گرچه سینمای ایران در فرازو‌نشیب تاریخی خود با بحران‌های گوناگونی مواجه بوده اما اکنون در نقطه‌ای از تاریخ قرار گرفته که به‌نظر می‌رسد این‌بار خود سینماست که دچار بحران شده و چشم‌انداز مه‌آلودی از آینده سینما در ایران وجود دارد. شاید نقطه کانونی این بحران نسبت بین سینما و واقعیت اجتماعی باشد. واقعیتی بحران‌زده که این پرسش را در ذهن سینماگران ایجاد می‌کند که آیا سینمای ایران می‌تواند در بازنمایی واقعیت موجود به درستی عمل کند؟ آیا سینما می‌تواند آینه جامعه ملتهب و منقلب‌شده کنونی باشد.
