علی عابدی در چهارمین نشست «صدای نمایش‌نامه‌نویس» که به نمایشنامه‌خوانی نمایشنامه «مردخوار» اختصاص داشت، گفت: این نمایشنامه را با نگاهی به ماجرای «رومینا»، دختر نوجوانی که به دست پدرش به قتل رسید، نوشته‌ام.
ساناز بیان، حادثه قتل تلخ رومینا را ناشی از نبود فضای گفت‌وگو دانست و گفت: وقتی هیچ راهی برای گفتگو نیست، داس به بدترین شکل وارد عمل می‌شود و فاجعه می‌آفریند.
صحنه درگیری ملوک با محتشم به هنگام کندن قبر و دست به دست شدن بیل بین آنها می تواند بسیار در جزئیات شبیه کشمکش های اولیه رومینا با پدرش و در انتها احتمالا جدال بر سر گرفتن داس از دست پدر باشد. حتی اگر در عالم واقع پدر رومینا او را از پشت زده باشد، تغییری در ماهیت کشمکشی که رومینا و ملوک برای زنده ماندن نموده نخواهد داشت.
لیلی رشیدی هرچند باور دارد که هنری مانند تئاتر می‌تواند در تلطیف فضای جامعه و کاهش جرم و جنایت موثر باشد اما می‌گوید: نباید نفس‌مان از جای گرمی دربیاید چون ما از بسیاری از امور بدیهی، بی‌بهره‌ایم.
پوران درخشنده کارگردان سینما طی یادداشتی در واکنش به قتل رومینا نوشت: یکی از مشکلات اصلی فیلمسازان تابو باقی ماندن بخش عمده‌ای از مسائل اجتماعی است. سینمای اجتماعی باید مبتنی بر تحقیق و پژوهش باشد و فیلمساز این آزادی را داشته باشد که با فراغ خاطر به مسائل اجتماعی بپردازد اما همیشه باید و نبایدهایی وجود دارد که دست فیلمساز را می‌بندد و فضا را برای کار او محدود می‌کند. محدودیت‌هایی که عبور از آن آنقدر از فیلمساز انرژی می‌گیرد که یا باید قید آن را بزند یا به جای پخته‌تر کردن سوژه، زمان و انرژی خود را صرف جنگیدن برای رفع محدودیت‌ها کند.
فیلم‌هایی هستند که اثربخشی خود را نه در میزان خشونت جاری در اثر، بلکه در ترسیم وضعیتی وحشتناک می‌گیرند که ناشی از روابط قدرت میان انسان‌ها از اعصار گذشته تا به امروز است.
چند روز است در فضای مجازی و کانال‌های سینمایی سکانس‌هایی از فیلم «خانه پدری» دست به دست می‌چرخد؛ سکانسی که مشابه قتل هولناک یک دختر نوجوان به دست پدرش است که در چند روز گذشته رخ داده است.
حسن جودکی که خرداد سال گذشته نمایشی را با موضوع خشونت علیه زنان و قتل‌های ناموسی به صحنه برده بود، تاکید دارد که در ماجرای تلخ قتل «رومینا»، فقط پدر این دختر نوجوان مقصر نیست بلکه عوامل بسیاری در این فاجعه، دخیل هستند.
عیاری: مجموعه شرایطی که در ارتباط با جریان رومینا وجود داشت، یعنی نوع قتل و واکنش جدی فضای مجازی، موجب ایجاد این حساسیت شد. فضای مجازی در این موارد همیشه کمک فوق‌العاده‌ای می‌کند. دموکراسی و نوع فرهنگ و عواملی از این دست هم طبیعتا موثرند. حساسیت به قتل رومینا، ضمنا می‌تواند ناشی از وقایعی باشد که در طول چند سال گذشته و بویژه یکسال اخیر در جامعه ایران رخ داده است. ضمنا در ایران قتل‌های ناموسی دائما بوقوع می‌پیوندند ولی در کشورهای غربی، مسلماً چنین قتل‌هایی بوفور پیدا نمی‌شود.
«خانه پدری» در سال ۱۳۸۹ ساخته شد. به دلیل یک صحنه قتل حدود یک دهه اکران نشد و در نهایت سال گذشته امکان اکران محدود پیدا کرد.
مازیار میری نسبت به اظهار نظر محمد حسین لطیفی درباره فیلم خانه پدری واکنش نشان داد.
رسول صدرعاملی از کیانوش عیاری خواست در مورد فاجعه قتل رومینا اشرفی «شفاف و زلال» صحبت کند.
