از گروه‌های تئاتری در تالار حافظ کاهش یافت
ارزیابی متون بخش مسابقه صحنه ای تئاتر رضوی به پایان رسید
