سی‌امین جشنواره بین‌المللی فیلم بوسان به کار خود پایان داد و برندگان بخش‌های اصلی معرفی شدند. فیلم «گرگ و میش در لوئومو» ساخته ژانگ لو (کارگردان چینی-کره‌ای)، نخستین جایزه بوسان (بخش اصلی جشنواره) را به عنوان بهترین فیلم کسب کرد. در این میان، سینمای ایران نیز با دریافت دو جایزه معتبر، خوش درخشید: «بال‌های آوازخوان» ساخته هیمن خالدی، جایزه مکنات مستند و «خرگوش سیاه، خرگوش سفید» ساخته شهرام مکری، جایزه ویژن آسیا را از آن خود کردند.
باب ایگر اعلام کرد استودیو دیزنی در حال کار روی چهارمین فیلم «یخ زده» علاوه بر «یخ زده ۳» است که پیش از این ساختش اعلام شده بود اما هنوز اکران نشده است.
جشنواره بین‌المللی فیلم خزر که وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی تابستان امسال از برگزاری آن در آینده‌ای نزدیک خبر داده بود احتمالا در نیمه دوم سال ۱۴۰۳ به ثمر برسد.
دوازدهمین فیلم کریستوفر نولان با بازخوردهای ضد و نقیضی در ایران مواجه شده است. برخی از سینمادوستان اوپنهایمر را بهترین ساخته‌ی این کارگردان ۵۳ ساله به‌شمار می‌آورند و عده‌ی دیگری سیر روایی و شیوه شخصیت‌پردازی فیلم را بسیار پیش‌پاافتاده می‌دانند. به همین خاطر در این مقاله‌ی کوتاه قصد داریم ببینیم بر اساس آمار و ارقام متاکریتیک، راتن تومیتوز و آی‌ام‌دی‌بی اوپنهایمر چه جایگاهی در کارنامه‌ی نولان دارد و منتقدان غیرفارسی‌زبان درباره آن چه می‌گویند.
مشکل «اوپنهایمر» دقیقا از همین نکته آغاز می‌شود؛ اینکه من و شمای مخاطب احساس می‌کنیم با اثری کاملا معمولی طرف هستیم که بارها مشابه‌اش را دیده‌ایم و تمام قدرتش را فقط از سوژه‌ی عظیمش می‌گیرد نه از پرداخت بی‌بدیل کارگردان. حتی شیوه‌ی نزدیک شدن سازندگان به سوژه هم حال و هوای تازه‌ای ندارد. این سنت که در اولین قدم سازنده‌ای هر اتفاق بزرگ تاریخی را به شکل یک درام شخصی ارائه دهد، موضوع اصلا جدیدی در سینمای آمریکا نیست.
مخاطب در شخصیت‌های اصلی این فیلم، زوایا، اکناف، تجربه‌ها، هراس‌ها و تروماهای روحی‌شان را خیلی خوب درمی‌یابد و می‌شود گفت مخاطب به نوعی در زندگی آنها حضور پیدا می‌کند.
فیلم سینمایی «ناپلئون» به کارگردانی «ریدلی اسکات» در نخستین نمایش جهانی خود در پاریس به روی پرده رفت.
در پی انتقاد مسئولان جشنواره فیلم مستند آمستردام نسبت به اعتراض ضد فلسطینی در مراسم افتتاحیه، ۱۲ مستندساز از حضور در این رویداد سینمای کنار کشیدند.
فیلم «آدم‌کش» (The Killer) همان چیزی است که می‌خواهد باشد؛ از یک زاویه، اثری پوچ‌گرایانه درباره‌ی هیچ‌چیز که پتانسیل تبدیل شدن به یک اپیزود ویژه از «ساینفلد» را دارد و از زاویه‌ی دیگر، فیلمی درباره‌ی ایجاد حس امنیت و درک ارزش و مفهوم زندگی از راه سخت. نقد فیلم آدم‌کش از بررسی همین نکته آغاز می‌شود.
