در این گزارش به گذشته و آینده موسیقی زیرزمینی در ایران پرداخته می شود.
التون جان در اجرای نمایش موزیکال جدیدش که موسیقی آن را نوشته بود، فاش کرد که به دلیل مشکلات بینایی‌اش، از نظر فیزیکی قادر به دیدن نمایش نیست.
سیر تاریخی موسیقی پاپیولار ایران در طول50 سال اخیر هم ما نشان می‌دهد که «شمایل‌ها» معمولا از طوفان‌ها و پستی و بلندی‌هایی که ممکن است زیست هنری‌شان را تحت تاثیر قرار دهد جان سالم به دربرده‌اند و همچنان پرفروش و پرشنونده باقی مانده‌اند اما این اتفاق خوشایند معمولا برای دیگران رقم نمی‌خورد و صدای آن‌ها پس از چند صباح برای مخاطبان موسیقی تکراری و خسته‌کننده می‌شود.
خبر حضور مسعود پزشیکان رئیس جمهور ایران مبنی بر حضور وی در تالار وحدت و تمایشای ارکسترسمفونیک تهران منظومه «سیمرغ(قاف)» بر اساس منطق الطیر عطار نیشابوری به رهبری فرهاد فخرالیدنی، مهمترین رویداد هنر موسیقی در هفته گذشته بود. چراکه این حضورعلاوه بر تاکیدِ شعار دولت چهاردهم «وفاق ملی»، مبیین رویکرد شخص رئیس جمهور بر هنر اصیل موسیقی ایران به عنوان هنر زیرِ تیغ مانده است.
نشست هماهنگی دبیرکل، مشاور عالی رئیس و مدیران اتاق بازرگانی تهران با معاون هنری وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برای تفاهم و همکاری در زمینه اقتصاد هنر برگزار شد.
اعضای جدید هیئت امنای صندوق اعتباری هنر از نهادهای حمایتی تحت پوشش وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی معرفی شدند.
ابراهیم شهدوستی خواننده پیشکسوت هرمزگانی درگذشت.
گروه موسیقی یارآوا با همکاری دانشگاه هنر تهران، هفتمین فستیوال بین‌المللی موسیقی الکترونیک تهران را سال آینده برگزار می‌کند.
رئیس جمهور کشورمان شامگاه سه شنبه با حضور در تالار وحدت تهران به تماشای کنسرت «منظومه سیمرغ» به رهبری فرهاد فخرالدینی و آرش امینی نشست.
«ابراهیم شهدوستی» هنرمند پیشکسوت هرمزگانی و خواننده ترانه معروف «سیاه زنگی» در بیمارستان شهید محمدی بندرعباس بستری شد و مورد عیادت جمعی از هنرمندان، مسوولان و مدیرکل فرهنگ و ارشاد اسلامی این استان قرار گرفت.
ریچارد کلایدرمن هنرمند سرشناس وعده سفر به ایران و دیدار با مردم ایران را روی صحنه داد.
در آخرین ماه فصل پاییز همچنان ساز و آواز گروه‌های موسیقی در پایتخت کوک است و هنرمندان در ژانرهای مختلف برای مخاطبانشان روی صحنه خواهند رفت.
سال‌ها است که کمانچه در دست، درکنار هنرمندان مختلف از گوشه و کنار جهان، به این کشور و آن کشور سفر می‌کند و هر بار گوشه‌ای از این جهان را پر می‌کند از نوای موسیقی ایرانی... اجراهایش ساده است و به دور از تجملات. با موهایی جوگندمی روی صورت و جامه‌ای آراسته و ساده روی صحنه نشسته، زخمه‌هایی بر کمانچه می‌زند، پیچ و تابی بر بدن می‌دهد و بدین‌گونه آوایی بس شنیدنی سر می‌دهد...
ستاره موسیقی، شان دیدی کامز، در حال حاضر به دلیل اتهامات جدی تجارت جنسی در زندان است. او متهم شده است که قوانین زندان را با تماس با شاهدان احتمالی در دادگاه آینده‌اش نقض کرده است.
ترسناک نیست؟ یک خواننده‌ی لس‌آنجلسی که ثروت هنگفتی داشت، به ایران سفر می‌کند تا به کارهایش برسد (می‌گویند می‌خواسته از طریق اجاره کردن رحم، فرزندانِ زیادی به دنیا بیاورد که مال و اموال بی‌حساب‌وکتابش به آن‌ها برسد) اما گویا چند نفر، دست‌به‌یکی می‌کنند تا خواننده را بکشند. آن‌ها بعد از شکنجه کردن او، مجبورش می‌کنند اموالش را به نام آن‌ها بزند و در نهایت هم او را می‌کشند.
با نگاه به آمار و سال‌های بروز و ظهور برخی خوانندگان، می‌توان تعدد این نام‌ها را به دلیل موجی دانست که با ظهور دستگاه‌های جدید پخش شکل گرفته بود، از طرفی هم موسیقی دهه 80 را می‌توان دوران همه‌گیری پاپ در ایران دانست، با آنکه تولیدات آن سال‌ها از امروز موسیقی ایران کمتر بود.
بالاخره هشت شب، بیست‌وسوم آبان فرا رسید. الی صعب همراه با مدل‌ها روی فرش قرمز آمدند. در همان ابتدای مراسم خبرنگاران شوکه شدند، به‌خصوص خبرنگاران عربستانی. این شوکه شدن اول به‌خاطر تعداد بازیگران، مدل‌ها و خوانندگانی بود که در این برنامه حاضر شدند و بعد هم به‌خاطر پوشش‌ها. مخاطبانی که هفته مد ریاض را در ذهن داشتند، فکر می‌کردند قرار است رویدادی با همان حال و هوا برگزار شود.
علی رهبری تور کنسرت‌هایش در کشور چین را با رهبری ارکستر سمفونیک شهر پکن آغاز کرد.
کویینسی جونز، آهنگساز، تنظیم‌کننده و تهیه‌کننده موسیقی بود؛ او را در شمار یکی از تاثیرگذارترین چهره‌های موسیقی پاپ امریکا طی بیش از نیم قرن گذشته می‌دانند. جونز یکشنبه هفته گذشته (3 نوامبر) در 91 سالگی در خانه خود در بل ایر لس‌آنجلس درگذشت.
کنسرت مشترک همایون شجریان و انوشیروان روحانی اجرا شد و چهار هزار نفر این کنسرت را تماشا کردند و این در حالی بود که در روزهای قبل این کنسرت ۲۰ هزار نفر به تماشای کنسرت دو خواننده لس‌آنجلسی نشستند.
نه اجازه می‌دهند بخواند و نه پاسخی می‌دهند. حداقل می‌توانند رک و راست به یساری بگویند که صدایش، سبک کارش یا شخصیتش مورد قبول نیست و به این دلیل نمی‌تواند کار کند.
