بعد از انقلاب ناطق شدن فیلم‌ها و حضور دیالوگ در فیلم و تقویت نقش فیلمنامه و داستان پذیرتر شدن فیلم، تلاش‌های زیادی برای ایجاد خلاقیت رقم خورد. گاهی اوقات فیلم‌ها با زاویه اول شخص ساخته شدند. گاهی تمام شخصیت‌ها در طول فیلم دروغ می‌گفتند تا کارآگاه و در‌حقیقت بیننده را فریب دهند. فیلم‌هایی با پایان تلخ یا در‌حقیقت با پایان ضد ژانر را هم می‌توان در‌نظر گرفت. فیلم‌هایی که مثلا در پایانش، پسر و دختر به‌هم نمی‌رسیدند یا پلیس یا سیاستمدار فاسد موفق می‌شد قهرمان شریف را شکست دهد.
