مدیر هنری دومین رزیدنسی تئاتری فرهنگی معتقد است که برگزاری چنین رویدادهایی در تئاتر کشور می‌تواند باعث آشنایی نسل جوان با نحوه کار هنرمندان دیگر نقاط جهان شود، همچنین که لزوم تسلط تمامی شرکت‌کنندگان این رویداد به زبان انگلیسی درنهایت باعث ارتقا توانایی‌های آنها خواهد شد.

 

پایگاه خبری تئاتر- ایسنا: فریبرز کریمی درباره‌ی این برنامه که از 15 اردیبهشت ماه آغاز شده است، گفت: برگزاری پروژه‌های رزیدنسی در تئاتر ایران تقریبا پدیده جدیدی است. پیش از آن در حوزه هنرهای تجسمی این امر اتفاق می‌افتاد و بسیاری از گالری‌ها اقدام به برگزاری آن می‌کردند. من به واسطه یکی از اجراهایم به نام «نمی‌دونم فردا چی میشه» به فستیوال‌های خارج از ایران رفته بودم و به عنوان شرکت‌کننده در برخی از این رزیدنسی‌های تئاتری شرکت کردم و پس از آن تصمیم گرفتم که این پروژه را در ایران هم برگزار کنم.

او ادامه داد: حدود سه سال پیش این ایده به نظرم رسید و آن را با گروه خودم «بوهنی» مطرح کرد و به این ترتیب در اردیبهشت‌ماه ۹۶ اولین دوره آن در عمارت روبرو برپا شده است. هدف ما آشنایی نسل جوان با این رویداد است زیرا هنگامی که خودم هم دانشجو بودم دغدغه این را داشتم که بتوانم اطلاعاتی از هنرمندان دیگری که در نقاط مختلف دنیا فعالیت می‌کنند به دست بیاورم و بدانم نحوه ایده‌پردازی و اجراهای آن‌ها چگونه است و چه تفاوت‌هایی با ما دارند.

کریمی با اشاره به اینکه "ما برای شرکت‌کنندگان در این رزیدنسی محدودیت سنی در نظر گرفتیم" اظهار کرد: فقط افرادی تا زیر ۳۵ سال می‌توانند در این رویداد شرکت کنند. البته اکنون با توجه به تجربه‌ای که در این دو سال کسب کردیم، به این نتیجه رسیدیم که شاید این اتفاق دقیقی نباشد و فرم و میزان خلاقیت افراد مهم‌تر است و لزوما نباید افراد جوان باشند.

دبیر هنری این دوره پروژه رزیدنسی با بیان اینکه "امسال از شش کشور شرکت‌کننده خارجی داریم"، گفت: شرکت‌کننده‌های خارجی ما هم در محدوده سنی ۳۰ سال هستند اما تجربه کاری بسیار زیادی دارند و گروه‌هایی هم که از ایران شرکت کرده‌اند باوجود آنکه سن‌شان کمتر است اما تجربه کار در تئاتر دانشگاهی و حرفه‌ای را دارند. آن‌ها در نشست‌های خود درباره شیوه اجرای تئاتر در جغرافیای‌شان و همچنین علت ورودشان به این حوزه هنری را بیان خواهند کرد.

او ادامه داد: ما با این گروه‌ها به دیدن اجراهای صحنه‌ای می‌رویم و سپس آن گروه را به رزیدنسی خود دعوت می‌کنیم و درباره آن صحبت خواهیم کرد. امسال از آلمان، ایسلند، هلند، لبنان و افغانستان و ترکیه در این پروژه حضور دارند. ما برای برگزاری چنین رویدادی از هیچ نهادی کمک نگرفته‌ایم و بودجه برگزاری آن توسط خود عمارت روبرو تامین شده است.

