مدیرکل هنرهای نمایشی درباره تخلفاتی که به تازگی در حوزه تئاتر رخ داده و به قیمت گذاری بلیت ۲۰۰ هزار تومانی و آغاز تبلیغات زودهنگام دو تئاتر منجر شد، توضیحاتی ارایه داد.
پایگاه خبری تئاتر: طی روزهای گذشته تخلف نمایش «بینوایان» به کارگردانی حسین پارسایی در انجام تبلیغات عمومی نمایش پیش از صدور مجوز اجرای عمومی اثر و همچنین تعیین بهای بلیت ۲۰۰ هزار تومانی برای نمایش «می سی سی پی نشسته می میرد» به کارگردانی همایون غنی زاده در تالار وحدت بر خلاف قرارداد منعقد شده با بنیاد رودکی که در آن بهای بلیت ۱۴۰ هزار تومان قید شده بود، حاشیه های متعددی را ایجاد کرد و در این میان انتظار از اداره کل هنرهای نمایشی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی به عنوان متولی تئاتر این بود که با این تخلف ها برخورد قانونی شود. از این رو گفتگویی با شهرام کرمی مدیرکل هنرهای نمایشی درباره این مسایل انجام داده ایم. وی در این گفتگو به آیین نامه های قانونی برای تشخیص تخلف ها و برخورد با متخلف و ساز و کار نظارت اشاره کرد. * اولین سوالی که از شما داریم این است که اداره کل هنرهای نمایشی چگونه با یک تخلف تئاتری برخورد می کند؟ -بر اساس مصوبه ۶۴۱ شورای عالی انقلاب فرهنگی و مطابق ماده ۱۲ این مصوبه اگر کسی برخلاف موازین و مقررات این مصوبه قانونی که مرجع صدور مجوز است اقدام کند باید مطابق مقررات با او برخورد قانونی شود. وظیفه این کار بر دوش شورای مرکزی نظارت و ارزشیابی است یعنی این شورا که متشکل از ۷ نفر است باید تشکیل جلسه دهد، موضوع و تخلف مطرح شود و در آن شورا درباره برخورد با متخلف تصمیم گرفته شود. ما آیین نامه مصوب تبلیغات و معرفی آثار نمایشی داریم که مصوبه شورای مرکزی نظارت و ارزشیابی در ۲ سال پیش است که به دنبال این بودیم تا مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی را بگیرد و ضمیمه سند مورد نظر بشود ولی هنوز قانونی نشده است ولی مطابق تعریفی که در این مصوبه هست چون شورای مرکزی نظارت و ارزشیابی ۲ سال پیش این قانون را مصوب کردند به خودی خود جنبه قانونی و اجرایی می گیرد. در آنجا نیز به شکل کلی پیش بینی شده که اگر تخلفی صورت گرفت، شورا می تواند برخورد قانونی داشته باشد و این برخورد قانونی معمولا به معنی این است که مجوز به کار اعطا نکند. درباره اتفاقی که برای نمایش «بینوایان» رخ داد و تبلیغات را پیش از صدور مجوز اجرای عموم آغاز کرد، در اولین جلسه شورای مرکزی نظارت و ارزشیابی در هفته بعد این موضوع مطرح می شود و هر تصمیمی که درباره آقای حسین پارسایی گرفته شود، اجرایی خواهد شد که این تصمیم می تواند تذکر به ایشان باشد یا برخورد عملی و یا هر تصمیمی باشد که در شورای مرکزی گرفته می شود. * در مورد همین نمایش شورای نظارت و ارزشیابی می گوید که مجوز تبلیغ لوگوتایپ نمایش را صادر کرده و مدیرکل هنرهای نمایشی اجازه تبلیغ اجرا را به آقای پارسایی داده است. -نه ما مجوز تبلیغات ندادیم. اتفاقا وقتی با آقای