پایگاه خبری تئاتر: بعد از طی کردن یک راه نسبتا دور در مسیرهای تاریک، تابلوهای راهنمای پردیس تهران را می‌بینیم و با کمک این‌تابلوهاست که این مجموعه تئاتری را پیدا می‌کنیم؛ مجموعه‌ای بزرگ که با سنگ‌های سفید لابی‌اش که دیوارهای شیشه‌ای دارد، در تاریکی شب پاییزی کاملا به چشم می‌آید.
پردیس تئاتر تهران که پیش‌تر به عنوان مجموعه «خاوران» شناخته می‌شد، در جنوب شرقی تهران در نزدیکی فرهنگسرای «خاوران« ساخته شده است.
چندی پیش به طور غیر رسمی اخباری شنیده شد که قرار است این مجموعه به عنوان کاخ جشنواره‌های تئاتر فجر مورد استفاده قرار بگیرد و آنگونه که برنامه‌ریزی شده است همزمان با برگزاری سی و دومین جشنواره تئاتر فجر به طور رسمی افتتاح خواهد شد.
مجموعه به طور رسمی افتتاح نشده است اما در حال حاضر تعزیه نمایش «خواب ستاره» به کارگردانی امید معنوی در تالار اصلی پردیس تئاتر تهران اجرا می‌شود و همین برنامه است که ما را ترغیب می‌کند تا از نزدیک شاهد اجرای نمایش در این مجموعه تازه تاسیس باشیم.
در این فضا، به جز سالن اصلی پردیس، یک سالن کنفرانس برای نشست‌های خبری و گفتگو، یک قرائت خانه برای برگزاری کارگاه‌های آموزشی یا مطالعه ساخته شده و کافی شاپ و رستوران هم درحال ساخت هستند.
به طور اتفاقی متوجه شدیم مدیریت این مجموعه برعهده دکتر مجید جوزانی است و او خوشحال است که تعزیه نمایش«خواب ستاره» به عنوان برکت ماه محرم به طور آزمایشی اجرا می‌شود تا نواقص فنی سالن مشخص و برطرف شود.
سالن اصلی مجموعه که معماری آن توسط آرش مظفری انجام شده است، 1000 نفر ظرفیت دارد. عرض سالن برابر با 32 متر است و 22 متر هم عرض صحنه آن است. عمق صحنه نیز 22 در 25 متر است و ارتفاع آن نزدیک به 40 متر. آن گونه که کارکنان این مجموعه می‌گویند، این سالن از تمام امکانات تالار وحدت یعنی صحنه گردان و امکانات نوری و صوتی منحصر به فرد برخوردار است.
این سالن با این اندازه ظرفیت، می‌تواند به عنوان سالن کنسرت یا نمایش فیلم هم مورد استفاده قرار بگیرد.
سال گذشته تعدادی از هنرمندان تئاتر در قالب یک تور یک روزه بازدیدی از این مجموعه داشتند اما تالار اصلی پردیس تئاتر تهران که آن زمان مجموعه خاوران نامیده می‌شد، با اعتراض‌هایی روبرو شد و حتی دکتر علی رفیعی کارگردان باسابقه تئاتر معتقد بود این تالار به درد اپرا می‌خورد نه تئاتر! اما جوزانی به ایسنا می‌گوید این اعتراض‌ها به دلیل این بود که هنوز امکانات ماشینری سالن نصب نشده و صندلی‌های آن هم چیده نشده بود.
حدود دو هفته از اجرای تعزیه نمایش «خواب ستاره» می‌گذرد و قرار است این اثر 30 اجرا داشته باشد. به سالن که وارد می‌شویم از تعداد بسیار زیاد تماشاگران متعجب می‌شویم. نه اینکه همه صندلی‌ها پر باشد اما به جرات می‌توان گفت بیش از سه چهارم صندلی‌های سالن اشغال شده است. در را هم به طور کامل نبسته‌اند تا اگر تماشاگری در میانه برنامه رسید، بتواند نمایش را ببیند. روشن است که این تماشاگران برای دیدن این برنامه بلیت نخریده‌اند اما باز هم از تعداد پر شمارشان غافلگیر می‌شویم. با شوخی از جوزانی می‌پرسیم:« گویا شما هم مثل برخی از گروه‌ها بعد از اجرای نمایش چلو کباب می‌دهید؟!» و او پاسخ می‌دهد: «فقط در سطح محله اطلاع‌رسانی کردیم اما بعضی از اجراها آنقدرشلوغ است که تمام ظرفیت سالن پر می‌شود.»
او در نظر دارد در این پردیس سیستم هماهنگ فروش بلیت را راه‌اندازی کند، یعنی بتوان با مراجعه به گیشه این پردیس، بلیت دیگر سالن‌های تئاتر تهران را هم خریداری کرد، ضمن اینکه یک سایت هم برای همین منظور طراحی و راه‌اندازی می‌شود.
