نمایش «مهم نیست» به کارگردانی و تهیهکنندگی حمیدرضا عیوضی از اول دیماه در تماشاخانه شانو به صحنه می رود.
نمایشگاه «اسکیس و طراحی صحنه برای تئاتر» هنرجویان مصطفی مرادیان از روز ۲۱ آذر ماه در سالن انتظار تالارهای چهارسو و سایه مجموعه تئاتر شهر برپا خواهد شد.
«دراکولای سفید» با طراحی و کارگردانی محسن میرزاخانی در پردیس تئاتر شهرزاد به صحنه میرود.
اتابک نادری، سیما خضرآبادی و فاطیما درستکار به «مدرسه پینوکیو» پیوستند.
علیرضا حمیدین کارگردان «ته بلیط» با اشاره به اینکه این نمایش از سینماهای سوخته و فیلم های نوستالژیک حرف میزد از تغییر مناسبات جذب مخاطب در تئاتر و سینما انتقاد کرد.
پوستر نمایش «والس تصادفی» به نویسندگی ویکتور هائیم و کارگردانی محمدحسین صادق زاده مقدم منتشر شد.
نمایش «اختراع والس» به کارگردانی سارا افشار اجراهای خود را در پردیس تئاتر شهرزاد آغاز کرد.
نمایش «درماندگان آخر اسفند» به نویسندگی نوشین معراجی و کارگردانی حامد برغانی از ۱۳ آذر در تماشاخانه دیوار چهارم به صحنه رفته و تا ۳۰ آذر به اجرای خود ادامه می دهد.
نمایش «سوگ جامه» به نویسندگی و کارگردانی میثم عباسی از روز ۱۹ آذر هر روز در ۲ نوبت در تالار سایه مجموعه تئاتر شهر روی صحنه می رود.
فاطمه محمودی نویسنده و کارگردان مونودرام «نقل مکان» از دلایل انتخاب و بازنویسی متن محمدعلی جمالزاده برای اجرا گفت.
نمایش اتوپیا به کارگردانی آرش سنجابی و تهیهکنندگی مانا اصلانپور با حضور سیروس الوند افتتاح شد.
نمایش «ابتدا وارد میشود» که پیش از این در تماشاخانه مستقل تهران اجرا شده بود، در تماشاخانه ملک روی صحنه میرود.
اجرای نمایش «کمی قبل از ساعت ۵ بامداد» به کارگردانی فرشاد یاری در سالن شماره یک تماشاخانه مهرگان آغاز شد.
کارگردان نمایش «قتل در موقعیت ۳۵ درجه شمالی» اظهار کرد که با استفاده از ژانر دلهره در این اثر نمایشی به معضلات اجتماعی در جامعه پرداخته است.
نمایش «سکوت سفید» به کارگردانی کوروش سلیمانی که در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه است، تمدید شد.
کارگردان «راه پله» درباره دلایل انتخاب کاوه آفاق بهعنوان یکی از بازیگران اصلی این اثر نمایشی و دیگر ویژگیهای این اثر توضیحاتی ارایه داد.
نمایش «بازگشت مردگان» به نویسندگی، کارگردانی و طراحی شادی اسدپور در تماشاخانه مهرگان به صحنه می رود.
قرار بود تئاتر خصوصي به شكل ديگري در ايران پياده شود كه حالا اينچنين تجاري شده است! اغلب اين سالنها از نظر فرهنگي و هنري در بدترين شكل ممكن قرار دارند زيرا هر كسي از راه برسد در آنها اجرا ميرود! برخي از اين سالنها امكانات حداقلياي دارند ولي قرار بود، دانشجويان تئاتري در اين سالنها مشغول به كار شوند و اين سالنها هم قرار بود از دولت يارانه بگيرند ولي چه شد؟! آنها تبديل به تالارهايي شدند كه فقط كارت بانكي ميشناسند.
سادگی در پرداخت چنین اثری که در شرایطی سخت برای دانشجویان به روی صحنه آمده، نشانگر تمرینات زیاد و اتحاد میان عوامل گروه است. کاری جمعی برای رسیدن به یک پیکر واحد و مستقل. بدون تردید حمایت و هدایت کارگردان از عوامل اجرایی به ویژه بازیگران جوان نمایش، از اهمیت ویژهای برخوردار است.
در اجراي مسعود موسوي از نمايشنامه سارتر، تمايزات سياسي كمرنگ شده است. ديگر از بازنمايي دقيق نيروهاي سياسي خبر چنداني نيست و گويي با يك جهان برساخت روبهرو هستيم كه آشكار نميكند احزاب بر سر چه اهدافي با يكديگر وارد مذاكره، سازش يا تخاصم ميشوند. بنابراين كنش شخصيتها به امري مبهم و گاه كماهميت تبديل ميشود. ديگر نميتوان از چرايي آلودن دستها پرسيد، چراكه وضعيت، غيرتاريخي و سياستزداييشده. وضعيتي كه ربط چنداني به روايت انضمامي سارتر ندارد و كمابيش آن را ميتوان انتزاعي و غيرتاريخي دانست.