پارسایی صحبت کردم گفت اگر شما می خواهید با من برخوردی بکنید، من تمام تبلیغات نمایش را پایین می آورم. آقای پارسایی می گفت سال گذشته وقتی مجوز پیش تبلیغات «الیور توئیست» را دریافت کرده بود تبلیغات نمایش را هم انجام داده بود و به روال سال گذشته همین کار را انجام داده چون فکر می کرده رویه درست اتفاق افتاده است. * سال گذشته هم غیرقانونی بوده است. - مراحل صدور مجوز با تقاضای سالن طی شد یعنی وقت بازبینی به نمایش دادیم و اوایل هفته گذشته نمایش «بینوایان» بازبینی شد و روز سه شنبه ۱۱ مهر مجوز اجرای نمایش صادر شد. روال قانونی طی شد ولی چیزی که مهم است این که در حد فاصل صدور مجوز اجرای عمومی که مبنای تبلیغات اثر است، آقای پارسایی تبلیغات نمایش را شروع کردند و ما هم به غیر از پیش تبلیغات، مجوز تبلیغات عمومی را به ایشان نداده بودیم. شما سندی پیدا کنید که ما مکتوب چیزی داده باشیم. سازمان زیباسازی شهرداری بدون استناد به مجوز اجرای عمومی اثر تبلیغات عمومی به هیچ نمایشی نمی دهد و حتما باید مجوز اجرا صادر شده باشد. * پس چطور به نمایش «بینوایان» اجازه تبلیغات داده است؟ -نمی دانم به چه شکلی اداره کل ارشاد استان تهران این کار را کرده است. * یعنی اداره کل هنرهای نمایشی و شهرداری تهران هیچ قصوری نداشته اند و اداره کل ارشاد استان تهران در این زمینه تصمیم گیرنده بوده است؟ -من که گفتم ما به آقای پارسایی مجوز تبلیغات عمومی نداده بودیم. * شما نداده بودید ولی تبلیغات عمومی نمایش در حال انجام بود و اگر رسانه ای نمی شد هیچ کسی واکنش نشان نمی داد. -بعد از رسانه ای شدن ما پذیرفتیم که این کار را نکرده ایم و مجوز نداده ایم و به شما هم گفتم که در اولین جلسه شورای مرکزی نظارت و ارزشیابی این موضوع مطرح و درباره آن تصمیم گیری می شود. این تصمیم می تواند با ملاحظه فضای هنری باشد یا برخورد قانونی باشد، این تصمیمی است که در شورا گرفته می شود. به هر شکل مراحل قانونی خود را طی خواهد کرد. چیزی که باید از طرف ما اتفاق می افتاد این بود که ما رویه ای را که برای همه گروه های نمایشی انجام می دهیم برای آقای پارسایی هم انجام دادیم، چون بعد از تصویب متن شان تقاضای پیش تبلیغات را کرد و ما اجازه تبلیغات محدود را به ایشان دادیم. ضمن اینکه این مسبوق به سابقه هم هست و در سال های گذشته نمایشی پیش از صدور مجوز تبلیغات خود را شروع می کرد و مسئولیت آن را کارگردان می پذیرفت. * اینکه در گذشته هم اتفاق می افتاده تخلف بوده است. چیزی که ابهام برانگیز است برخورد راحت شما با این تخلف است. اداره کل هنرهای نمایشی وزارت ارشاد به عنوان متولی دولتی تئاتر مجوز پیش تبلیغات نمایش «بینوایان» را داده و شهرداری تبلیغات عمومی نمایش را آغاز می کند. مگر شهرداری نباید مجوز شما را دریافت کند تا تبلیغات نمایش را شروع کند؟ -احتمالا شهرداری به مجوز پیش تبلیغات ما استناد کرده است. * پس چطور برای نمایش های دیگر این استناد اتفاق نمی افتد! آقای امیری رییس شورای نظارت و ارزشیابی اداره کل هنرهای نمایشی می گوید که مجوز پیش تبلیغات نمایش «بینوایان» را صادر کرده و آقای کرمی اجازه تبلیغات عمومی نمایش را داده است. -ما در حد معرفی نمایش و لوگوی نمایش یعنی در حد پیش تبلیغات مجوز دادیم و برای تبلیغ با عوامل، بازیگران و مکان اجرا اجازه ندادیم چون باید کار تصویب شود. شاید به هر دلیلی یک بازیگر حکم قضایی دارد و نباید در اثر حضور داشته باشد، این ها همه مراحلی است که باید برای صدور مجوز اجرا مدنظر قرار گیرد. * معتقدم اگر حقی در نظر گرفته می شود باید برای تمام نمایش ها باشد نه فقط برای یک یا چند نمایش. خود شما در گفتگویی غیررسانه ای گفتید که صلاح دیدید با نظر شخصی تان آقای پارسایی تبلیغات نمایش «بینوایان» را شروع کند. من با همین روابط در تئاتر مخالفم زیرا همین روابط است که وضعیت تئاتر ایران را به هم ریخته است. از طرفی شورای نظارت مسئولیت نمایش ها بر عهده خود سالن های نمایشی می گذارد و آن را داخل یک منگنه قرار می دهد که دست و پایشان برای کار کردن بلرزد و از سوی دیگر شما به صلاحدید خودتان اجازه تبلیغ عمومی را به نمایش «بینوایان» می دهید. لطفا برای مشخص شدن جریان، شفاف تر صحبت کنید زیرا هدف این است مشخص شود که تخلف صورت گرفته چگونه انجام شده تا دیگر شاهد چنین اتفاقاتی نباشیم. -ما سعی می کنیم وظیفه قانونی خودمان را درست انجام دهیم ولی باید اذعان کرد در برخی شرایط نمی توانیم وظیفه قانونی خودمان را درست انجام دهیم. * چرا؟ -ما هم انسانیم و امکان خطا داریم. سعی می کنیم بر اساس یک ساز و کار و یک راهبرد مصوبه را اجرایی کنیم و گاهی اوقات هم گرفتار مواردی می شویم که موارد نادری است و تا به حال پیش بینی نکرده بودیم، اصلا خاصیت هنر نمایش این است که یکدفعه با موضوعاتی مواجه می شوید که پیش بینی‌شان نکرده اید مانند همین موضوع بلیت فروشی تئاتر. ۲ سال است که همه بر سر افزایش قیمت های بلیت تئاتر حساس هستند، همین حساسیتی که شما رسانه های وظیفه شناس که همیشه سعی کردید عدالت تئاتری را حفظ کنید روی آن دست گذاشتید. نکته درستی بود که قیمت بلیت تئاتر نباید بالا برود و همین امر باعث شد تا ما به سمت اینکه راهکاری قانونی برای این موضوع پیدا کنیم برویم تا دیگر تخلفی در این حوزه پیش نیاید ولی تا حالا این موضوع اتفاق نیفتاده بود. درباره اینکه ما نگاه یکسانی به همه گروه های نمایشی داشته باشیم و مقررات را برای همه رعایت کنیم تکلیف و وظیفه ما است و باید این را انجام دهیم و تمام سعی مان را در این زمینه داریم. اطلاع و آگاهی رسانی و در واقع نکته سنجی شما هم به ما کمک می کند که از راه و مسیر خودمان خارج نشویم و بتوانیم این رویه عدالت آمیز را برای همه کارها اجرا و اعمال کنیم، اما گاهی اوقات با پروژه هایی مواجه می شویم که در یک برنامه ریزی چند ماهه برای آنها سرمایه گذاری شده است. درباره نمایش «بینوایان» همه ما می دانیم که پروژه ای است که حدود یک سال است درگیر برنامه ریزی برای اجرای این نمایش هستند. اینگونه