مینا اکبری خودش حضور در تحریریه‌های متفاوت و متنوعی را تجربه کرده. به همین خاطر هم هست که خوب می‌داند اتمسفر بودن در یک تحریریه چگونه است. با این حال نه در بند مرثیه سرایی گرفتار می‌شود و نه نگاه حسرت‌خوارانه‌اش به فرصت‌هایی که از دست رفته‌اند را به غمی نوستالژیک پیوند می‌زند و گرفتار خاطره‌بازی (واژه‌ی مستعمل و نفرت انگیزی است) می‌شود. آغازِ میدان جوانان (سابق)، پایانِ به قول خود خانم اکبری دوران روزنامه‌نگاری‌اش است.
