جشنواره بین‌المللی فیلم لوکارنو ۲۰۲۵ با معرفی برندگان خود به پایان رسید. «دو فصل، دو غریبه» ساخته‌ی شو میاکه از ژاپن توانست مهم‌ترین جایزه این رویداد یعنی پلنگ طلایی را از آن خود کند. در کنار این اثر، فیلم‌هایی چون «حلزون سفید» و «سرزمین زخمی» نیز در بخش‌های مختلف جوایز اصلی را کسب کردند.
در نقد «سیلمز لات» به این می‌پردازم که چرا با وجود خلاقیت بصری، فیلم از کلیشه‌ها رنج می‌برد و در مسابقه با زمان، محکوم به شکست است.
یکی از پرخرج‌ترین فیلم‌های سال‌های اخیر بوده و در حال تبدیل شدن به یکی از بزرگترین شکست‌های تجاری یک دهه‌ی اخیر است، پارادوکس عجیبی ایجاد می‌کند، اما چرا «جوکر ۲» شکست خورد؟
نقد فیلم «سه دختر او» را در این مطلب بخوانید.
در سینمای ژاپن دو دسته‌ی کلی فیلم وجود دارد و همه‌ی آثار سینمایی ذیل این دو دسته قابل تقسیم‌بندی هستند. یکی از این دسته‌ها «جیدای گکی» نام دارد و به فیلم‌های تاریخی اطلاق می‌شود و دسته‌ی دیگر «جندای گکی» است و به فیلم‌های با داستان‌های معاصر و غیر تاریخی گفته می‌شود. یک فیلم ژاپنی اکشن عموما ذیل آثار دسته‌ی اول قرار می گیرد.
در ادامه بهترین انیمیشن‌های اکشن تمام دوران را نام بردیم که در به نتیجه رساندن این رسالت موفق بوده‌اند.
«کروکدمن» می‌توانست به سبک فیلم‌هایی مثل «آیین» (The Ritual) یا بازی‌های ویدیویی شبیه «اوت‌لست» (Outlast) حس تعلیق خود را تشدید کند؛ انگار که سایه‌ی کروکدمن همیشه دنبال هل‌بوی و تام است. اما فیلم «پسر جهنمی: کروکدمن» با اینکه از نظر تکنیکی فیلم ترسناک به حساب می‌آید، از نظر منطقی امکان ندارد شما را بترساند
«پلتفرم» فیلم شعاری‌ای بود. «پلتفرم ۲» حتی شعاری هم نیست. یعنی شعارهای خودش را نقض می‌کند. از هیچ نظر هم حرف تازه‌ای نمی‌زند. فیلمی سیاه و ناامیدکننده است که حتی آینه بودنش را هم نمی‌توانی بپذیری.
این دهه با آثار خوش‌ساخت و جاودانه‌ای همچون «طناب» (۱۹۴۸)، «شاهین مالت» (۱۹۴۱) و «غرامت مضاعف» (۱۹۴۴) پیونده خورده است اما فیلم‌های جنایی درجه‌یک دهه ۴۰ میلادی به همین آثار خلاصه نمی‌شوند.
مریلین مونرو هر چند کوتاه اما تا پیش از سال ۱۹۶۲ و مرگ نابهنگامش در سن سی و شش سالگی، همچون ستاره‌ای درخشید. او با وجود عمر کوتاهش موفق شد تنها با چند فیلم وارد تاریخ فرهنگ عامه‌ی امریکا و به نماد آنچه از نگاه هالیوود زن زیبا و جذاب است تبدیل شود. او کسی بود که باید آنجا که هالیوود در کنار سیاست قرار می‌گرفت به عنوان زیورآلات رویداد حضور می‌داشت.
هوارد هاکس درباره‌ی مرلین مونرو می‌گوید: مرلین مونرو دخترک بسیار وحشت‌زده‌ای بود که مطلقا به قابلیت‌های خودش اعتماد نداشت. می‌ترسید روی پرده ظاهر شود. موجود بسیار غریبی بود که در عین حال در تصویر اثر عجیبی از خودش باقی می‌گذاشت {…} در تمام وجودش هیچ چیز واقعی وجود نداشت.
نسخه ترمیم شده «زن زن است» ساخته ژان لوک گدار با کیفیت ۴K از طریق ریالتو پیکچرز در سینماهای آمریکا نمایش داده می‌شود.
در حالی که «گلادیاتور ۲» از ۲۲ نوامبر در سینماها اکران می‌شود، اولین اکران این فیلم که جمعه شب انجام شد واکنش‌های اولیه بسیار موفقی را در رسانه‌های اجتماعی برانگیخت.
فیلم جدید کریستوفر نولان با وجود تلاش برادران وارنر برای بازگرداندن او به این کمپانی و با پیشنهاد چک ۷ رقمی، در یونیورسال ساخته می‌شود.
انیمه‌های سینمایی بسیار جذاب و خوبی تاکنون در دهه ۲۰۲۰ میلادی اکران شدند که جزو بهترین انیمه‌های سینمایی این دهه محسوب می‌شوند.
فیلم Longlegs اثری است که در ابعاد تکنیکی مختلف مثل فیلمبرداری، نورپردازی، موسیقی متن، رنگ و حتی بازی‌ها خوب است اما می‌توان گفت اثری که فیلمنامه نداشته باشد حداقل و با ارفاق پنجاه درصد چیزی که برای یک اثر خوب نیاز است را ندارد.
یلم «آشوب‌گران» واقعا یک آشوب محض است. آشوبی که هیچ پارامتر سینمایی در آن به درستی اجرا نشده است. فیلمنامه نابود است! بازیگری در کار نیست! و اصلا صحبت بیشتر درباره چنین اثر فاجعه‌ای منطقی نیست چرا که این فیلم حتی توانایی خنداندن مخاطب را ندارد! سرگرم کردنش پیش‌کش!
این فیلم در ادامه داستان انیمیشن Inside Out (محصول ۲۰۱۵) ساخته شد و توانست نقدهای مثبتی از سوی منتقدان دریافت کند. همچنین با فروش بیش از ۱/۵ میلیارد دلار به پرفروش‌ترین فیلم سال و دومین انیمیشن پرفروش جهان تبدیل شد.
فیلم Daddio از آن دسته فیلم‌های تک لوکیشن است که تنها با ۲ بازیگر کار خود را پیش می‌برد.
فیلم Rio Bravo شاهکار تاریخ سینماست. قطعا جزو ده فیلم برتر تاریخ و همچنین به نظر من بهترین وسترن سینماست. هاکس با استادی منحصر به فردی پلان به پلان فیلم خود را ساخته و مثل همیشه یک جمع دوستانه و انسانی را نشان مخاطب می‌دهد که دیدنش سرتاسر لذت است.
فیلم‌های نئو نوآر بسیار خوب و جذابی وجود دارند که می‌توان به تماشای دوباره آن‌ها نشست.