پروژه ها برایشان سرمایه گذاری می شود و گروه زیادی از هنرمندان، بازیگران و طراحان درگیر این پروژه می شوند و حمایت از پروژه هایی که برنامه ریزی و سرمایه گذاری درازمدت دارند نیز تکلیف ما است. تکلیف ما است که از این جریان حمایت کنیم یعنی ما در اداره کل هنرهای نمایشی نگاه اصلاحی و حمایتی داریم و اگر هم تخلفی صورت گرفت یا نمایش دچار مشکلی شد با نگاه اصلاحی و حمایتی به موضوع نگاه کنیم. در این چارچوب، معتقدم وقتی پروژه کلانی پیش می آید که می خواهد به نتیجه برسد ما در رویه اجرایی و قانونی خودمان، کار را برایش تسهیل بکنیم و این را باید برای همه گروه ها اعمال کنیم. * نکته جالب این است که این اتفاق برای نمایش های دیگر به طور مثال «ریچارد» به کارگردانی حمیدرضا نعیمی که در تالار وحدت به صحنه رفت، نمی افتد و تا هفته پایانی اجرا هیچ بیلبورد تبلیغاتی برای آن بالا نمی رود. برای خیلی از نمایش های دیگر نیز این اتفاق نمی افتد ولی برای نمایشی که در سالن خصوصی قرار است اجرا شود و به لحاظ متن و اجرا در اولویت های اداره کل هنرهای نمایشی به عنوان متولی تئاتر نیست شاهد بروز چنین اتفاقی هستیم. - من در جریان اینکه چگونه یک امکان تبلیغاتی در اختیار یک گروه نمایشی قرار می گیرد، نیستم و حوزه کاری ما هم نیست یعنی یک گروه می تواند خیلی زود امکان تبلیغاتی بگیرد و یک گروه هم نمی تواند. ضمن اینکه بیلبوردهای تبلیغاتی در اختیار شرکت های مختلف است و شما باید ببینید که کدام شرکت واسطه شده و توانسته از این امکانات و تبلیغات استفاده کند. شما شاهد بودید که من برای نمایش «ریچارد» تمام تلاشم را برای بالا رفتن بیلبوردهای تبلیغاتی انجام دادم ولی در زمان خودش اتفاق نیفتاد. * ظاهرا در تئاتر مهم نیست که چه کاری تولید می شود بلکه مهم این است که کارگردان آن چقدر رابطه داشته باشد. نمایشی با سرمایه گذار خصوصی با هزینه بالا تولید می شود و توان تبلیغاتی بسیار بالایی دارد، تعداد ظرفیت سالنی هم که در آن قرار است اجرا شود بالا است و با فروش بلیت، سود خوبی می برد. هر چقدر هم که بگویند هزینه های تولید بالا است ولی امکانات برای آن فراهم می شود و حتی برای تبلیغات عمومی نمایش پیش از صدور مجوز تسهیلات درنظر گرفته می شود. وقتی از قانون و حمایت اداره کل هنرهای نمایشی از گروه های تئاتری صحبت می کنیم دیگراین نوع گرایش و حمایت از شکل خاصی از تولید نمایشی در اهداف وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی و اداره کل هنرهای نمایشی نیست زیرا به سمت تئاتری تجاری حرکت می کند. -باید درباره این موضوع بیشتر بحث کرد، تئاتر این خاصیت را دارد که در ژانرهای متنوع تولید شود و در معرض مخاطب قرار گیرد. تئاتر تجاری در تمام دنیا گسترش پیدا کرده است؛ تئاتری که با یک سرمایه گذاری کلان اتفاق می افتد و هدف اقتصادی دارد. این یکی از روندهای طبیعی توسعه تئاتر است، ما بپذیریم تئاترمان در ۱۰ سال اخیر رو به توسعه گام برداشته و تئاتر تجاری هم تبدیل به