«ریدلی اسکات» و «واکین فینیکس» بار دیگر در کنار یکدیگر قرار گرفتند تا این بار «ناپلئون» را به تصویر بکشند. یک فیلم زندگی‌نامه‌ای درباره رهبر پرآوازه فرانسه که از پیش از اکران در تاریخ ۲۲ نوامبر به شکل وسوسه انگیزی انتظاراتی را مطرح ساخته است.
جدا از اینکه دیزنی طرحی را از یک انیمیشن می‌دزدد فعالانه سعی می‌کند انیمه را در آثارش بگنجاند. سینمای آمریکا به‌طورکلی چیزهای زیادی از انیمه وام گرفته است. به‌عنوان مثال متریکس در سال 1999 توسط برادران واچوفسکی (اکنون خواهران واچوفسکی) از انیمه «روح در صدف» به طرق مختلف، چه از نظر بصری و چه ایدئولوژیک وام گرفته است.
«لئوناردو دی کاپریو» برای بازی در نقش اصلی فیلم «قاتلان ماه کامل» ساخته جدید اسکورسیزی دستمزد بسیار بالایی دریافت کرده است.
«قاتلان ماه کامل» به سفر آهسته خود در باکس آفیس جهانی ادامه می دهد.
مدس میکلسن و فوزی بن‌سعیدی در جشنواره فیلم مراکش امسال تجلیل می‌شوند.
«میشل سیمان»، منتقد فیلم و مورخ سرشناس فرانسوی و سربیر سابق مجله سینمای «پوزیتیف» در سن ۸۵ سالگی درگذشت.
«دنزل واشنگتن» در جدیدترین همکاری خود با «آنتونی فوکوا» در نقش هانیبال ژنرال باستانی ظاهر می شود.
اعتصاب بازیگران و نویسندگان هالیوود در سال میلادی جاری بسیاری از برنامه‌های تلویزیون و اکران‌های سینمایی را عقب انداخت. پخش چندین سریال تلویزیونی که خیلی‌ها منتظرشان بودند از جمله سری جدید سریال محبوب «کارآگاه واقعی» به سال ۲۰۲۴ موکول شد. اما سال ۲۰۲۳ تا همین جا هم شاهد چندین تولید تلویزیونی خوب بوده است.
سرخ‌پوستان بومی ایالات متحده آمریکا سال‌ها است که در آثار سینمایی مورد تمسخر قرار می‌گیرند، با آنها بدرفتاری می‌شود و حتی نقش‌هایشان را معمولا بازیگران سفیدپوست ایفا می‌کنند اما آیا آخرین ساخته‌ی مارتین اسکورسیزی وضعیت متفاوتی دارد و برداشت درستی از آنها ارائه می‌دهد؟ فیلم «قاتلان ماه کامل» شاید نقدهای پنج‌ستاره دریافت کرده باشد اما واقعیت این است که همه از اکران آن هیجان‌زده نشدند.
فیلم‌های رمانتیک دهه ۲۰۰۰، شخصیت‌های متنوع و فراگیرتری را به این ژانر آوردند. و بدین ترتیب، دهه ۲۰۰۰ تغییر ویژه‌ای را برای این ژانر رقم زد و شاهد تولید فیلم‌های زیادی بود که امروز دیگر به کلاسیک تبدیل شدند.
این اولین باری نیست که اندرسون یکی از داستان‌های رولد دال را اقتباس می‌کند. او در سال ۲۰۰۹ نیز اقتباس استاپ‌موشن «آقای فاکس شگفت‌انگیز» (Fantastic Mr. Fox) را براساس کتابی با همین نام نوشته رولد دال کارگردانی کرد، انیمیشنی که بسیار موفق شد و حتی در ایران هم بین مخاطبان نوجوان به محبوبیت رسید.
فیلم سینمایی «مارول‌ها» در اولین هفته‌ی اکران خود با فروشی 47میلیون دلاری ضعیف‌ترین افتتاحیه را ثبت کرد و «پنج شب در رستوران فردی» یک پله سقوط کرد.
