پایگاه خبری تئاتر: دانشجویان دانشگاه هنر طی هفته‌های اخیر در چند نوبت دست به تجمع زدند تا صدای خود را رساتر به گوش مسئولان وزارت علوم برسانند. طبق آنچه در گفتگوی خبرنگار ایلنا با یکی از معترضان مطرح شد، خواسته اساسی پاسخ به امید ایجاد شده در دل دانشجویان بعد از برگزاری انتخابات خرداد 92 به ویژه تغییر در مدیریت دانشگاه هنر است. محصلان اعتقاد دارند مسئولان دانشگاه هنر کوچکترین اهمیتی برای فعال بودن دانشجویان قائل نیستند و کار به جایی رسیده که دانشجو باید التماس کند تا امکان تمرین و کار داخل فضای دانشکده فراهم شود که همواره به درب بسته می‌خورد.
یکی از دانشجویان معترض دانشگاه هنر در همین ارتباط گفت: این اعتراضات پیش‌تر وجود داشت اما با تغییرات صورت گرفته در مدیریت دانشگاه و بیشتر شدن ضعف در تمام جوانب امور دانشجویان کار به جایی رسید که نهایتا تصمیم گرفته شد با اعتراض صدای خود را به گوش مسئولان وزارت علوم برسانیم. از مهمترین عوامل ایجاد این نارضایتی‌ها می‌توان پایین آمدن سطح کیفیت آموزش، جذب هیئت علمی از طریق غیرمعمول، شفاف نبودن چرخه مالی دانشگاه و عدم حمایت از تشکل‌های دانشجویی، قطع سهمیه‌ها و خرابی اوضاع خوابگاه‌های دانشجویی و امنیتی کردن فضای دانشگاه با کار گذاشتن دوربین‌های کنترل گران قیمت اشاره کرد.
وی در ادامه به امیدواری دانشجویان برای ایجاد تغییر در فضای علمی دانشگاه‌ها پس از روی کار آمدن دولت دکتر روحانی اشاره کرد و اظهار داشت: با طولانی شدن روند تغییر در دانشگاه، همچنین بیشتر شدن سخت‌گیری‌های مسئولان، دانشجویان احساس کردند باید اعتراضات شکل علنی پیدا کند و ما وظیفه داشتیم اعتراضات خود را از هر طریق شده به گوش مسئولان وزارت علوم برسانیم. انتظار ما از دولت و وزارت علوم جدید پی‌گیری جدی این مسئله و برطرف شدن مشکلات است.
این دانشجو همچنین ضمن اشاره به نبود سیستم گرمایشی در دانشکده باغ ملی و بی‌توجهی مدیریت دانشگاه به این مسئله بیان کرد: شما درنظر بگیرید دانشجو در این فصل از سال، صبح بدون کمترین امکانات گرمایی سر کلاس می‌رود و وقتی به مدیریت دانشگاه گفته می‌شود او لجبازی کرده و به همراه خود می‌گوید اصلا باقی بخاری‌های موجود در دانشگاه را هم جمع کنید! یکی از روزها بچه‌ها به نشانه اعتراض با خود پتو به کلاس آوردند، البته واقعا سر بود چاره‌ای جز نداشتند.
وی به عدم همکاری معاونت دانشگاه برای برگزاری جشنواره‌های داخلی اشاره کرد و افزود: شورای سیاست‌گذاری در آخرین اظهارنظر خود گفت که به برگزاری جشنواره نیاز نداریم و نمی‌توانیم بیشتر از یک میلیون تومان پرداخت کنیم. از شکل برخورد مسئولان چنین برمی‌آید که اصولا کمترین علاقه‌ای به فعال بودن دانشجویان ندارند و بیشتر دنبال این هستند که هیچ اتفاقی صورت نگیرد و به راحتی می‌گویند کار نکنید.
او تصریح کرد: کار به جایی رسیده که دانشجو باید به مسئول التماس کند که اجازه دهید کار و تمرین کنیم اما دانشگاه به سرعت تعطیل می‌شود. به همین علت بچه‌های تئاتر ناچار می‌شوند برای تمرین کارهای کلاسی به پلاتوهای بیرون بروند و از جیب هزینه بپردازند، درحالیکه باید از بتوانند از امکانات دانشگاه بهره ببرند اما درب روی آن‌ها بسته است.
این دانشجوی معترض اظهار داشت: وقتی بنای باغ ملی بدون هیچ مهندسی و نظارتی بازسازی می‌شود. دانشگاه هنر در آخرین ردیف دریافت بودجه قرار می‌گیرد و ریاست دانشگاه کوچکترین تلاشی برای ارتقای بودجه انجام نمی‌دهد و اساتیدی سر کلاس می‌آیند که از کمترین سابقه تدریس برخوردار هستند و دانشجویان بیشتر از آن‌ها میدانند نتیجه‌ای جز آنچه امروز شاهد هستیم رخ نخواهد داد.
وی به برگزاری جشنواره مونولوگ دانشگاه هنر اشاره کرد و گفت: این رویداد هم با پافشاری دانشجویان و حمایت اساتید بیرون از دانشگاه برگزار شد و استقبال بسیار خوب بود. مدتی دیگر سیزدهمین جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی را در پیش داریم اما مدیران دانشگاه هیچ اهمیتی نمی‌دهند، درحالی که این رویداد عنوان بین‌المللی دارد و میهمانان خارجی دارد.
دانشجوی معترض دانشگاه هنر در انتها اعتراض را حق طبیعی دانشجویان دانست و در خصوص درخواست از مسئولان بیان کرد: آنچه درخواست شده جزو حقوق ابتدایی محسوب می‌شود و خواسته ما رسیدگی بیشتر به دانشجویان است. بارها دیده شده روسای دانشگاه‌ها تندیس و تجلیل‌هایی را دریافت می‌کنند اما متوجه نیستند این تقدیرها به دلیل حضور دانشجویان و حاصل زحمت‌های آنهاست.
دانشجویان دانشگاه هنر طی هفته‌های اخیر در چند مورد دست به اعتراض زده و خواهان تغییر ریاست هستند. این در حالی است که جشنواره مونولوگ این دانشگاه با کمترین حمایت برگزار شد و جشنواره بین‌المللی تئاتر عروسکی در راه است. در حالی که دانشگاه به ایام برگزاری امتحانات نزدیک می‌شود عده‌ای از دانشجویان به شهرهای خود بازگشته‌اند اعتراض‌ها همچنان ادامه دارد و مشخص نیست معترضان چه زمانی طعم خوش تغییر در سیاست‌های ناقص وزارت علوم دولت‌های نهم و دهم طی هشت سال گذشته را شاهد خواهند بود.
