من وقتی بازخوانی ترانه آقای شادمهر عقیلی را با صدای خانم مهستی شنیدم، در همان تحریر اول کاملا متوجه شدم که این صدای مهستی نیست. بشر تاکنون نتوانسته به چیزی در تکنولوژی برسد که بتواند از خلاقیت و احساس بحث کند؛ کامپیوترها چنین کارهایی را به صورت ماشینی انجام می‌دهند؛ چون احساس ندارند و زمانی که شخصی به عنوان نوازنده، شاعر یا نقاش با آن کار می‌کند، دستگاه احساس او را اجرا می‌کند؛ احساس غم و شادی انسان هیچ‌وقت وارد منطق ریاضیات و کامپیوتر نمی‌شود! این مساله برای من که موسیقی، حرفه و شغلم است کاملا واضح و ملموس است.
