تقابل آدمیان و جنیان در موزه‌ای که به زندگی امیرکبیر در حمام فین کاشان می‌پردازد به واقع تماشایی است و در ادامه به همکاری مابین آنان بدل شده و این امکان را فراهم می‌کند که به میانجی هنر نمایش، وقایع تاریخی حمام فین کاشان از نو روایت شده و از تلخی‌اش تا اندازه‌ای کاسته شود. نکته مهم نمایشنامه «فین جین» تلفیق درام مدرن اروپایی با شیوه نمایش ایرانی است.
نمایش «فین جین» به کارگردانی محمود موسوی که دوره جدید اجراهایش را در عمارت نوفل‌لوشاتو می‌گذراند و از ۱۸ بهمن ۱۴۰۲ روی صحنه رفته تاکنون میزبان بیش از ۱۵ هزار مخاطب بوده است.
نمایش «فین جین» به کارگردانی محمود موسوی و تهیه کنندگی محمود مداحی به دلیل استقبال و درخواست مخاطبان تا پایان فروردین ۱۴۰۳ تمدید شد.
«فین جین» از معدود آثار نمایشی زمان خود است که به درستی از موسیقی بهره می‌برد. به این معنا که موسیقی در آن به عنصری که خلأ‌های نمایشی را پر کرده یا به زور حس‌های مشخصی را از بیرون به تماشاگر حقنه کند، تقلیل نیافته بلکه خود به شخصیتی کلیدی و غیرقابل حذف تبدیل می‌شود که از همان بدو ورود به فضاسازی و تعامل با تماشاگر می‌پردازد.
نمایش کمدی «فین جین» به نویسندگی ابوالفضل حاجی علی خانی، کارگردانی محمود موسوی و تهیه کنندگی محمود مداحی در عمارت نوفل لوشاتو روی صحنه می‌رود.
