پایگاه خبری تئاتر: میلاد اکبرنژاد نویسنده و کارگردان تئاتر در خصوص نادیده گرفته شدن آثار شهرستان‌ها در بخش چشم انداز از سوی دبیر جشنواره تئاتر فجر و عدم بازبینی این آثار توسط هیئت داوران اظهار داشت: این قصه چشم‌انداز یک قصه جالبی است. اساسا چشم‌انداز تئاتر ایران یعنی چی؟ احتمالا دو تصور را می‌توان برای آن داشته باشیم. ابتدا اینکه انتظار داریم آینده یک ساله تئاتر ایران چنین باشد که در این بخش متجلی شود. دومین تصور هم این است که برآیند آنچه که در تئاتر کشور می‌بینیم را به عنوان مقدمه‌ای برای چشم‌انداز در نظر بگیریم.
وی افزود: یعنی در بخش ابتدایی ما فقط به آینده تصور داریم و در بخش دوم همزمان به وضعیت حال هم نظر داریم. در هر دو حال با معضلی در بخش چشم‌انداز روبرو هستیم که در این دوره بروز کرده است. ما امسال با ویترین عام تئاتر ایران مواجه نیستیم. امری که تقریبا جشنواره تئاتر فجر برای آن بنا شده است. یعنی قرار بر این گذاشته شده بود که ما آنچه در تئاتر کشور می‌بینیم را به شکل ویترین با حداقل نشانه‌گذاری‌ها بتوانیم در جشنواره تئاتر فجر ببینیم.
این نویسنده تاکید کرد: واقعیت این است که ما تئاتر فجر را فقط به عنوان یک جشنواره هیچ وقت نداشتیم. ما برآیند تئاتر کشور را می‌خواستیم در این جشنواره ببینیم. امسال یک اتفاق جالب رخ داده، قصه فیلم‌ها قصه نو و تازه‌ای نیست نه در ایران و نه در جای دیگری از دنیا. در بسیاری از جشنواره‌های مختلف دنیا از گروه‌ها می‌خواهند که فیلم نمایش را ارسال کنند و این امر نامرسومی نیست. نکته در نحوه فیلم گرفتن و تصویربرداری است. اینکه ما تصور ویدئو تئاتر دهه 60 را داریم. آن هم این است یک تئاتری اجرا شود و ما با یک دوربین فیلم را ضبط کنیم.
اکبرنژاد تصریح کرد: این تصور دهه 60 هنوز هم متأسفانه گریبان بخشی از اهالی تئاتر و دست‌اندرکاران تئاتر را گرفته است. به حدی که بعضی‌ها می‌گویند استفاده از دو دوربین به صورت زنده باعث می‌شود تئاتریت قضیه از بین برود. برخی از داوران هنوز این تصور را دارند که اگر ما با یک دوربین ضبط نکنیم به این شکل است که دارد کلاه سرمان می‌رود. در واقع دیگر این تئاتر نیست تله تئاتر است.
نویسنده نمایش «رقصیدن در تاریکی» گفت: من اعتقادم این است که اساسا وقتی تکنولوژی از یک مدیوم به مدیوم دیگر انتقال پیدا می‌کند حتما باید مقتضیات سیستم تازه را بپذیریم. شما نمی‌توانید اثر را ویدئو کنید اما از شرایط به روز شدن آن پیروی نکنید.
در این صورت دو اتفاق بد رخ می‌دهد اول اینکه در شهرهایی که امکانات مناسب ندارند نمی‌توان اثر را با کیفیت صدای مناسب ضبط کرد. اشکال دوم این است که تئاتر زنده را به ویدئو تبدیل می‌کنیم تقریبا تمام انرژی که با رو در رویی زنده متصور است از بین می‌رود. شما برای اینکه مقداری از آن انرژی و موجودیت تئاتر را بخواهید انتقال دهید باید از امکانات تازه استفاده کنید.
* ارسال فیلم قانون مصوب جشنواره برای شرکت‌کنندگان بوده/ نادیده گرفتن آثار گروه‌های شهرستانی جعل و فریب است
وی عدم دیدن فیلم آثار متقاضی بخش چشم انداز جشنواره تئاتر فجر را جعل و فریبکاری خواند و بیان داشت: اشکالی ندارد که ما فیلم اثر را نبینیم؛ منتهی شرط و شروط دارد. تا به اینجا با دوستان هیئت بازبین موافق هستم. نکته من این است که به لحاظ اداری شما وقتی از ابتدا قرار می‌گذارید و مکتوب می‌کنید و بعد شفاها تأکید مؤکد می‌کنید که دوستان تئاتری در شهرهای غیرتهران فیلم ارسال کنند اما وقتی زیر قرارتان می‌زنید، این نوعی فریبکاری و جعل به حساب می‌آید. این نه به لحاظ عرفی، نه به لحاظ عقلی و نه به لحاظ شرعی کار درستی نیست و به نظرم یک خطر جدی است که باید در موردش قضاوت کرد. نکته اینجاست که آقایان گفتند که فیلم می‌بینیم و بعد از آنکه تصمیم‌شان تغییر کرده است هیچ‌گونه سخنی در روزنامه‌ها، خبرگزاری‌ها و ... برای اطلاع‌رسانی درج نشده که آقایان و خانم بازبین گفته‌اند که ما فیلم نمی‌بینیم بنابراین دوستان شهرهای دیگر لطف کنید یک خاکی بر سرتان بریزید!.
