پچپچه‌های پشت خط نبرد تمام آدم‌ها را دور هم جمع می‌کند

تلاش کردیم زاویه دیدمان را تغییر دهیم

ستاری با بیان اینکه متن «پچپچه‌های پشت خط نبرد» کاملا ضد جنگ است و بهترین نمایشنامه‌ای است که در حوزه دفاع مقدس خوانده است، افزود: حرف‌های زیادی در این متن وجود دارد، بویژه درباره سیاست‌های شاید غلطی که در آن دوران وجود داشت. البته نمی‌خواهم کارم را سیاسی کنم اما معتقدم بسیاری از اطلاعاتی که این روزها حتی درباره همین تهران داده می‌شود متفاوت از واقعیت است. مانند سال‌هایی که من در زاهدان بودم و حمله‌های انتحاری صورت می‌گرفت اما هیچ‌کس از آن‌ها باخبر نمی‌شد.

محمد رضا ستاری در ادامه با اشاره به اجرا سال گذشته در تالار مولوی این نمایشنامه افزود: تفاوت این اجرا با اجرای سال گذشته در این است فکرها و افراد جدیدی از جمله رامین پرچمی و توماج دانش بهزادی وارد کار شدند که قطعآ در پیشبرد این کار نقش بسزایی دارند. ما تلاش کردیم زاویه دید جدیدی به مخاطب بدهیم و در این راستا 60% بازیگران، طراحی صحنه و نوع موسیقی عوض شده است چون فضا سال گذشته تقریبا دانشجویی بود. اما براساس تجربه سال گذشته‌ام احساس می‌کنم نسلی که امروز به تماشای تئاتر می‌آید نگاه دیگری به ماجرای جنگ و دفاع مقدس دارد.

او اینبار قصد دارد این نمایش را در تالار حافظ اجرا کند، در خصوص تکرار این نمایشنامه و اجرای مجدد آن گفت: من اصالتا خوزستانی هستم و خاطرات زیادی در مورد جنگ و اتفاقات آن زمان شنیده‌ام. اصلی‌ترین دلیل انتخاب این نمایشنامه خاطرات زیادی بود که داشتم و اطلاعات غلطی بود که به مردم می‌دادند. تمام متن پچپچه‌های پشت خط نبرد به واقعیت برمی‌گردد.

وی در ادامه اظهار کرد: در این بین عده‌ای رفتند جنگیدند که هیچ اسمی از آن‌ها نیست، به همین دلیل، نسل امروز باید بداند چه اتفاقاتی افتاده است و از واقعیت خبر داشته باشند.

من عاشق این هستم که پشت اسم علیرضا نادری باشم

ستاری، کارگردان پچپچه‌های پشت خط نبرد در ادامه بیان کرد: من عاشق این هستم که پشت اسم علیرضا نادری باشم. کتمان نمی‌کنم که علیرضا نادری بزرگ است و با اسم نادری می‌توانم بزرگ شوم، نادری فرد خوزستانی است که تمام واقعیات را می‌نویسد.

او در پاسخ به اینکه آیا از سوی ارگان‌هایی همچون انجمن تئاتر انقلاب و دفاع مقدس برای اجرای نمایش «پچپچه‌های پشت خط نبرد» حمایت شده است، افزود: سال گذشته به خاطر یک نخ سیگاری که در نمایش روشن کردیم از همان ارگان‌هایی که نام می‌برید به ما، نامه محرمانه زدند و گفتند مگر در جبهه سیگار می‌کشیدند، حالا این‌ها چطور می‌خواهند حمایت کنند. در حالی که معمولا این ارگان‌ها ضد ما و ضد این متن‌ها هستند. من نه پول میخواهم و نه قصد شناخته شدن را دارم، تمام حرف من این است که واقعیت را بازگو کنیم البته تنها شانس من در این ماجرا اضافه کردن دو بازیگر(رامین پرچمی و توماج دانش بهزادی) بود.

این متن تمام آدم‌ها را با هر قومعیت دور هم جمع می‌کند

ستاری در پایان سخنانش افزود: علیرضا نادری تنوع فکری آورده است. این متن تمام آدم‌ها را با هر قومیت دور هم جمع می‌کند چون یک حرف مشترک دارد و آن امنیت است. به نظرم مهم‌ترین اساس این است که متن حرفی برای گفتن دارد.

در ادامه این نشست رامین پرچمی، بازیگر این نمایشنامه در خصوص کار گفت: نقش برای من بسیار جذاب و دوست‌داشتنی است و اولین کار جدی من در صحنه تئاتر است. در گذشته چندکار تئاتر داشته‌ام که روی صحنه رفته است ولی هیچکدام تا این اندازه جدی نبوده است.

پرچمی در ادامه با توجه دوری 7 ساله از فضای هنری گفت: ترجیح می‌دهم به سکوتم ادامه بدهم و در این خصوص صحبتی نکنم تنها چیزی که قابل ذکر است این موضوع است که نه اتفاقات گذشته و نه بازی کردن در این کار به خواست من نبودند من فقط همگام شدم البته الان اصلا مخالف بازی در این کار نیستم.

فضای فرهنگی ما به سوی کالای اوکس رفته است

توماج دانش بهزادی با توجه به اتفاقات اخیر ابراز کرد: جامعه امروز نیازی به هنرمند سیاسی ندارد، هنرمند باید بتواند در چنین شرایط، تغییری در وضعیت انسانها ایجاد کند، متاسفانه فضای فرهنگی ما به سوی کالای اوکس رفته است و دغدغه اصلی خود را از دست داده است. در چنین شرایطی کسانی که اسمشان به ظاهر استاد است. تئاتر را به سمتی می‌برند که زاییده آن نیست.

در پایان محمدرضا عبدالله‌زاده، مجری طرح این اثر نیز با اشاره به اتفاقات اخیر در تهران گفت: نمایشنامه نادری دقیقا همین است که یک‌سری چیزها از یک واقعه گفته نمی‌شود.

نمایش «پچپچه‌های پشت خط نبرد» از 28 خردادماه ساعت 19 در تالار حافظ روی صحنه می‌رود. در این نمایش رامین پرچمی، توماج دانش بهزادی، حجت غلامی، امیدرضایی، رامین دلفانی، سام قوام، محمدرضاستاری، مسعود عابدی بازی می‌کنند.

در خلاصه داستان این نمایش آمده است: «روایت 8 رزمنده در دهه 60 خط مقدم جبهه که جنگ در آتش بس فرو رفته بود و هریک از سربازان با یک دید از زندگی مورد تهاجمهای زبانی یکدیگر قرار گرفته اند و توسط شخصیت اصلی این نمایش علیرضا به سخره گرفته می‌شود... و در نهایت با پیش بینی او آرمان‌ها تغییر می‌کند.