حجم بالای آثاری که به فیلمخانه رسیده و کمبود جا باعث شد که سال ها قبل وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به این نتیجه برسد که ساختمان جدیدی را با امکانات استاندارد برای نگهداری از فیلم هایی که به صورت نگاتیو ساخته شده اند، بسازد.
به همین منظور فضایی در کنار ساختمان موزه سینما در باغ فردوس انتخاب شد تا ساختمان جدید فیلمخانه ملی با استفاده از جدیدترین و به روزترین امکانات برای نگهداری از میراث سینمای ایران ساخته شود. این مکان از سال ۱۳۶۶ برای انتقال و حفظ و نگهداری اسناد و مواد تصویری در نظر گرفته و نقشه‌های لازم از اسفند ۱۳۷۱ طراحی شد.
بعد از گذشت سال ها از تصمیم گیری برای ساخت ساختمان جدید فیلمخانه ملی و تاکید وزیران، مدیران و مسئولان سینمایی که طی این سال های طولانی روی کار آمده اند بر راه اندازی و تجهیز هرچه سریعتر ساختمان فیلمخانه ملی ایران، اما همچنان این ساختمان سرنوشت مشخصی ندارد.
با توجه به پیگیری های اخیرمان به این اطلاعات رسیدیم که تنها ۱۰ درصد به پایان کار ساخت ساختمان فیلمخانه ملی ایران باقی مانده و تازه با تکمیل ساختمان باید آن را برای مکان تخصصی فیلمخانه تجهیز کرد.
به گفته مسئولان طرح، بودجه لازم برای به پایان رساندن این پروژه اختصاص داده نمی شود و این همان بودجه ای است که طی چهار سال گذشته تلاش بسیاری برای دریافت آن صورت گرفته و به نتیجه ای نرسیده است.
مسعود معمار سرپرست دفتر طرح‌های عمرانی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی پیش از این اعلام کرده بود برای به پایان رساندن ساختمان فیلمخانه، ۵ میلیارد تومان درخواست اعتبار داشته اند که هیچ مبلغی برای آن اختصاص داده نشده است. در واقع می توان گفت در سال ۹۴ هیچ بودجه ای به این پروژه اختصاص داده نشد و در سال ۹۵ هم هیچ بودجه و اعتباری به دست ما نرسید.
با توجه به وعده هایی که مدیران سینمایی برای تکمیل ساختمان فیلمخانه می دهند و هیچکدام عملی نمی شود، می توان گفت فیلمخانه ملی ایران تبدیل به فراموشخانه شده است.
