مدتی پیش کمپانی برادران وارنر تیزر تریلری از فیلم جوکر منتشر کرده بود که در آن می‌توان به خوبی رابطه‌ی عاشقانه‌ی مخرب و آشوب‌ناک آرتور فلک (با بازی واکین فینیکس) و هارلی کویین (با بازی لیدی گاگا) را در تیمارستان آرکام، متوجه شد. چه کسی می‌داند رقص دیوانه‌وار آن‌ها که بر اساس روان بیمار جوکر، پی‌ریزی شده است نهایتاً منجر به چه نوع طغیان پر سر و صدایی خواهد شد؟ به هر حال، تریلر ابتدایی این فیلم اطلاعات زیادی به ما می‌دهد و تشریح می‌کند که تغییر ژانرِ آن چگونه پیاده‌سازی شده است.
تصاویری از پشت صحنه آخرین ساخته نولان را ببینید.
«لی سون کیون» ستاره سینما و تلویزیون در حالی در کره جنوبی در یک مراسم تشییع جنازه خصوصی به خاک سپرده شد که در یک ماه اخیر فشارهای زیادی را از سوی رسانه‌های داخلی و شبکه‌های اجتماعی متحمل شده بود.
در دنیای انیمیشن، نگاه به شخصیت‌هایی که دچار معلولیت هستند کم‌کم در حال تغییر است و دیگر کمتر شاهد حضور این دسته در نقش‌های منفی و پلید داستان‌ها هستیم. این اتفاق در سینمای ایران هم به تازگی تجربه شده است.
در این مطلب ۹ فیلم که همه‌ی عناصر ژانر وحشت را در خود جای داده‌اند اما برای کل اعضای خانواده مناسب هستند را بررسی می‌کنیم. البته پیشنهاد می‌کنیم اگر با کودکان به تماشای این فیلم‌ها می‌نشینید، ابتدا درباره‌ی مفاهیمی که احساس می‌کنید ممکن است بچه‌های را بیش از حد وحشت‌زده کند با هم صحبت کنید.
در حالی که بازار انتخاب بهترین‌های سال داغ است و هر سایت و گروه منتقد بهترین‌های خود را انتخاب کرده یا می‌کند، سایت راتن تومیتوز که امتیاز منتقدان را گرد می‌آورد رده‌بندی‌اش را اعلام کرد.
«لی سون-کیون» بازیگر اهل کشور کره جنوبی که برای بازی در فیلم برنده اسکار «اَنگل» شناخته می‌شد، ظاهرا به دلیل خودکشی جان خود را از دست داد.
در ادامه ۱۵ فیلم عمیقا شخصی درباره طبقه کارگر نام بردیم که توسط برخی از برجسته‌ترین کارگردانان سینما ساخته شده است.
به لطف آثاری مانند «قصه‌هایی از سردابه» (Tales From the Crypt) در سال ۱۹۷۳، «نمایش مورمور» (Creepshow) در سال ۱۹۸۲، «ترفند درمان» (Trick ‘r Treat) در سال ۲۰۰۷ و فیلم «وی/اچ/اس» (V/H/S) در سال ۲۰۱۲، هواداران فیلم آنتولوژی یا همان اپیزودیک، اغلب این گونه فیلم‌ها را به ژانر وحشت مرتبط می‌دانند. اما هیچ رابطه به‌خصوصی بین فیلم‌های آنتولوژی و ژانر وحشت وجود ندارد.
سینمای جهان در سال ۲۰۲۳ با رکوردشکنی فیلم‌هایی چون «باربی»، «اوپنهایمر» و انیمیشن «برادران سوپرماریو»، سال موفقی را در گیشه با وجود اعتصاب چند ماه نویسندگان و بازیگران آمریکا رقم زد.
فیلم «جاماندگان» ساخته الکساندر پین که یکی از ستایش‌شده‌ترین فیلم‌های امسال است و در اغلب فهرست‌های برترین فیلم‌های سال هم حضور دارد، درباره معلمی سختگیر و مقرراتی است که به رغم میل باطنی‌اش در تعطیلات کریسمس مسئول مراقبت از شاگرد دردسرسازش می‌شود و این دو به شناخت بهتری از هم می‌رسند.
سال ۲۰۲۳ نیز با درگذشت چهره‌های تاثیرگذاری در عرصه سینما و تلویزیون همراه بود، از ویلیام فردکین کارگردان نامدار آمریکایی و ستاره‌های بزرگی چون لولوبریجیدا و راکل ولش تا مرگ زودهنگام متیو پری بازیگر سریال محبوب «فرندز».
امسال کدام بازیگران مرد شما را شگفت‌زده کردند و از بازی‌شان لذت بردید؟ کدام‌شان چنان در نقش فرورفته بود که مشتاقید هرچه زودتر فیلمی جدیدی با نقش‌آفرینی او ببینید؟
دستیار سابق وین دیزل، بازیگر مشهور مجموعه فیلم‌های «سریع و خشن» را به آزار و اذیت جنسی متهم کرد.
تلویزیون فرانسه اعلام کرد فیلم‌هایی که ژرار دوپاردیو نقش اصلی آن را بازی کرده است، تحریم نمی‌کند اما به تجلیل از او هم نمی‌پردازد.
تریلر اولین فیلم «دنیل کالویا» در مقام کارگردان منتشر شد. این فیلم با عنوان «آشپزخانه» در ماه ژانویه از نتفلیکس پخش می‌شود.
فهرست ده‌تایی پرفروش‌ترین کارگردانان تمام ادوار (بدون احتساب نرخ تورم) به همراه مجموع فروش فیلم‌هایشان را ببینید.
سلین دیون که از اختلال عصبی معروف به سندرم استیف پرسن رنج می‌برد اوضاع جسمی نامطلوبی دارد.
در حالی که یکی از دوستان متیو پری خواسته است از پزشکان این بازیگر تحقیق شود، بیماران افسرده‌ای که از داروی کتامین استفاده می‌کردند، مصرف آن را متوقف کرده‌اند یا دچار شک شده‌اند.
فیلم‌هایی که در این مطلب نام بردیم همگی آثار کلاسیک ژانر ترسناک هستند و به خاطر موسیقی‌هایشان تحسین می‌شوند. بیشتر این فیلم‌ها قدیمی هستند و نشان می‌دهند که موسیقی‌های ترسناک در دهه‌های گذشته جسورانه‌تر بودند، یا شاید این زمان است که باعث می‌شود یک موسیقی نمادین شود و در ذهن بسیاری جا بیفتد.
بعضی از آثار سینمایی، پایان فیلم را همان چند ثانیه اول برملا می‌کنند تا به ما بگویند مسیری که شخصیت‌های داستان طی می‌کنند، در واقع مهم‌ترین بخش داستان است، و تا وقتی که روند و چالش‌های شخصیت‌ها را درک نکرده باشیم، پایانی که در ابتدای فیلم دیده‌ایم معنا پیدا نخواهد کرد. آثاری که از این روش برای داستان‌گویی استفاده کرده‌اند، همچنین به ما نشان می‌دهند که گاهی داشتن یک داستان قوی و شخصیت‌های جذاب برای خلق یک اثر درخشان کافی است و لازم نیست که حتما امید خود را به پایان فیلم ببندیم.