یک گونه و شکل اجرایی تئاتر شده است. شاید خیلی از این آثار هم مورد پسند خیلی از هنرمندان با اصالت نباشد ولی تئاتری است که می تواند مخاطب انبوهی را به سالن ها جذب کند. من این نوع تئاتر را کمک به تئاتر می دانم ولی معتقدم گسترش بیش از حدش می تواند به تئاتر لطمه بزند. اگر نگاه مان تک بعدی به تئاتر تجاری باشد، به تئاتر لطمه می زند ولی چرا وقتی پروژه های بزرگ در سینما اتفاق می افتد و پروژه های تجاری در سینما گسترش پیدا می کند ما بگوییم این روند نباید در تئاتر اتفاق بیفتد. * اتفاق بیفتد ولی منظور من چیز دیگری است. گروه های متعددی وجود دارند که نه سرمایه گذار دارند و نه امکان دیگری، این ها باید در اولویت قرار گیرند و اگر قرار است امتیازی برای تبلیغات در نظر گرفته شود برای این گروه ها باشد. همینکه مدیرکل هنرهای نمایشی صلاح می بینند که مجوز زودهنگام برای تبلیغات به یک اثر نمایشی تجاری داده شود، یک الگوی نامناسب است. زمانی هم که قیمت بلیت برخی نمایش ها بالا رفت همین اتفاق افتاد زیرا اداره کل هنرهای نمایشی واکنشی نشان نداد و تبدیل به یک الگوی نامناسب شد زیرا باقی هنرمندان و گروه ها می گفتند چطور یک کارگردان یا گروه می تواند قیمت بلیت نمایش خود را بالا ببرد و ما نتوانیم. طی ۲ تا ۳ سال اخیر ببینید تئاتر تجاری چه بلایی بر سر تئاتر ایران آورده است. آیا تئاتر تجاری در دنیا هم اینگونه شکل گرفته است؟ اداره کل هنرهای نمایشی باید حمایت هایش برای گروه های بی بضاعت تئاتری باشد. -نکته شما درست است ولی ببینید ما چه امتیاز خاصی به نمایش «بینوایان» داده ایم، ما حتی ریالی هم بابت اجرای آقای پارسایی هزینه نخواهیم کرد ... * اگر انجام می دادید که خیلی بدتر می شد ... -الان انتقاد شما بابت رویه قانونی صدور مجوز تبلیغات است ولی ما هیچ امتیاز خاصی به گروه «بینوایان» ندادیم. * اینکه شما زودهنگام اجازه تبلیغات محیطی را داده اید خود یک امتیاز است. امتیاز که فقط مالی نیست. - نه، آقای پارسایی رویه قانونی را برای دریافت مجوز طی کرده است. * ایشان طی کرده ولی وقتی کاری غیرقانونی بوده آن را انجام داده است. -ما باید با او برخورد کنیم. * گروه های دیگر تن و بدن شان می لرزد که بخواهند تبلیغات شان را بدون مجوز شروع کنند. -شما چرا به این موضوع فکر نمی کنید که نمایشی از چند ماه قبل روند تولیدش را طی می کند و اگر گروه دیگری هم همین روند را طی کند ما برایش مشکلی ایجاد نمی کنیم. الان شما مثالی بزنید که برای گروهی که روند تولیدش را به موقع طی کرده منعی برای تبلیغاتش ایجاد کرده باشیم! مگر اینکه گروهی بیاید و یک هفته مانده به اجرا برای دریافت مجوز اقدام کند. * الان گروه هایی هستند که تمرین می کنند ولی تا وقتی بازبینی به صورت کامل با دکور و لباس صورت نگیرد مجوز اجرا و تبلیغات را دریافت نمی کنند. «بینوایان» هم چند ماه تمرین می کرده تا بازیگران خود را برای اجرای موزیکال و آواز خواندن آماده کند. آن تمرین شما را ملزم به این نمی کند که مجوزش را زودتر صادر کند، طبق قانون شما باید نمایش را به صورت کامل با طراحی صحنه و لباس بازبینی کند تا مجوز را برایش صادر کنید. شما بدون اینکه نمایش «بینوایان» را با دکور و لباس بازبینی کرده باشید به آن مجوز داده اید. اگر مشکلی پیش بیاید چه می شود؟ - سه روز قبل از اجرای عمومی نمایش با دکور و لباس بازبینی خواهد شد. * مجوز به نماش داده شده و تبلیغات عمومی خود را انجام می دهد و تازه سه روز مانده به اجرا قرار است بازبینی کامل برای آن انجام شود. این خلاف قانون و رویه ای است که برای نمایش های دیگر طی می شود. -این رویه برای همه گروه های نمایشی اعمال می شود. * نه، مجوز تبلیغات عمومی تا بازبینی نهایی انجام نشود، مجوز دریافت نمی کنند. - اگر شما می بینید که برای نمایشی مجوز پیش تبلیغات را نمی دهیم به خاطر این است که ظرف ۱۰ روز و در زمانی فشرده متن را ارایه داده و باید مورد بازخوانی و بازبینی قرار گیرد ولی آقای پارسایی از چهار ماه قبل متن «بینوایان» را به ما ارایه داده بود. * آخر این موضوع ربطی به ماجرا ندارد. آیا در قانون صدور مجوز تبصره ای نیامده که اگر کاری از چهار ماه قبل بخواهد مجوز بگیرد بدون بازبینی کامل می تواند مجوز تبلیغات عمومی بگیرد؟ - بله در مصوبه شورای عالی انقلاب فرهنگی آمده است. * طی قانون شورای نظارت، مجوز اجرا بعد از بازبینی کامل نمایش با صحنه و لباس صادر می شود. - در هیچ جای مصوبه شورا نیست. آنچه در مصوبه ۶۴۱ شورای عالی انقلاب فرهنگی قانون شده این است که شورای نظارت این اختیار را دارد که بعد از تحویل متن حداکثر ظرف ۲ هفته پاسخ را بدهد. * منظور من مجوز تبلیغ است. روی مجوز متن که مجوز تبلیغ کل نمایش داده نمی شود. - بله نمی تواند بگیرد. ما فقط در حد معرفی یک اثر به آقای پارسایی مجوز تبلیغ دادیم. اگر روال طبق برنامه پیش برود ما منعی نداریم که اگر کاری قرار است ۲ ماه بعد روی صحنه برود از حالا بیاید و متن را ارایه دهد و ما کار را بازبینی کنیم و از همین الان مجوز اثر را صادر می کنیم. کارهایی که ما را دچار چالش می کنند ظرف یک بازه زمانی کوتاه و فشرده برای دریافت مجوز اقدام می کنند و به ما فرصتی برای ارزیابی نمی دهند. از اول صحبت خود گفتم که اگر این رویه تا پیش از این انجام نمی شد باید بعد از این اصلاح شود. نمی خواهم بگویم که همه کارهای ما طبق اصول بوده، شاید این رویه ما دچار اشکال بوده و باید خود را اصلاح کنیم. شما نکته ای را اشاره کردید که سالن های خصوصی می گویند همه وظایف بر دوش ما انداخته شده است و این در حالی است که یکی از بندهای مجوزهای ۲ سال پیش این بوده که مدیر سالن باید از مجوز صیانت کند. ما مجوز اجرای یک نمایش را در چارچوبی داده ایم ولی صیانت از مجوز بر عهده سالن است تا اگر تغییری در اجرا اتفاق می افتد به شورای نظارت گزارش دهد. * ولی وقتی شما در این شرایط که رییس مجموعه تئاتر شهر و یک کارگردان تئاتر بابت یک تیزر نمایشی بازداشت شده، این موضوع را مطرح می کنید و شورای نظارت