چارسو پرس: حسین کیانی در یاداشتی در پاسخ به اظهارات مدیر کل هنرهای نمایشی درباره حذف نمایش «روز عقیم» از جدول جشنواره تئاتر فجر با عنوان «اگر توقیف می‌کنید لااقل صادق باشید» بیان کرده است: «جناب آقای شفیعی مدیر عزیز و محترم مرکز هنرهای نمایشی به راستی به دلیلی که برای کنار گذاشتن نمایش روز عقیم از جدول جشنواره فجر عنوان کرده‌اید باور دارید؟ بعید می‌دانم با صداقت ذاتی که در شما سراغ دارم، این‌گونه باشد و تصور من این است که شما از منظر ملاحظه‌کاری‌های مدیریتی و مصلحت‌بینی‌های مدیرکلی به تبیین علت توقیف نمایش پرداخته‌اید.
برادر بزرگوار، آیا شما در جریان نامه‌ی نخست من به دبیر محترم جشنواره نبودید که در آن به صراحت شرط حضور نمایش خود را در جشنواره عدم بازبینی جدید و ممیزی‌های تازه عنوان کرده بودم؟ آیا ننوشته بودم که نمایش همان خواهد بود که در ۲۹ شب اجرای عمومی با چندین بازبینی شورای نظارت بوده است؟ چرا همان موقع از حکم مدیریتی خود استفاده نکردید و نمایش روز عقیم را از جدول اولیه کنار نگذاشتید؟
فرموده‌اید پس از بازبینی که همراه آقای حسین مسافرآستانه و دبیر محترم جشنواره انجام شده، متوجه شده‌اید هیچ کدام از نکات اصلاحی اعلام شده رعایت نشده و به همین دلیل به این نتیجه رسیده‌اید که نمایش در جشنواره اجرا نشود.
برادر بزرگوار، به جز نام یکی از شخصیت‌های غایب که در آتش سوزانده شده چه نکته‌ی دیگری رعایت نشده بود؟ و اصلا مگر شما نمایش را تا پایان دیدید که قضاوت می‌کنید؟ دیدن یک سوم ابتدایی نمایش و بعد گفتگوی کوتاهی که در دفتر تئاتر باران داشتیم که یادتان هست؟ شما به همراه آقای مسافر هم رای و نظر بودید که مشکل خاصی وجود ندارد و با اعمال دوسه مورد؛ مثل تغییر نام شخصیت غایب و صدای خواننده ترانه‌ی پایانی، مسئله قابل حل است. چرا همان موقع به بنده نفرمودید که نمایش غیرقابل اجراست و ساعت ده شب من را فراخواندید؟
عزیز بزرگوار، آیا درهمان جلسه‌ی ده شبی نفرمودید مسائل این نمایش آنقدر زیاد است که با تغییر و اعمال یکی دوسه مورد درست نمی‌شود؟
آیا نگفتید قصه، بنیان و اتفاقات نمایش بسیار تلخ و گزنده است و مناسبتی با جشن انقلاب و جشنواره‌ی فجر ندارد؟ خب، صادق باشید و علت واقعی کنار نهادن نمایش رابه صراحت اعلام کنید. باور بفرمایید اگر این اتفاق بیفتد منِ هنرمند طرف شما می‌ایستم و کوشش می‌کنم علت‌های بیرونی، غیر حرفه‌ای و تحمیلی را با هدف برطرف کردن آن‌ها، کالبدشکافی و آسیب شناسی کنم. من رودرروی شما نیستم و اصلا هم نکوشیده‌ام شما را رودرروی دبیر جشنواره قرار بدهم. مگر من از این کار چه نفعی می‌برم؟
برادربزرگوار، راه برخورد با مسائل در جمع کردن آن نیست، چیزی که متاسفانه تبدیل به روش مرسوم شده است. راه برخورد با مسئله در حل کردن منطقی، اخلاقی و منصفانه‌ی آن است. چیزی که ازهمان ابتدا در مورد نمایش روز عقیم رعایت نشد.
با آرزوی توفیق روزافزون و امید به اینکه چنین اتفاق تلخ و ناخوشایندی هرگز برای هیچ نمایش دیگری تکرار نشود.»
