می‌توانم فیلمسازان مردی را نام ببرم که مشمول ممنوعیت شده‌اند در بحث فیلمسازی یعنی عملا اجازه نمی‌دهند کار کنند و این چیزی که متاسفانه باعث مهاجرت بسیاری از اساتید ما شده مگر چیست؟ سانسور غیرمستقیم و تحمیل آنچه خودشان می‌خواهند به فیلمسازانی که نمی‌خواهند به چنین چیزی تن بدهند؛ بنابراین ما پر هستیم از مهاجرت‌های اساتیدمان مثل آقای بیضایی یا کسانی که کمتر کار کردند در حوزه تئاتر مثل دکتر رفیعی و آقای رحمانیان. در سینما هم که خیلی‌ها هستند.

نفس وجود جشنواره فجر را مثبت تلقی می‌کنم و شاید انتظار ما را برآورده نکند اما وجود و حضور آن برای سینمای ایران بسیار لازم است