مدتی پیش کمپانی برادران وارنر تیزر تریلری از فیلم جوکر منتشر کرده بود که در آن میتوان به خوبی رابطهی عاشقانهی مخرب و آشوبناک آرتور فلک (با بازی واکین فینیکس) و هارلی کویین (با بازی لیدی گاگا) را در تیمارستان آرکام، متوجه شد. چه کسی میداند رقص دیوانهوار آنها که بر اساس روان بیمار جوکر، پیریزی شده است نهایتاً منجر به چه نوع طغیان پر سر و صدایی خواهد شد؟ به هر حال، تریلر ابتدایی این فیلم اطلاعات زیادی به ما میدهد و تشریح میکند که تغییر ژانرِ آن چگونه پیادهسازی شده است.
نزدیکترین و محتملترین مسیری که در تمامی این سالها برای بازیگرشدن افراد گمنام مطرح بوده، دریافت پول است. یعنی هنرجویی که تمامی راهها را برای بازیگرشدن طی کرده است، وقتی از ادامه راه از مسیر قانونی و حرفهای خسته میشود یا خود پیشقدم میشود یا با پیشنهادهای عجیب جنسی، مالی، شراکت و... مواجه میشود تا بتواند پای خود را در سینما باز کند.
این مصاحبه در روز شنبه، یک نوامبر ۱۹۷۵، بین ساعت چهار تا شش عصر انجام شد، یعنی درست چند ساعت پیش از به قتل رسیدن پازولینی. حتما باید به این نکته اشاره کنم که عنوان این گفتوگو انتخاب خود پازولینی است نه من. ماجرا از این قرار بود که در انتهای گفتوگو، که مثل همیشه درباره موضوعات مختلف به دیدگاههای متضادی رسیده بودیم.
بازیگران نقشهای ولدمورت در هری پاتر، تی-۸۰۰ در ترمیناتور و جک در تایتانیک تنها چند تن از بازیگرانی هستند که در پذیرفتن نقشهای ماندگار خود تردید داشتند.
سینمای وحشت یکی از محبوبترین ژانرها در سینماست که در سراسر دنیا از جمله در ایران طرفداران بیشماری دارد، اما فیلمسازان ایرانی معمولا ریسک ساخت یک فیلم ترسناک را نمیپذیرند و ترجیح میدهند در ژانرهایی که در ایران کاملا پذیرفتهشده و پرفروش هستند فیلم بسازند. با این حال فیلمهای ترسناک خوبی در سینمای ایران ساخته شدهاند که به بهترین آنها میپردازیم.
در عصر شکسپیر نقش زنان در نمایشها را هم مردان ایفا میکردند. امروزه نیز بازیگران با ظاهر شدن در نقش جنس مخالف، خود را به چالش میکشند. تبدیل شدن از یک مرد به یک زن یا عکس آن و ایفای باورپذیر آن نقش کار سادهای نیست اما بازیگرانی که در این مطلب از آنها صحبت خواهیم کرد شجاعت این کار را داشتهاند.
استیون کینگ، یکی از مشهورترین نویسندگان داستانهای ترسناک، نام تنها فیلمی را که نتوانست تا انتها ببیند، فاش کرد.
آل پاچینو و رابرت دنیرو، دو چهره بیبدیل در تاریخ سینمای جهان هستند که هر یک طرفداران زیادی بین سینما دوستان دارند. این دوست داشتن آنقدر زیاد است که علاقهمندان آنها، معمولا دیالوگهایشان در فیلمهای مختلف را به عنوان تفکرات شخصی دنیرو و پاچینو در شبکههای مجازی به اشتراک میگذارند که در این رابطه سهم پاچینو بیشتر است.
پرداختن به ابعاد زندگی ناشنوایان و کمشنوایان، همواره مورد علاقه سینماگران ایرانی و بینالمللی بوده و آثار فراوانی با محوریت زندگی آنها ساخته شده است.
«سریال یاغی»، «توهین عنکبوت مقدس»، «سعید پورصمیمی» و... که در روزهای اخیر از حاشیههای فضای فرهنگی و هنری ایران بودند، حالا در کنار حوادثی چون متروپل آبادان، در فهرست بیشترین جستوجوهای گوگل ایرانیان در خردادماه سال جاری قرار گرفتهاند.