اتاق فرمان تالار اصلی مانند دیگر سالن‌های تئاتر بالا قرار گرفته است و دو فضا هم به عنوان جایگاه ویژه در نظر گرفته شده است. برای خبرنگاران هم دو جایگاه ویژه دیگر تعریف کرده‌اند. مدیریت مجموعه اصرار زیادی بر تکریم تماشاگران و برخورد محترمانه با آنان دارد.
به گفته کارکنان مجموعه، تجهیزات فنی کم کم در حال نصب شدن است. صحنه الحاقی از طریق لیفتینگ بالا و پایین می‌شود. صحنه اصلی هم متحرک است. دیواره ضد حریق، صحنه اصلی را از صحنه الحاقی جدا می‌کند. به جز آن متریال سالن از مواد غیر اشتعال و از بهترین و به روزترین متریال موجود در دنیا است و آنطور که کارکنان مجموعه می‌گویند، صندلی‌ها مطابق با استاندارد روز دنیا تهیه شده است.
دو سالن تمرین کوچک و بزرگ ساخته شده است که سالن بزرگ برای بازبینی هم مورد استفاده قرار می‌گیرد. 12 اتاق ویژه گروه کارگردانی و اجرا از دیگر امکانات این مجموعه است که شامل اتاق‌های گریم ، بازیگران ، کارگردان ، آبدارخانه و ... است.
از این فضا بیرون می‌آییم به دلیل تاریکی هوا امکان عکاسی از برخی بخش‌ها را نداریم و یکی از افسوس‌های‌مان این است که نمی‌توانیم از آرامگاه مجاور عکس بگیریم که فضای خاص و شگفت‌انگیزی دارد. در فضای باز هم جا به جا مجسمه‌های مختلف نصب شده‌اند.
جوزانی فضایی را نشان‌مان می‌دهد که قرار است به عنوان اتاق مدیریت مورد استفاده قرار بگیرد؛ فضایی نسبتا بزرگ با درها و پنجره‌های شیشه‌ای و بدون هیچ پارتیشنی که فضاها را از هم جدا کند.
بازدید از سالن‌ها بلک باکس دیگر برنامه ماست. به جز سالن اصلی، پنج سالن بلک باکس و یک سالن قاب صحنه‌ای با گنجایش 150 نفر، پریس تئاتر تهران را کامل می‌کند ضمن اینکه قرار است در فضای باز نمایش‌های میدانی اجرا شود.
تجهیزات نوری و صوتی نصب شده و منتظر صندلی‌هایی هستند که سفارش داده‌اند. سالن‌های کوچک‌تر به صورت قرینه روبروی یکدیگر قرار می‌گیرند و در میان آنها یک فضای باز قرار دارد. در هر طرف سه سالن ساخته شده است. سالن بلک‌باکس بزرگ دریچه‌ی غیب شو هم دارد. یکی از بلک باکس‌های مجموعه را می‌بینیم که شبیه تالار استاد سمندریان تماشاخانه ایران شهر است.
سالن قاب صحنه‌ای را بیشتر به عنوان سالنی برای اجرای نمایش‌های عروسکی در نظر گرفته‌اند. قرار است در طرح توسعه پارکینگی هم برای مجموعه ساخته شود اما در حال حاضر فضایی برای پارک کردن ماشین‌ها وجود دارد که پارکبان دارد.
جوزانی برنامه‌ها زیادی برای این پردیس دارد که یکی از آنها استقرار گروه‌های نمایشی است چیزی که تا این لحظه در حد یک حرف باقی مانده و اگر این اتفاق در پردیس بیفتد برای اولین بار است. او همچنین امیدوار است بزودی برنامه یک ساله این مجموعه را اعلام کند.
از مجموعه بیرون می‌آییم ایستگاه پذیرایی پردیس تئاتر تهران با لیوان‌های چای داغ منتظر تماشاگرانی است که از سالن بیرون می‌آیند. این مجموعه در شهرداری منطقه 15 قرار گرفته است.
راهی طولانی در پیش داریم اما با وجود بزرگراه امام علی(ع) این راه دور خیلی هم دور از دسترس نیست. گرچه در نزدیکی مجموعه، ایستگاه مترویی وجود ندارد اما ایستگاه اتوبوس بی آر تی تا حدودی کمک‌رسان خواهد بود. ضمن اینکه این مجموعه بیشتر می‌تواند به مردم محله خدمات بدهد. با سرعتی که گذشت زمان دارد هیچ دور نیست که روزی پردیس تئاتر تهران دیگر این همه دور از دسترس نباشد.