شروع به ممیزی های عجیب و غریب روی آثار نمایشی می کند... -ما نباید این کار را بکنیم، این ایراد از ما است... * این اتفاق وقتی رخ می دهد و روی مسئولیت سالن های خصوصی در قبال اجراهای نمایشی تاکید می شود، شرایط برای سالن ها و هنرمندان سخت می شود. -شما چرا از زاویه دیگری به این موضوع نگاه نمی کنید که وقتی چنین اتفاقی در تئاتر رخ داد ما برای پیشگیری از اتفاقات بعدی نیاز دیدیم که این موضوع را یادآوری کنیم. * برای نمایش «می سی سی پی ...» قیمت بلیت ۲۰۰ هزار تومانی تعیین می شود. وقتی موضوع رسانه ای شد مدیرعامل بنیاد رودکی و مدیرکل هنرهای نمایشی می گویند که ما از این موضوع خبر نداشتیم. بعد از این رسانه ای شدن قیمت بلیت ۲۰۰ هزار تومانی به ۱۴۰ هزار تومان کاهش پیدا می کند ولی بالکن سوم تالار وحدت همچنان با بلیت ۷۰ هزار تومانی در اختیار تماشاگران قرار می گیرد؛ طبقه ای که برای افرادی است که توان مالی کمتری برای خرید بلیت دارند. مدیرعامل بنیاد رودکی در مصاحبه ای رادیویی اعلام می کند که در قرارداد بهای بلیت ۱۴۰ هزار تومان بوده ولی کارگردان اقدام به تعیین بهای بلیت ۲۰۰ هزار تومانی کرده است. وزارت ارشاد و اداره کل هنرهای نمایشی اگر نتواند با چنین تخلف هایی برخورد کند پس چگونه باید یک روند درست شود؟ - اگر منظور شما از برخورد، برخورد قهری است که ما در فضای هنر کار می کنیم و باید مطابق قانون پیش برویم. * وقتی کارگردانی با تصمیم شخصی خود و خارج از قرارداد اقدام به قیمت گذاری بلیت می کند، باید مجوز اجرای نمایش باطل شود و اجازه اجرا داده نشود؛ این برخورد نه تنها غیر هنری نیست بلکه باعث می شود تئاتر تبدیل به یک کالای تجاری نشود. -یکسری تخلفات، تخلفاتی هستند که به شکل و ماهیت و محتوای اثر برمی گردند. یکسری تخلفات نیز تخلفات شیوه ای است که برای اجرای یک اثر اتفاق می افتد. پیش از این نیز گفتم که ما با مواردی برخورد می کنیم که تا حالا برای آن ها شکلی نداشتیم که چگونه با آن ها برخورد بکنیم از جمله همین مورد تخلف آقای پارسایی. برای همین گفتم که شورای مرکزی نظارت و ارزشیابی باید در خصوص برخورد با او تصمیم بگیرد. مثال دیگر همین موضوع بهای بلیت است. برخی مواقع ما برخوردی که با گروه می کنیم الزاما اطلاع رسانی نمی کنیم. * آیا با گروه نمایش «می سی سی پی ...» برخوردی شد؟ -برخورد این بود که به گروه اعلام کردیم اگر هزینه بلیت را پایین نیاورد مانع اجرایش خواهیم شد و گروه هم تبعیت کرد. ما نمی توانیم بر اساس تخلف یک عامل گروه با کل گروه برخورد کنیم و برای کل گروه تصمیم بگیریم. * کارگردان گروه تصمیم گیرنده است و مسئول کل گروه است. شما گفتید که سالن برای قیمت گذاری بلیت تصمیم می گیرد، الان اگر قرار باشد سالن خصوصی رویال هال اسپینانس پالاس درباره قیمت گذاری تصمیم بگیرد وضعیت چگونه خواهد بود؟ -ما رویه ای را که درباره آقای غنی زاده طی کردیم برای نمایش «بینوایان» هم طی خواهیم کرد. من به آقای پارسایی هم گفتم. * سقف قیمت گذاری بلیت نمایش «بینوایان» چه اندازه خواهد بود؟ -قطعا زیر ۲۰۰ هزار تومان است. * زیر ۲۰۰ هزار تومان یعنی می توانند ۱۹۵ هزار تومان بگذارند؟ -قطعا باید گفتگو کنیم. وقتی درباره قیمت ۲۵۰ هزار تومانی بلیت «بینوایان» شنیدم، گفتم که باید قیمت گذاری بلیت متعارف باشد. قطعا بلیت نمایش «بینوایان» زیر ۲۰۰ هزار تومان است و اگر بالاتر باشد ما ورود خواهیم کرد. * در رفتار شورای نظارت و ارزشیابی تغییری ایجاد خواهد شد؟ -شورای نظارت و ارزشیابی ما از این به بعد قطعا به سمت رویه و ساز و کاری خواهد رفت که در چارچوب یک روند منطقی و قانونی کارهای خود را پیش ببرد. * پس قبول دارید که در هفته های اخیر شورا خیلی بر گروه های نمایشی فشار غیرمنطقی وارد کرده است؟ -معتقدم که در هر حال اداره کل هنرهای نمایشی برای ارایه خدمات به هنرمندان شکل گرفته و ما وظایفی در قبال هنرمندان داریم. وظیفه ما صیانت از حقوق هنرمندان و حقوق مخاطبان و اعمال قوانین و مصوبه های رسمی است. اداره کل هنرهای نمایشی ناظر فعالیت های نمایشی در چارچوب قوانین و مقررات است. اصلی ترین نهادی که این وظیفه بر دوشش است و کاملا قانونی است، شورای نظارت و ارزشیابی است. رویکرد من این است که به سمت ساز و کاری برویم که همه چیز تابع یک روند و ساز و کار منطقی و قانونی باشد، بخشی وظایف هنرمندان، بخشی وظایف سالن دارها و بخشی هم وظیفه ما است که از این مجموعه صیانت کنیم. ما باید از مجوزی که صادر می کنیم دفاع کنیم. بابت حوادثی که اتفاق افتاد و ایجاد مشکل برای یک هنرمند عذرخواهی کردیم ولی باید بپذیریم که اگر رویه قانونی طی می شد این مشکل پیش نمی آمد؛ اگر برای آن تیزر رویه قانونی طی می شد این مشکل پیش نمی آمد. خیلی از گروه های نمایشی هستند که بدون اینکه از ما مجوزی دریافت کنند اقدام به تبلیغ می کنند و ما باید پاسخگو باشیم. اگر به رویه قانونی توجه شود ما از وظایف خود کوتاه نخواهیم آمد و قطعا نهادهای دیگر هم به این موضوع ورود نخواهند کرد. احترام به هنرمند شرط اصلی ما است و معیار ما در چارچوب قوانین و مقررات است. گروه نمایشی نباید ناراحت شوند از اینکه بگوییم باید قبل از اینکه تمرین شان را شروع کنند، متن شان تصویب شده باشد. گروه ها باید به ما فرصت بدهند و چه اشکالی دارد که یک ماه یا یک ماه و نیم از قبل از اجرا کار را بازبینی کنیم، ما که محدودیتی نداریم، در این روش اگر ایرادی به کار وارد شود فرصت اصلاح وجود دارد. نگاه ما در اداره کل هنرهای نمایشی این است که اگر کاری هم خارج از اصول و مقررات بود با نگاه اصلاحی به آن نگاه کنیم، یعنی فرصتی برای آن ایجاد کنیم. قطعا ایراداتی هم داریم و عذرخواهی می کنم اگر در این چند هفته فشاری به گروه ها اعمال شده است، نباید این رویه اتفاق بیفتد و من به عنوان مدیرکل هنرهای نمایشی این نکته را با صدای بلند اعلام می کنم که رویه ما اعتماد به هنرمند است و قرار است بر طبق این رویه هنرمندان آزادانه کار خود را انجام دهند و ما هم از حقوق آن ها صیانت می کنیم.