در طول این ۸۰ سال گذشته، اقتباسهای سینمایی زیادی از این داستان به شکل انیمیشن یا رئال شده که هر کدام به شکلی مخاطب را با داستان این پسرک چوبی بازیگوش مواجهه کرده است و به طرز عجیبی، هیچکدام موفقیت اولین اثر ساخته شده براساس این داستان را نتوانستند تا به امروز تکرار کنند.
مارتین اسکورسیزی در دهه ۱۹۷۰ نامی برای خود دست و پا کرد، اما پرثمرترین دهه فیلمسازی او دهه ۱۹۹۰ بود. این کارگردان کهنهکار در این دهه فیلمهایی چون «رفقای خوب» (Goodfellas) و «کازینو» (Casino) و «دره وحشت» (Cape Fear) و «احیای مردگان» (Bringing Out the Dead) را ساخت اما از طرفی در همین حین به مطالعه سینما ادامه داد.
از «ترمیناتور» گرفته تا «جنگ ستارگان»، آثار قدیمی ژانر علمی-تخیلی ابداع تماس تصویری، تبلیغات هدفمند و پهپادهای نظامی را برای آینده پیشبینی کردند که با پیشرفت فناوری محقق شد.
به نظر میرسد صنعت انیمهی ژاپن هم در سیطرهی محصولات جریان اصلی مثل آثار استودیو جیبلی قرار دارد. این مساله به ویژه در انیمههای سینمایی بیشتر از سریالها به چشم میآید. با اینحال، در این صنعت عظیم و گسترده، خیلی راحت میتوان آثار کالت دوست داشتنی را پیدا کرد.
عموما عادت کردهایم که قهرمانهای فیلمها را شخصیتهای خوب و مثبت ببینیم و ضدقهرمانها را موجوداتی پلید و حیوانصفت؛ اما برخی از بهترین فیلمهای تمام دوران قهرمانهایی دارند که صرفا به خاطر شخصیت تاریک و شرورشان شناخته میشوند. در این مطلب ۱۰ فیلم بینظیر را نام بردیم که قهرمانانشان شخصیتهای بد و منفی دارند.
فیلمهای زیادی در سینمای جهان با بودجههای بسیار بالایی ساخته شده که اغلب هم هزینهای که برای آنها صرف کردهاند، بازگشته است. از میان آنها چند فیلم را انتخاب کردهایم که جزو گرانترین فیلمهایی هستند که تا به حال ساخته شدهاند.
انجمن نویسندگان آمریکا سال ۲۰۱۳ لیستی با عنوان «۱۰۱ فیلمنامهی تلویزیونی برتر» منتشر کرد که تقریبا همان نامهای آشنا در بین آنها به چشم میخوردند و تعدادی شگفتی هم توانسته بودند خودشان را به لیست ۱۰ سریال برتر برسانند.
با امنتر شدن شرایط و مهار نسبی دنیاگیری ویروس کرونا، مردم با خیال راحتتری به سینماها میروند و همین موضوع هالیوود را به تکرار یک اکران تابستانی پرشور مانند سالهای گذشته امیدوار میکند. در این میان نام فیلمهای جذابی هم در سبد اکران تابستان به چشم میخورد؛ آثاری که بسیاری از مخاطبان انتظار دیدنشان را میکشند.
پایانبندی یکی از اجزای مهم هر فیلمی است و اگر فیلمساز بتواند فیلم خود را با چیزی بهیادماندنی به پایان برساند که در ذهن مخاطبان بماند، این شانس را دارد که مردم تا سالها در مورد آن حرف بزنند و فراموشش نکنند.
فیلمهای زیادی در سینمای کلاسیک و جدید ساخته شدهاند که بعضی از آنها را اگر نبینید چیزی از دست نمیدهید، اما فیلمهایی هم هستند که حتما حداقل یک بار باید در زندگیتان تماشا کنید.
امسال چهلمین سالگرد فیلم کلاسیک استیون اسپیلبرگ است که در آمریکای شمالی به ازای هر دو نفر یک بلیت فروخت. چیزی که فیلم «آخر بازی» (End Game) حتی به آن نزدیک هم نمیشود.