برخی از سریالهای دنیای سینمایی مارول واقعاً قوی ظاهر شدند و با استقبال مخاطبان و منتقدان به ورودیهای موفق و فوقالعادهای برای این فرنچایز تبدیل شدند، اما برخی دیگر از این سریالها به قدری هواداران را ناامید کردند که به سهم خود باعث شدند استودیو مارول به طور کامل تولیدات تلویزیونی خود را اصلاح کند و تغییر مسیر بدهد.
زمانی که سریال «ارو» برای اولین بار شروع به کار کرد، مشخص بود که سریال در تلاش است تا کاری مشابه سهگانه «شوالیه تاریکی» (The Dark Knight) کریستوفر نولان را در شبکه CW انجام دهد. محله پر جرم و جنایت شهر گاتهام، «نروز» (The Narrows) در سهگانه نولان را به یاد میآورید؟ در «ارو» محله «گلیدز» (The Glades) در استارلینگ سیتی را داریم که مشابه آن عمل میکند. شخصیت «کنت» (The Count) با بازی سث گیبل در «ارو» معادل جوکر با بازی هیث لجر در «شوالیه تاریکی» است.
واقعا عجیب است که چرا استودیوها درک نمیکردند بازگرداندن دیجیتالی بازیگران فقید اتفاق بدی است و چرا بازیگران از این رویکرد رضایت ندارند. اعتصابات مطابق انتظار تلخ و طولانی شد زیرا فاصلهی معناداری میان هنرمندان و مدیران وجود داشت: آنها یکدیگر را نمیفهمیدند. و به رویدادهای یک دههی اخیر هم اگر نگاهی بیندازید، میبینید که این مدیران همیشه اوضاع را بدتر کردهاند: میتو، اسکار خیلی سفید، فرهنگ حذف، تعطیلات ناشی از پاندمی کووید ۱۹ و مجادلات سیاسی؛ هالیوود تحتفشار اغلب عملکرد خوبی ندارد و سریع عمل نمیکند.