* دو تن از بازبینان بخش چشم انداز و دبیر اجرایی جشنواره تئاتر فجر ندیده شدن فیلم آثار شهرستانی را تائید کردند
این نویسنده و کارگردان تئاتر کشور با اشاره به تائید دبیر اجرایی جشنواره تئاتر فجر مبنی بر نادیده گرفته شدن فیلم آثار شهرستانی، گفت: این دیگر ناجوانمردی است که فیلم را نبینند و هیچ حرفی هم نزنند. اگر من تماسی با دوستان داور به خاطر قصه دیگری نداشتم و نمی‌پرسیدم هرگز این قضیه علنی نمی‌شد که فیلم دیده نشده است. طبق وعده‌ای که با مدیر اجرایی جشنواره گذاشته بودم تماس گرفتم که ایشان هم تأکید کردن که این امر صحت دارد که داوران فیلم آثار شهرستانی را ندیدند اما ما دنبال راهکارهایی هستیم که فیلم‌ها را ببینند. من با خیالی راحت دو روز تعطیل را پشت سر گذاشتم. بعد از اعلام نتایج بار دیگر تماس گرفتم دبیر اجرایی گفت فیلم‌ها دیده شده است باز بعد از ظهر دلم طاقت نیاورد، به یکی از دوستان بازبین پیام دادم. شب نیز با یکی دیگر از بازبین‌ها تماس تلفنی گرفتم و هر دو بزرگوار تأکید کردند که در این بخش فیلمی دیده نشده است.
توضیحاتی که دادند این بود: چون کیفیت فیلم‌ها برای ما مقبول نبود بنابراین فیلم‌ها را ندیدیم زیرا در بخش نسل نو یکسری فیلم دیدیم و متوجه شدیم که اجرای زنده بعضا کاملا متفاوت از اجرای ویدئویی است پس تصمیم گرفتیم در بخش چشم‌انداز فیلم نبینیم.
* آقای عالیزاد دبیر جشنواره تئاتر فجر مگر ما گدا هستیم که شما می خواهید به ما صدقه بدهدید!/آثار شهرستانی بخش چشم انداز به بخش دیگری می روند!
وی افزود: بعد من پاسخ دادم تکلیف این چند گروه چه می‌شود، گفتند: آقای عالیزاد محبت فرمودند و گفتند ما حتماً برای دوستان شهرستانی یک بخش ویژه‌ای را باز می‌کنیم، فیلم‌ها را ببینیم شاید برخی از کارها قابلیت حضور داشته باشند.
اکبرنژاد خطاب به دبیر سی‌و‌دومین جشنواره تئاتر فجر گفت: مگر ما گدا هستیم که شما به شیوه دوستان سابق‌تان می‌خواهید به ما صدقه بدهید. یعنی چی؟ که می‌خواهید بخش دیگری باز کنید. ما در بخش چشم‌انداز شرکت کردیم. توقع من پذیرفتن 100 درصد اثرمان نیست، توقع‌ام عقلا، منطقا و قطعا این است که کارم دیده شود. الان اعتراض بنده به ندیده شدن آثار است، آن هم به ویژه در بخش چشم‌انداز. برای من مقبول نیست که در یک بخش دیگر حالا کارها دیده شود.
وی تصریح کرد: حالا من دوستانم در دبیرخانه هستند و کارم را در تئاتر شهر یا تالار مولوی می‌گذارند، آن دوستی که حتی که آشنایی با کسی ندارد و کسی هم نامش را نشنیده است. کارش را در تالار محراب یا کانون پرورش فکری می‌گذارند که حتی بچه‌ها گروه هم نمی‌توانند اثر را ببینند یعنی تمام و نابود می شود.
اکبرنژاد با گلایه از پاسخگو نبودن مسئولان مربوطه گفت: من با اسماعیل عالیزاد تماس گرفتم جواب نداد، با آقای آشنا رئیس مرکز هنرهای نمایشی تماس گرفتم جواب ندادند. زمانی که مسئولان مربوطه پاسخگو نیستند فکر کنم باید نزد آقای مرادخانی برای جواب گرفتن بروم. همچنین داوران هم باید با دلیل توضیح دهند و باید اعلام کنند که در بین آثار شهرستانی نمایشی قابلیت حضور در جشنواره را داشته یا نه. آن وقت اگر کار من مورد قبول بوده باشد حتما در جشنواره تئاتر فجر شرکت نخواهم کرد.
منبع: خبرگزاری فارس