کریمی درباره نحوه برقراری ارتباط با شرکت‌کنندگان خارجی و همچنین شیوه اطلاع رسانی و دعوت از آنها توضیح داد: هر کدام از اعضای گروه‌ ما تجربه شرکت در رزیدنسی‌های متفاوتی در جشنواره‌های خارجی را داشتند و از همان طریق توانستیم ارتباطاتی بدست بیاوریم. کار دیگری که انجام دادیم این بود که مانند خیلی از جشنواره‌های دیگر، فراخوان این رویداد را بر روی سایت‌هایی که برای چنین کاری ایجاد شده‌اند هم قراردادیم و به این ترتیب اطلاعاتی را در اختیار هنرمندان در سراسر دنیا قرار داد. البته ما فراخوان این پروژه را به صورت چاپی در دانشگاه‌های کشور نیز منتشر کردیم.

او در پایان تاکید کرد: تمام نشست‌های این رزیدنسی به زبان انگلیسی انجام می‌شود و یکی از شرایط ما برای پذیرفتن شرکت‌کنندگان، مخصوصا از کشور خودمان تسلط آن‌ها بر زبان انگلیسی بود زیرا که حضور مترجم در این نشست‌ها باعث به وجود آمدن فاصله‌ای بین اعضا خواهد شد و امکان تبادل اطلاعات و گفت‌گو را سخت می‌کند. بنابراین ما به جهت آنکه می‌خواستیم، افراد بتوانند به راحتی و بدون فاصله با هم در ارتباط باشند چنین شرطی را برای پذیرش شرکت کنندگان گذاشتیم.

 دومین دوره رزیدنسی بین‌المللی تئاتری فرهنگی از  روز شنبه ۱۵ اردیبهشت‌ماه در محل عمارت روبرو با معرفی اعضای گروه و بررسی شیوه‌های کاری آغاز شد و تا روز جمعه ۲۱ اردیبهشت‌ماه ادامه خواهد داشت.




 

انتقاد یک بازیگر به عملکرد خانه تئاتر/ خانه ای که امن نیست

تصویب یک جایزه ویژه برای تئاترهای عروسکی/ برگزیده های جشن عروسکی شناخته شدند

سومین یادمان استادمحمد برگزار می شود/ چاپ ۱۴ نمایشنامه در ۶ مجلد

از لزوم بازنگری در اساسنامه خانه تئاتر تا یک میل مبهم

سمندریان چگونه ترجمه می کرد؟

مجید گیاه‌چی: اساسنامه خانه تئاتر پس از 18 سال نیاز به تغییر دارد

مراسم بزرگداشت مهرداد ابروان برگزار شد/ مردی که با مرگ شوخی کرد

جوایز تونی نامزدهایش را شناخت/ معرفی برترین‌های نمایش آمریکا

ساخت یک سالن تئاتر با بامبو + عکس

حدود 3 میلیارد تومان مطالبات تئاتر استان‌ها

تئاتر؛ به معنای واقعی کلمه

مه‌آلودگی روابط آدم‌ها یا برزخی بودن یک زن

«در ستایش یا نکوهش میانمایگی؟»

نظام آباد؛ پازل ناتورالیستی تلخ

حذف مدرسان و بازگشت به تئاتر دانشجویی

«زهرماری»/ همچون یک میراث شوم خانوادگی

اتوبان نواب، خیانت جامعه تحصیل‌کرده ما به شهر تهران است

امیر دژاکام: کارگر درد مشترک مردم است اما نمایش از آن دور افتاده

حالا ستاره‌هاي تئاتري پرفروش شده‌اند

چراغ خطر نمايشي‌ها سريع روشن مي‌شود

«خرده‌ روایت‌های مچاله‌شده» منتشر شد

بهناز جعفری به خانواده شاه لیر پیوست

«نمی‌تونیم راجع بهش حرف بزنیم» به مالزی می‌رود

هوشنگ آزادی‌ور درگذشت

«ترمینال ۱۷» رونمایی می‌شود

«دانشگاه شریف» در اداره تئاتر

«دیابولیک، رومئو و ژولیت» رکورددار تماشاخانه ایرانشهر شد

تئاتر خصوصی جای تئاتر جریان‌ساز را می‌گیرد!

«تقدیربازان» به نمایشگاه کتاب می‌آید

حضور "من یه زنم صدامو میشنوین؟" در جشنواره‌ آلمان

تئاتر فجر دارای آیین نامه شد

کتاب «تئاتر، ایران و غرب» منتشر شد